Վիքիպեդիա

Օլեգ Գովորուն

ռուս քաղաքական գործիչ

Օլեգ Գովորուն (ռուս.՝ Олег Маркович Говорун, հունվարի 15, 1969(1969-01-15), Բրատսկ, Իրկուտսկի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս քաղաքական և պետակա գործիչ։

Օլեգ Գովորուն
 
Կուսակցություն՝ Միասնական Ռուսաստան
Կրթություն՝ Մոսկվայի անտառի պետական համալսարան
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր հունվարի 15, 1969(1969-01-15) (55 տարեկան)
Ծննդավայր Բրատսկ, Իրկուտսկի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
 
Պարգևներ
Պատվո շքանշան Բարեկամության շքանշան և «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի երկրորդ աստիճանի մեդալ

ՌԴ նախագահի մերձսահմանային համագործակցության վարչության պետ (2013-2019 թվականներին)։ Ռուսաստանի Դաշնության տարածաշրջանային զարգացման նախարար (2012 թվականից)։ Կենտրոնական դաշնային շրջանում Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի լիազոր ներկայացուցիչ (2011-2012 թվականներին)։ ԴՈՄ.ՌՖ ընկերության գլխավոր տնօրենի տեղակալ։ Քաղաքացիների իրավունքների պաշտպանության հիմնադրամի գլխավոր տնօրեն (2019 թվականի օգոստոսից մինչև 2020 թվականի մայիսը)։

Կենսագրություն խմբագրել

1976-1986 թվականներին սովորել է Մոսկվայի մարզի Պուշկինո քաղաքի թիվ 9 դպրոցում։

1987-1989 թվականներին ժամկետային ծառայություն է անցել ԽՍՀՄ Զինված ուժերում։

1993 թվականին ավարտել է Մոսկվայի անտառատեխնիկական ինստիտուտը՝ «քիմիկոս-տեխնոլոգ» մասնագիտությամբ։

Աշխատել է Ալֆա-բանկի պետական իշխանության մարմինների հետ, եղել է կապերի վարչության պետի տեղակալ։

2000-2004 թվականներին եղել է Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի գլխավոր տարածքային կառավարման պետի առաջին տեղակալ։

2004-2006 թվականներին՝ Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի ներքին քաղաքականության վարչության պետի տեղակալ։

2006 թվականի մարտի 20-ից՝ Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի ներքին քաղաքականության վարչության պետ[1]։ 2008 թվականի մայիսի 19-ին կրկին նշանակվել է Եղել է նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Դմիտրի Մեդվեդևի կառավարության ժամանակ[2]։

2008 թվականի նոյեմբերին ընդգրկվել է Միասնական Ռուսաստան կուսակցության բարձրագույն խորհրդում։

2011 թվականի սեպտեմբերի 6-ին նշանակվել է Կենտրոնական դաշնային օկրուգում՝ Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի լիազոր ներկայացուցիչ[3][4]։

2011 թվականի սեպտեմբերի 14-ից՝ Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության խորհրդի անդամ[5]։

2012 թվականի մայիսի 21-ին զբաղեցրել է Մեդվեդևի կառավարությունում, տարածաշրջանային զարգացման նախարարի պաշտոնը։

2012 թվականի սեպտեմբերի 19-ին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի հրամանագրով՝ Գովորունին, կրթության և գիտության նախարար Դմիտրի Լիվանովին և աշխատանքի և սոցիալական պաշտպանության նախարար Մաքսիմ Տոպիլինին նկատողություն էր հայտարարվել[6]։ Մեկ տարի անց՝ 2013 թվականի սեպտեմբերի 30-ին, Վլադիմիր Պուտինը կարգապահական տույժը հանեց Լիվանովից և Տոպիլինից, Գովորունն ավելի վաղ ազատվել էր աշխատանքից և աշխատանքի էր անցել նախագահի վարչակազմում[7][8][9]։

2012 թվականի հոկտեմբերի 17-ին Ռուսաստանի նախագահի հրամանագրով պաշտոնանկ է արվել տարածաշրջանային զարգացման նախարարի պաշտոնից։ Forbes-ի տվյալներով՝ Գովորունն ինքը պաշտոնաթողության մասին խնդրել է այն բանից հետո, երբ իրեն նկատողություն էր հայտարարվել Սիբիրի և Հեռավոր Արևելքի զարգացման արագացման վերաբերյալ առաջարկությունների նախապատրաստման ձախողման համար։ Գովորունի հեռանալու մեկ այլ պատճառ էլ ԶԼՄ-ներն անվանել են կոնֆլիկտը շինարարության և բնակարանային և կոմունալ ծառայություններների դաշնային գործակալության ղեկավար Վլադիմիր Կոգանի հետ, որը ծագել է գերատեսչությունների միջև բյուջետային ներդրումային ֆոնդերի վերաբաշխման պատճառով[10]։

2013 թվականի հոկտեմբերի 11-ին նշանակվել է ՌԴ նախագահի ԱՊՀ պետությունների, Աբխազիայի Հանրապետության և Հարավային Օսիայի Հանրապետության հետ սոցիալ-տնտեսական համագործակցության վարչության պետ, որի աշխատանքը ղեկավարում էր Պուտինի օգնական Վլադիսլավ Սուրկովը[11]։ 2012 թվականի դրույթի համաձայն՝ կառավարման հիմնական խնդիրը եղել է իշխանության մարմինների համակարգումը՝ ԱՊՀ մասնակից պետությունների, Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի հետ համագործակցությունն ապահովելու համար։ Սակայն գործնականում, ինչպես նշվում էր ԶԼՄ-ներում, վարչությունը զբաղվել է բացառապես Աբխազիայով և Հարավային Օսիայով, իսկ այն բանից հետո, երբ վարչությունը սկսել է ղեկավարել Վլադիսլավ Սուրկովը, նա ընդլայնել է նրա գործառույթներն Ուկրաինայի հետ մշտական աշխատանքով, իսկ ավելի ուշ՝ չճանաչված ԴԺՀ-ի և ԼԺՀ-ի հետ[12]։

2018 թվականի ապրիլի 6-ին ներառվել է ԱՄՆ-ի պատժամիջոցային «Կրեմլյան ցուցակում», որոնց թվում են Ռուսաստանից 17 պաշտոնյաներ և 7 գործարարներ, որոնք մոտ են եղել Վ. Պուտինին[13][14][15][16]։

2018 թվականի հոկտեմբերի 2-ին նախագահ Պուտինը ԱՊՀ-ի, Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի հետ սոցիալ-տնտեսական համագործակցության վարչությունը վերածել է սահմանային համագործակցության վարչության՝ նրան թողնելով պետ՝ Օլեգ Գովորունին։ Վարչակազմի վերաբերյալ նոր կանոնակարգում նշվում է, որ այն պետք է իրականացնի «Ռուսաստանի Դաշնության միջպետական պայմանագրեր կնքելու առաջարկությունների նախապատրաստում Աբխազիայի Հանրապետության, Հարավային Օսեթիայի Հանրապետության և Ուկրաինայի, ինչպես նաև Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի անունից այլ հարևան պետությունների հետ»[12]։ Ազատվել է պաշտոնից 2019 թվականի ապրիլի 17-ին[17][18]։

2019 թվականի մայիսի 27-ին նշանակվել է Դոմ.ՌՖ-ի գլխավոր տնօրենի տեղակալ[19]։

2019 թվականի օգոստոսի 28-ին[20] ՌԴ վարչապետ Դ. Մեդվեդևի հրամանով նշանակվել է «Բաժնեմասային շինարարության մասնակիցների իրավունքների պաշտպանության հիմնադրամի» հասարակաիրավական ընկերության գլխավոր տնօրեն։

Մրցանակններ խմբագրել

  • «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 2-րդ աստիճանի շքանշան (2003 թվականի դեկտեմբերի 29)՝ Չեչնիայի Հանրապետությունում պետական-իրավական ինստիտուտների կայացման գործում ունեցած վաստակի համար[21]։
  • Բարեկամության շքանշան (2008 թվական)։
  • Պատվո շքանշան (2009 թվական)։
  • Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի շնորհակալությունը (2006 թվականի սեպտեմբերի 2) Չեչնիայի Հանրապետության խորհրդարանի ընտրությունների նախապատրաստման և անցկացման գործում ունեցած վաստակի համար[22]։

Դասային աստիճան խմբագրել

  • Ռուսաստանի Դաշնության 1-ին դասի պետական խորհրդական (2006 թվականի հոկտեմբերի 9)[23]։

Սեփականություն և եկամուտներ խմբագրել

Պաշտոնական տվյալների համաձայն՝ 2014 թվականի համար Գովորունի եկամուտը կազմել է 114,01 մլն ռուբլի։ Նրան կնոջ հետ միասին ունեն 4 հողամաս՝ 8,6 հազար մ² ընդհանուր մակերեսով, բնակելի տուն, երկու բնակարան, ձյունագնաց, Mersedes-Benz SL350 և GL350 ավտոմեքենաներ, ինչպես նաև Volvo X60[24]:

Ռուսաստանի Դաշնության Պետական պաշտոններ զբաղեցնող անձանց եկամուտների, ծախսերի, գույքի և գույքային բնույթի պարտավորությունների մասին տեղեկություններ պարունակող հայտարարագրում զետեղված տվյալների համաձայն՝ 2018 թվականի ընթացքում Օլեգ Գովորունը վաստակել է 6 566 347 ռուբլի։ Նրա կնոջ եկամուտը նույն ժամանակահատվածում կազմել է 341 574 ռուբլի[25]։

Ընտանիք խմբագրել

Առաջին կինը՝ Տատյանա Վոլոժինսկայան, գործարար է, գլխավորել է Նովոսիբիրսկի մարզի Ռուսաստանի լիբերալ-դեմոկրատական կուսակցության նախընտրական ցուցակը։

Ունի երեք որդի և դուստր։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 20 марта 2006 года № 230 «О начальнике Управления Президента Российской Федерации по внутренней политике»». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  2. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 19 мая 2008 года № 807 «О начальнике Управления Президента Российской Федерации по внутренней политике»». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  3. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 06.09.2011 г. № 1163 «О полномочном представителе Президента Российской Федерации в Центральном федеральном округе»
  4. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 21.05.2012 г. № 656 «О Министре регионального развития Российской Федерации»
  5. ↑ Внесены изменения в состав Совета Безопасности
  6. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 19.09.2012 г. № 1304 «Об объявлении дисциплинарного взыскания Министру образования и науки Российской Федерации, Министру регионального развития Российской Федерации, Министру труда и социальной защиты Российской Федерации»
  7. ↑ Путин отменил выговоры главам Минтруда и Минобрнауки // Forbes.ru
  8. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 30.09.2013 г. № 754 «О снятии дисциплинарного взыскания с Министра образования и науки Российской Федерации, Министра труда и социальной защиты Российской Федерации»
  9. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 17.10.2012 г. № 1411 «О Говоруне О. М.»
  10. ↑ «В. Путин уволил главу Минрегиона Олега Говоруна :: Политика :: Top.rbc.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.
  11. ↑ «В. Путин забрал себе экс-министра О. Говоруна // Top.rbc.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 14-ին. Վերցված է 2013 թ․ հոկտեմբերի 11-ին.
  12. ↑ 12,0 12,1 Управление с приграничными возможностями. Владислава Суркова освободили от кураторства СНГ // Газета «Коммерсантъ» № 180 от 03.10.2018
  13. ↑ «Ukraine-/Russia-related Designations and Identification Update; Syria Designations; Kingpin Act Designations; Issuance of Ukraine-/Russia-related General Licenses 12 and 13; Publication of New FAQs and Updated FAQ» (անգլերեն). www.treasury.gov. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 9-ին.
  14. ↑ «США расширили санкционный список в отношении России». РИА Новости. 2018 թ․ ապրիլի 6. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 6-ին.
  15. ↑ Наказание за «скверные поступки». «Кремлёвский список» превратился из «телефонного справочника» в реальный инструмент воздействия на российскую финансовую элиту
  16. ↑ Дерипаска, Шамалов, Вексельберг и др. Санкционные списки
  17. ↑ Указ Президента РФ № 177 от 17.04.2019
  18. ↑ Олег Говорун ушёл из администрации президента // Коммерсантъ, 19.04.2019
  19. ↑ Экс-глава управления администрации президента Говорун стал замдиректора ДОМ.РФ
  20. ↑ «Официальный интернет-портал правовой информации». publication.pravo.gov.ru. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
  21. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 29 декабря 2003 года № 1533 «О награждении государственными наградами Российской Федерации работников Администрации Президента Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  22. ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 2 сентября 2006 года № 409-рп «О поощрении» Արխիվացված 2012-07-10 archive.today Արխիվացված 2012-07-10 archive.today
  23. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 9 октября 2006 года № 1104 «О присвоении классных чинов государственной гражданской службы Российской Федерации федеральным государственным гражданским служащим Администрации Президента Российской Федерации»(չաշխատող հղում)
  24. ↑ «Сведения о доходах, расходах, об имуществе и обязательствах имущественного характера лиц, замещающих государственные должности РФ и должности федеральной государственной службы в Администрации Президента РФ, а также их супругов и несовершеннолетних детей за период с 1 января по 31 декабря 2014 г.». Президент России. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 17-ին.
  25. ↑ «Сведения о доходах основных должностных лиц Администрации Президента» (ռուսերեն). Президент России. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 13-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օլեգ Գովորուն» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Օլեգ_Գովորուն&oldid=9458300» էջից