1,2-Դիքլորէթան

քիմիական միացություն

1,2-Դիքլորէթան ClCH2—СН2Cl, քլորօրգանական միացություն, անգույն, թափանցիկ հեղուկ, ունի բնորոշ հոտ, որը նման է քլորոֆորմի հոտին։ Ջրում գործնականորեն անլուծելի է։ Լավ լուծիչ է։ Դիքլորէթանը դասվում է թունավոր միացությունների դասին։

1,2-Դիքլորէթան
Изображение химической структуры
Ընդհանուր տեղեկություններ
Դասական անվանակարգում1,2-դիքլորէթան
Ավանդական անվանում1,2-դիքլորէթան
Քիմիական բանաձևC₂H₄Cl₂
Ռացիոնալ բանաձևC2H4Cl2
Մոլային զանգված1,6E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ
Խտություն1,24 ± 0,01 գ/սմ³[2] գ/սմ³
Իոնիզացման էներգիա11,05 ± 0,01 Էլեկտրոն-վոլտ[2] և 1,8E−18 ջոուլ[3] կՋ/մոլ
Հալման ջերմաստիճան−32 ± 1 ℉[2], −35 °C[4] և −35,5 °C[3] °C
Եռման ջերմաստիճան182 ± 1 ℉[2] և 83,5 °C[3] °C
Այրման ջերմաստիճան56 ± 1 ℉[2]
Գոյացան էնթալպիա−166,8 կՋ/մոլ կՋ/մոլ
Գոլորշու ճնշում64 ± 1 mm Hg[2]
Քիմիական հատկություններ
Լուծելիությունը ջրում0,87 գ/100 մլ
Կառուցվածք
Դիպոլ մոմենտ1,80
Դասակարգում
CAS համար107-06-2
PubChem11
EINECS համար203-458-1
SMILESC(CCl)Cl
ЕС203-458-1
RTECSKI0525000
ChEBI13837650
IDLH202,5 ± 0,1 mg/m³[2]
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Արտադրություն

խմբագրել

Ամեն տարի Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները, Արևմտյան Եվրոպան և Ճապոնիան միասին արտադրում են 17,5 միլիոն տոննա դիքլորէթան.[5] Հիմնական ստացման ռեակցիան երկաթի (III) քլորիդ կալիզատկատորի ներկայությամբ քլորի և էթիլենի միացման ռեակցիան է։

Կա նաև մեկ այլ ռեակցիա, էթիլենի, թթվածնի և քլորաջրածնի փոխազդեցության ռեակցիան, որը կատալիզվում է պղնձի (II) քլորիդով։

Քիմիական հատկություններ

խմբագրել

Ջրի հետ տաքացնելիս, ստացվում է էթիլենգլիկոլ։

Ամոնիակի և դիքլորէթանի միաժամանակյա տաքացումից ստացվում է էթիլենդիամին. փոխազդում է նատրիումի ցիանիդի հետ.

Առաջացնում է տիոկոլ.

Փոխազդում է ալյումինի հետ։

Կիրառություն

խմբագրել

Վինիլքլորիդի ստացում

խմբագրել

Այլ կիրառություններ

խմբագրել

Օգտագործվում է օրգանական նյութերի սինթեզում։ Օգտագործում են կոլորադյան բզեզների դեմ, որպես թունաքիմիկատ։ Օգտագործվում է նաև ռազմական նպատակներով։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2-dichloroethane
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 http://www.cdc.gov/niosh/npg/npgd0271.html
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 David R. Lide, Jr. Basic laboratory and industrial chemicals: A CRC quick reference handbookCRC Press, 1993. — ISBN 978-0-8493-4498-5
  4. 4,0 4,1 Bradley J., Williams A. J., Andrew S.I.D. Lang Jean-Claude Bradley Open Melting Point Dataset // Figshare — 2014. — doi:10.6084/M9.FIGSHARE.1031637.V2
  5. J.A. Field & R. Sierra-Alvarez (2004). «Biodegradability of chlorinated solvents and related chlorinated aliphatic compounds». Rev. Environ. Sci. Biotechnol. 3: 185–254. doi:10.1007/s11157-004-4733-8.

Գրականություն

խմբագրել
  • Рабинович В.А., Хавин З.Я. Краткий химический справочник. — Л.: Химия, 1977.
  • Ошин Л.А., Промышленные хлорорганические продукты. Справочник. — М.: Химия, 1978.
  • Дебу К. И., Этилен хлористый // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «1,2-Դիքլորէթան» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 413