Քրիստոֆ Ռանսմայր
Քրիստոֆ Ռանսմայր (գերմ.՝ Christoph Ransmayr, մարտի 20, 1954[1][2][3][…], Վելս, Վերին Ավստրիա, Ավստրիա[4]), ավստրիացի գրող և լրագրող։
Քրիստոֆ Ռանսմայր | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 20, 1954[1][2][3][…] (70 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Վելս, Վերին Ավստրիա, Ավստրիա[4] |
| Մասնագիտություն | գրող, լրագրող, գիտաֆանտաստիկ գրող և փիլիսոփա |
| Լեզու | գերմաներեն |
| Քաղաքացիություն |  Ավստրիա |
| Կրթություն | Վիեննայի համալսարան |
| Ժանրեր | պիես և արձակ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | The Last World?, The Terrors of Ice and Darkness?, The Dog King? և Odysseus, Verbrecher? |
| Անդամակցություն | Լեզվի և պոեզիայի գերմանական ակադեմիա |
| Պարգևներ | |
| Կայք | ransmayr.eu |
 Christoph Ransmayr Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Մատենագիտություն խմբագրել
- 1982 - (Strahlender Untergang (zusammen mit Willy Puchner)
- 1984 - «Սառույցների և խավարի սարսափները» (Die Schrecken des Eises und der Finsternis)
- 1988 - «Վերջին աշխարհը» (Die letzte Welt)
- 1994 - (Przemyśl. Ein mitteleuropäisches Lehrstück)
- 1995 - «Կիտահարայի հիվանդությունը» (Morbus Kitahara)
- 1997 - (Der Weg nach Surabaya)
- 1997 - «Երրորդ օդը կամ թատրոն ծովի մոտ» (Die dritte Luft, oder Eine Bühne am Meer)
- 2001 - (Die Unsichtbare. Tirade an drei Stränden)
- 2002 - (Der Ungeborene, oder Die Himmelsareale des Anselm Kiefer)
- 2003 - (Die Verbeugung des Riesen. Vom Erzählen)
- 2004 - (Geständnisse eines Touristen. Ein Verhör)
- 2006 - (Der fliegende Berg)
- 2007 - «Տիկնայք և պարոնայք ջրի տակ» (Damen & Herren unter Wasser) Մանֆրեդ Վակոլբինգերի հեղինակցությամբ
- 2010 - (Odysseus, Verbrecher. Schauspiel einer Heimkehr)
- 2011 - (Der Wolfsjäger. Drei polnische Duette (zusammen mit Martin Pollack)
- 2012 - (Atlas eines ängstlichen Mannes)
- 2014 - (Gerede: Elf Ansprachen)
- 2016 - (Cox oder Der Lauf der Zeit)
- 2019 - (Arznei gegen die Sterblichkeit. Drei Geschichten zum Dank)
Հայերեն թարգմանություն խմբագրել
- Քրիստոֆ Ռանսմայր, Վերջին աշխարհը, գերմ․ թարգմ․՝ Աշոտ Ալեքսանյանը, Անտարես, Երևան, 2019, 384 էջ։
Գրականություն խմբագրել
- James P. Martin, The crisis of cultural knowledge in Michael Köhlmeier's „Telemach“, Christoph Ransmayr's „Morbus Kitahara“ and W. G. Sebald's „Die Ringe des Saturn“. Washington 2004, (Dissertation Georgetown University Washington D.C. 2004, 227 S․).
- Timo Rouget, Ransmayr, Christoph. In: Lexikon der Science Fiction-Literatur seit 1900. Mit einem Blick auf Osteuropa. Hrsg. Christoph F. Lorenz. Peter Lang, Frankfurt/Main 2016, ISBN 978-3-63167-236-5, S. 465–470.
- Insa Wilke (Hrsg.), Bericht am Feuer. Gespräche, E-Mails und Telefonate zum Werk von Christoph Ransmayr. S. Fischer, Frankfurt am Main 2014, ISBN 978-3-10-062953-1.
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
- ↑ 2,0 2,1 Discogs — 2000.
- ↑ 3,0 3,1 NooSFere (ֆր.) — 1999.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118956299 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ https://orf.at/stories/3066941/
- ↑ https://www.hoelderlin-gesellschaft.de/website/de/friedrich-hoelderlin/hoelderlin-preise
- ↑ http://derstandard.at/2000001784339/Fontane-Preis-fuer-oesterreichischen-Autor-Christoph-Ransmayr
- ↑ http://orf.at/stories/2307034/
- ↑ https://www.donaukurier.de/nachrichten/bayern/Auszeichnungen-Literatur-Bayern-Bayerischer-Ehrenbuchpreis-fuer-Christoph-Ransmayr;art155371,3936600
- ↑ https://www.faz.net/aktuell/feuilleton/buecher/autoren/boerne-preis-2020-geht-an-christoph-ransmayr-16630066.html
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Քրիստոֆ Ռանսմայր» հոդվածին։ |