Տամաշ Ֆարագո
Տամաշ Ֆարագո (հունգ.՝ Tamás Faragó, օգոստոսի 5, 1952, Բուդապեշտ, Հունգարական Ժողովրդական Հանրապետություն), հունգարացի ջրագնդորդ, ելույթ է ունեցել Հունգարիայի հավաքականի կազմում 1970-ական թվականների ամբողջ ընթացքում և 1980-ական թվականների առաջին կեսին։ Մոնրեալի ամառային օլիմպիական խաղերի չեմպիոն, արծաթե և բրոնզե մեդալակիր, աշխարհի չեմպիոն, Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն, ազգային և միջազգային նշանակության բազմաթիվ մրցույթների հաղթող։ Հայտնի է նաև որպես ջրագնդակի մարզիչ և սպորտային ֆունկցիոներ։
| Տամաշ Ֆարագո | |
|---|---|
.jpg) | |
| Անձնական տեղեկություն | |
| Սեռ՝ | արական |
| Մասնագիտացում՝ | ջրագնդորդ և water polo coach |
| Երկիր՝ | .svg){kind=small} Հունգարիա |
| Ծննդյան ամսաթիվ՝ | օգոստոսի 5, 1952 (71 տարեկան) |
| Ծննդավայր՝ | Բուդապեշտ, Հունգարական Ժողովրդական Հանրապետություն |
| Ակումբ՝ | Vasas SC? |
| 194 սանտիմետր | |
| Քաշ՝ | 95 կիլոգրամ |
Կենսագրություն խմբագրել
Տամաշ Ֆարագոն ծնվել է 1952 թվականի օգոստոսի 5-ին Բուդապեշտում, Հունգարիայի ժողովրդական հանրապետությունում։ Նա ջրագնդակով սկսել է ակտիվորեն զբաղվել 13 տարեկանում, BVSC մայրաքաղաքային ակումբում, որի համար նա խաղացել է չորս սեզոն։ Այնուամենայնիվ, հետագա ամբողջ կարիերան փորձեցի անց է կացրել Բուդապեշտի «Վարաշ»-ում, այս թիմում ելույթ է ունեցել տասնհինգ տարի շարունակ, 1969-ից մինչև 1984 թվականներն ընկած ժամանակամիջոցում, այս ընթացքում ընդհանուր առմամբ նա ինը անգամ դարձել է Հունգարիայի ջրագնդաի չեմպիոն և չորս անգամ նվաճել է Հունգարիայի գավաթը։
Տամաշ Ֆարագոն մեծահասակների միջազգային մակարդակով առաջին լուրջ հաջողության հասել է 1970 թվականին, երբ մտավ Հունգարիայի ազգային հավաքականի գլխավոր թիմ և մասնակցեց Եվրոպայի առաջնությանը Բարսելոնայում, որտեղ նա նվաճեց արծաթե մեդալ, հունգարացիները վճռական դիմակայության ժամանակ պարտվեցին ԽՍՀՄ թիմին։ Շնորհիվ մի շարք հաջող ելույթների, նա իրավունք նվաճեց պաշտպանելու իր երկրի պատիվը Մյունխենում անցկացվող 1972 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերում, որտեղ նա նորից դարձավ արծաթե մեդալակիր, կրկին պարտվելով Խորհրդային թիմին եզրափակիչում։
1973 թվականին Կալիում կայացած աշխարհի առաջնությունում Ֆարագոն հաղթել է բոլոր մրցակիցներին վերջնական փուլում և նվաճել ոսկե մեդալ։ Հաջորդ մրցաշրջանում Վիեննայի Եվրոպայի առաջնությունում դարձյալ լավագույնն էր բոլոր թիմերի շրջանում, այդ ժամանակ ինչպես 1975 թվականին Կալիում կայացած աշխարհի առաջնությունում նա ստիպված էր գոհ լինել արծաթե մրցանակով, կրկին զիջելով իր հիմնական մրցակիցներին՝ խորհրդային ջրագնդորդներին։ Լինելով Հունգարիայի ջրագնդակի թիմի առաջատարներից մեկը՝ նա հաջողությամբ անցել է 1976 թվականին Մոնրեալում անցկացվող օլիմպիական խաղերի որակավորումը, այս անգամ հունգարացիները ամենից շատ հաղթանակներ են ունեցել և արժանացել են օլիմպիական չեմպիոնների կոչմանը։
1977 թվականին Յոնչյոպինգի Եվրոպայի առաջնությունում Ֆարագոն իր թիմի հետ կրկին լավագույնն էր, իսկ մեկ տարի անց՝ Արևմտյան Բեռլինում կայացած աշխարհի առաջնությունում նա նվաճել է արծաթը` զիջելով առաջին տեղը Իտալիայի թիմին։ Ավելի ուշ նա ընտրվել է Մոսկվայի 1980 թվականի օլիմպիական խաղերի համար, որտեղ հունգարացիները համեմատաբար անհաջող են ելույթ ունեցել, եզրափակիչ արդյունքներում գրավելով միայն երրորդ տեղը և ստանալով համապատասխանաբար բրոնզե մեդալներ՝ առջևում ԽՍՀՄ և Հարավսլավիայի հավաքականներն էին։
Մոսկվայի օլիմպիական խաղերից հետո Տամաշ Ֆարագոն մնաել է Հունգարիայի ազգային հավաքականի հիմնական կազմում և շարունակել է մասնակցել խոշոր միջազգային մրցաշարերին, թեև նա մեծ հաջողությունների չի հասել խոշոր մրցաշարերում։ Ներկայացրել է Հունգարիան մինչև 1985 թվականը, 258 խաղ անց է կացրել ազգային հավաքականում։ 1984-1987 թվականներին խաղացել է գերմանական «Դյուսելդորֆի» համար, որի հետ նա դարձել է Գերմանիայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ Ավարտել է իր կարիերան Իտալիայի «Արենսանո» ակումբում, որտեղ նա եղել է 1987-1989 թվականներին։ 1993 թվականին մտել է համաշխարհային լողի փառքի սրահ։
Ավարտելով մարզային կարիերան, նա աշխատել է իր հարազատ «Վարաշ» ակումբում որպես ջրագնդակի մարզիչ, ղեկավարել է Հունգարիայի երիտասարդական և կանանց ազգային հավաքականները, 2015 թվականից ղեկավարել է ԱՄՆ կանանց թիմը։ Նա նաև ընդգրկված էր վարչական գործունեության մեջ, հանդիսացել է Հունգարիայի ջրագնդակի ասոցիացիայի վարչության անդամ[1][2]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Női vízilabda: Bíró Attila az új szövetségi kapitány» (հունգարերեն). 2015 թ․ օգոստոսի 31. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 31-ին.
- ↑ «Kemény az elnök, pályázat a férfi kapitányi posztra» (հունգարերեն). vlv.hu. 2012 թ․ դեկտեմբերի 16. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 17-ին.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Тамаш Фараго – օլիմպիական վիճակագրությունը Sports-Reference.com կայքում (անգլ.)