Ֆահրատ

Ֆահրատ նաև Ֆեյրատի (իսկական անուն ազգանունը՝ Խաչատուր Գևորգյան, 1867, Դիրաքլար (ներկայումս՝ Կառնուտ) - 1921, Ալեքսանդրապոլ), հայ աշուղ, ով երեք տարեկան հասակում կուրացել է։

Ֆահրատ
Ծնվել է	1867
Մահացել է	1921
Մասնագիտություն	աշուղ

Մանուկ հասակում ծնողները Խաչատուր Գևորգյանին հանձնել են աշուղ Ֆիզահու խնամքին, ով նրան սովորեցրել է սազ և ջութակ նվագել։ 1884 թվականին նշանավոր աշուղներ Ջիվանին, Զահրին և Ջամալին նրան շնորհել են վարպետի կոչում՝ տալով Ֆեյրատի մականունը։

Հորինել է հերոսապատման թեմայով ասքեր, գրել է երգեր Րաֆֆու, Խաչատուր Աբովյանի, Ծերենցի, Մուրացանի գրվածքների հիման վրա։ Ստեղծագործել է հայերեն և թուրքերեն, սակայն թուրքերեն երգերը չեն պահպանվել և մոռացվել են։ Գրել է մաքուր գրական հայերենով՝ համեմված իր ժամանակի կենդանի լեզվի բառ ու բանով։

Ֆահրատը համարվում է Ալեքսանդրապոլի աշուղների վերջին նշանավոր ներկայացուցիչը։

Գրականություն

«Երգիչ Ֆահրատի ողբերն ու հառաչները», Ալեքսանդրապոլ, 1906

Արտաքին հղումներ

• Ֆահրատ Արխիվացված 2022-05-05 Wayback Machine

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։