Օնորե Միրաբո
Օնորե Գաբրիել Ռիքետի դը Միրաբո (ֆր.՝ Honoré-Gabriel Riqueti de Mirabeau) Օնորե Գաբրիել Ռիքետի (մարտի 9, 1749[1][2][3][…], Le Bignon-Mirabeau, Orléanais, Ֆրանսիայի թագավորություն - ապրիլի 2, 1791[1][2][3][…], Փարիզ, Սենա, Ֆրանսիայի թագավորություն[4]), Ֆրանսիական հեղափոխության առաջին ղեկավարներից, կոմս։
| Օնորե Միրաբո ֆր.՝ Honoré Gabriel Riqueti, comte de Mirabeau և ֆր.՝ Honoré-Gabriel Riqueti de Mirabeau | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 9, 1749[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Le Bignon-Mirabeau, Orléanais, Ֆրանսիայի թագավորություն |
| Մահացել է | ապրիլի 2, 1791[1][2][3][…] (42 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Փարիզ, Սենա, Ֆրանսիայի թագավորություն[4] |
| Գերեզման | Պանթեոն (Փարիզ), Սենթ Էտիեն դյու Մոն և Cimetière de Clamart |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիայի թագավորություն |
| Մայրենի լեզու | ֆրանսերեն |
| Կրթություն | Էկս համալսարան և Paul Cézanne University? |
| Մասնագիտություն | լրագրող, քաղաքական գործիչ, դիվանագետ, գրող, տնտեսագետ և հռետոր |
| Ծնողներ | հայր՝ Victor de Riqueti, marquis de Mirabeau? |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | deputy to the Estates-General of 1789? և Q62129282? |
| Կուսակցություն | Society of 1789? |
| Անդամություն | Les Neuf Sœurs և Académie des belles-lettres, sciences et arts de La Rochelle? |
| Երեխաներ | Jean-Marie-Nicolas Lucas de Montigny? |
Ստորագրություն | |
 Honoré Mirabeau Վիքիպահեստում | |
Գործունեություն Խմբագրել
1789 թվականին ընտրվել է Գլխավոր շտատների դեպուտատ (Մարսելի և էքսի երրորդ դասից)։ Օժտված էր հռետորական մեծ ձիրքով, իր ճառերում դեմ է արտահայտվել ֆեոդական միապետությունը, որով ձեռք է բերել լայն ժողովրդականություն։ Հեղափոխության մեջ ժողովրդական զանգվածների դերի մեծացումով Միրաբոն աստիճանաբար անցել է պահպանողականների կողմը և դարձել է խոշոր բուրժուազիայի (որը ձգտում էր կասեցնել հեղափոխության զարգացումը) պարագլուխ։ Հանդես գալով արքունիքը մերկացնող ճառերով՝ Միրաբոն միաժամանակ գաղտնի համաձայնագիր է կնքել արքունիքի հետ (ստանալով մեծ հատուցում) և դարձել նրա գաղտնի գործակալը։ Ժ. Մարատը, Մ. Ռոբեսպիերը և ուրիշ հեղափոխականներ, կռահելով Միրաբոյի դավաճանությունը, խիստ ելույթներ են ունեցել նրա դեմ։ Միայն միապետության կործանումից (1792 թվականի օգոստոսի 10) հետո են գտնվել Միրաբոյի դավաճանությունը հաստատող փաստաթղթեր։ Միրաբոյի աճյունը, որ սկզբում ամփոփված էր Պանթեոնում, տեղափոխվել է հանցագործների գերեզմանատուն (Սեն-Մարսո)։
Ծանոթագրություններ Խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Sycomore (ֆր.) / Assemblée nationale
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Encyclopædia Britannica
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Мирабо Оноре Габриель Рикети // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 614)։ 
|
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |