Տիմոֆեյ Գրունին
Տիմոֆեյ Իվանովիչ Գրունին (ռուս.՝ Тимофей Иванович Грунин, փետրվարի 2, 1898 կամ 1898[1], Mokshan, Պենզայի գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 19, 1970 կամ 1970[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային արևելագետ։
Տիմոֆեյ Գրունին | |
|---|---|
| Ծնվել է | փետրվարի 2, 1898 կամ 1898[1] Mokshan, Պենզայի գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | օգոստոսի 19, 1970 կամ 1970[1] Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | լեզվաբան |
| Հաստատություն(ներ) | Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա |
| Գործունեության ոլորտ | արևելագիտություն |
| Ալմա մատեր | Մոսկվայի արևելագիտության ինստիտուտ |
| Գիտական աստիճան | բանասիրական գիտությունների թեկնածու |
Կենսագրություն
խմբագրելՍովորել է Մոսկվայի արևելագիտության ինստիտուտում։ 1938—1958 թվականներին եղել է Մոսկվայի Ֆրունզեի անվան ռազմատեխնիկական, ակադեմիայի դասախոս։
Գրունինը թուրքերենի ուսումնասիրության ձեռնարկների հեղինակ է։ 1930 թվականից Ագաթանգեղոս Կրիմսկու ղեկավարությամբ սկսել է ուսումնասիրել հայ-ղփչաղական լեզվական առնչությունները (Ուկրաինայի և Լեհաստանի հայ գաղթօջախներում 16-17 դարերում խոսել են հայերենի և ղփչաղերենի խառնուրդով)։ Գրունինի «16 դ․ փաստաթղթեր պոլովեցյան լեզվով (Կամենեց Պոդոլսկի հայ գաղութի դատական արձանագրությունները)» (Մոսկվա, 1967, ռուսերեն) աշխատությունը մեծ ներդրում է հայ-ղփչաղական լեզվական առնչությունների ուսումնասիրության և Ուկրաինայի ու Լեհաստանի միջնադարյան հայկական գաղութների աղբյուրագիտության մեջ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 237)։ 
|
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |