Տիմոֆեյ Իվանովիչ Գրունին (ռուս.՝ Тимофей Иванович Грунин, փետրվարի 2, 1898(1898-02-02), Mokshan, Պենզայի գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 19, 1970(1970-08-19), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային արևելագետ։

Տիմոֆեյ Գրունին
Ծնվել էփետրվարի 2, 1898(1898-02-02)
Mokshan, Պենզայի գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էօգոստոսի 19, 1970(1970-08-19) (72 տարեկան)
Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունլեզվաբան
Հաստատություն(ներ)Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա
Գործունեության ոլորտարևելագիտություն
Ալմա մատերՄոսկվայի արևելագիտության ինստիտուտ
Գիտական աստիճանբանասիրական գիտությունների թեկնածու

Կենսագրություն խմբագրել

Սովորել է Մոսկվայի արևելագիտության ինստիտուտում։ 1938—1958 թվականներին եղել է Մոսկվայի Ֆրունզեի անվան ռազմատեխնիկական, ակադեմիայի դասախոս։

Գրունինը թուրքերենի ուսումնասիրության ձեռնարկների հեղինակ է։ 1930 թվականից Ագաթանգեղոս Կրիմսկու ղեկավարությամբ սկսել է ուսումնասիրել հայ-ղփչաղական լեզվական առնչությունները (Ուկրաինայի և Լեհաստանի հայ գաղթօջախներում 16-17 դարերում խոսել են հայերենի և ղփչաղերենի խառնուրդով)։ Գրունինի «16 դ․ փաստաթղթեր պոլովեցյան լեզվով (Կամենեց Պոդոլսկի հայ գաղութի դատական արձանագրությունները)» (Մոսկվա, 1967, ռուսերեն) աշխատությունը մեծ ներդրում է հայ-ղփչաղական լեզվական առնչությունների ուսումնասիրության և Ուկրաինայի ու Լեհաստանի միջնադարյան հայկական գաղութների աղբյուրագիտության մեջ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 237