Փարվին Էթեսամի
Փարվին Էթեսամի (պարսկերեն՝ پروین اعتصامی, մարտի 16, 1907[1], Թավրիզ, Իրան - ապրիլի 5, 1941, Թեհրան, Իրան), իրանցի բանաստեղծուհի[2][3]։
Փարվին Էթեսամի | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 16, 1907[1] |
| Ծննդավայր | Թավրիզ, Իրան |
| Վախճանվել է | ապրիլի 5, 1941 (34 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Թեհրան, Իրան |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծուհի, գրականագետ, գրադարանավար և գրող |
| Քաղաքացիություն | Իրան |
| Կրթություն | Iran Bethel School? |
 Parvin E'tesami Վիքիպահեստում | |
ԿենսագրությունԽմբագրել
Փարվին Էթեսամին ծնվել է 1907 թվականին Թավրիզում։ Նրա հայրը՝ Միրզա Յուսուֆ Էթեսամին, եղել է Միրզա Իբրահիմ-խանի որդին։ Փարվինը ուներ չորս եղբայր, նրա մայրը մահացել է 1973 թվականին։ Մանկության տարիներին Փարվինը Էթեսամի ընտանիքի հետ տեղափոխվում է Թեհրան, որտեղ նա սովորում է դպրոցում և ուսումնասիրում արաբերեն։ 1924 թվականին ավարտում է դպրոցը, այնուհետև Թեհրանի աղջիկների ամերիկյան քոլեջը, հետո կանանց ամերիկյան բարձրագույն դպրոցը։ Հետագայում նա որոշ ժամանակ դասավանդում է դպրոգում։ Շատ է ճամփորդել։ 1934 թվականին ամուսնանում է հոր խորթ եղբոր հետ և տեղափոխվում Քերմանշահ քաղաք, սակայն այդ ամուսնությունը տևում է ընդամենը տաս շաբաթ, և նա նորից վերադառնում է Թեհրան։ 1938-1939 թվականներին Փարվին Էթեսամին մի քանի ամիս աշխատում է Դանեշ-Saraay-е 'Aal գրադարանում, որն այսօր Թարբիաթ Մոալլեմի համալսարանն է Թեհրանում։ Փարվինի հայրը մահացել է 1938 թվականին, իսկ ինքը՝ Փարվինը, մահացել է երեք տարի անց և թաղված է հոր կողքին Ղոմ քաղաքում[2]։
Փարվինի մոտ դեռևս յոթ կամ ութ տարեկանում ի հայտ են գալիս բանաստեղծական ընդունակություններ. հայրը պաշտպանում և քաջալերում էր նրան։ Հոր ղեկավարությամբ Փարվինը ուսումնասիրում է պարսկական և արաբական լեզվով դասական գրական ժառանգությունը։ 1921-1922 թվականներին պարսկական Բախար (Գարուն) ամսագրում լույս են տեսնում նրա վաղ շրջանի մի քանի բանաստեղծություններ։ 156 բանաստեղծություններից բաղկացած նրա առաջին գիրքը հրատարակվել է 1935 թվականին։ Նշանավոր բանաստեղծ և գիտնական Մոհամմադ Թաղի Բահարը գրել է այդ գրքի նախաբանը։ Նրա ստեղծագործությունների երկրորդ հրատարակությունը իր եղբայր՝ Աաբուլյա Էթեսամիի խմբագրությամբ, լույս է տեսել նրա մահից հետո 1941 թվականին։ Այն բաղկացած էր 209 տարբեր ոճի և ձևի ստեղծագործություններից, Գասիդեներ, Գազելներ և այլն։ Իր կարճ կյանքի ընթացքում Փարվինը մեծ ճանաչում ունեցավ իրանցիների շրջանում։ Փարվինի պոեզիան իր ձևով և բովանդակությամբ շարունակում էր պարսկական դասական գրականության ավանդույթները։ Նա անտեսում էր իրանական պոեզիայում մոդեռնիստական միտումները։ Պրոֆեսոր Հեշմատ Մոայադի խոսքերով նրա Safar-e ashk-ը համարվում է պարսկերեն լեզվով երբևէ գրված լավագույն բանաստեղծություններից մեկը[2]։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 SNAC — 2010.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Heshmat Moayyad։ Parvin Etesami։ Encyclopædia Iranica։ Վերցված է April 4, 2010
- ↑ C. Kramarae and D. Splender (2000)։ Routledge International Encyclopedia of Women: Global Women's Issues։ Routledge։ էջ 1273։ ISBN 0-415-92091-4