«Ֆինանսական խորհրդատու»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «'''Ֆինանսական խորհրդատու'''` ֆինանսների ոլորտի այն մասնագիտություններից է, որի պարտակ...»: |
(Տարբերություն չկա)
|
19:50, 25 Հունիսի 2021-ի տարբերակ
Ֆինանսական խորհրդատու` ֆինանսների ոլորտի այն մասնագիտություններից է, որի պարտականությունների ցանկն անսահմանափակ է: Ֆինանսական խորհրդատուներ են բրոքերները, ներդրումային խորհրդատուները, ֆինանսական հաշվապահները, ֆինանսական փաստաբանները, ֆինանսական ապահովագրական գործակալները, ֆինանսական վերլուծաբանները և յուրաքանչյուրը, որը խորհրդատվություն է տրամադրում (անվճար կամ վճարովի) ֆինանսական պլանավորման վերաբերյալ:
Բնութագիր
Սովորաբար, ֆինանսական խորհրդատու ասելով հասկանում են ֆինանսական պլանավորման ոլորտում խորհրդատվական ծառայություններ մատուցող անձ՝ ինչպես կորպորատիվ, այնպես էլ անհատական: Ֆինանսական խորհրդատվությունը կարող է ներառել գնահատման, ֆինանսական, ներդրումների և կառավարման խորհրդատվություն` ելնելով իր հաճախորդի ռիսկի հանդուրժողականության մակարդակից և նրա ներդրման չափից: Խորհրդատուն փորձում է կայուն հարաբերություններ հաստատել իր հաճախորդների հետ, որոնք, որպես կանոն, առաջնորդվում են երկարաժամկետ ֆինանսական պլանավորմամբ: Արևմտյան երկրների մասնավոր ֆինանսական ծառայությունների ոլորտում ֆինանսական խորհրդատվական ծառայությունները տարածված են միջինից մի փոքր ավելի կամ շատ ավելի բարձր եկամուտ ունեցող ներկայացուցիչների մոտ, սովորաբար նախապես բավարար միջոցներ կուտակելու համար՝ ծերության և/կամ թոշակի անցնելուց հետո պատշաճ կյանք ապահովելու համար:
Աշխարհի շատ երկրներում ֆինանսական խորհրդատուի մասնագիտությունն ունի իր առանձնահատկությունները (օրինակ ՝ անկախ ֆինանսական խորհրդատու կամ (NSF) Միացյալ Թագավորությունում և Բրիտանական Համագործակցության այլ երկրներում) և նրա գործունեությունը կարգավորվում է օրենքով: Ավելի մեծ արդյունավետության հասնելու համար ֆինանսական խորհրդատուները հազվադեպ են գործում միայնակ և սովորաբար միավորվում են գիլդիաների մեջ, որոնք խոշոր ֆինանսական ընկերություններ են (Morgan Stanley, Janney Montgomery) և հաճախ կապված են բանկերի հետ:
Ֆինանսական խորհրդատուի գործունեության փուլային ասպեկտները
Հաճախորդի հետ հարաբերությունների հաստատման սկզբնական փուլում ֆինանսական խորհրդատուն պետք է մանրակրկիտ ուսումնասիրի անհատական իրավիճակը, պրոֆիլը, պորտֆելը, ներկա վիճակը, նախնական ֆինանսական վիճակը, հաճախորդի առաջնահերթությունները և նպատակներն ու ցանկությունները, ինչպես կարճաժամկետ, այնպես էլ երկարաժամկետ հեռանկարում: Հաճախորդները միշտ չէ, որ ցանկանում են խորհրդատուի հետ լիովին բաց լինել իրենց ներկա կամ ցանկալի ֆինանսական իրավիճակի վերաբերյալ[1]:
Բացի այդ, խնդիրների և նպատակների իրականացման համար իրականացվում է ֆինանսական լուծման տարբերակների ակտիվ որոնում և ձևավորում (դրանք կարող են լինել նեղ կենտրոնացված, ավելի բարդ, կարճաժամկետ, միջնաժամկետ կամ երկարաժամկետ): Հաճախ ֆինանսական խորհրդատուի խորհուրդը գործողությունների մի ամբողջ շղթա է, որը անսահմանափակ է միայն ֆինանսական գործիքներով և դրանցից բացի պարունակում է տարբեր սոցիալական և իրավական ասպեկտներ (երաշխավորներին կապելը, գույքի իրավունքները փոխելը, գործարքների անվտանգությունը, ապահովագրությունը, հեջավորում):
Խորհրդատուն հաճախ առաջարկություններ է անում որոշակի ֆինանսական ապրանքների գնման կամ վաճառքի վերաբերյալ, որպեսզի վարկի, ներդրումների և ապահովագրության տեսանկյունից օպտիմալացնի ֆինանսական ապագան կամ ներկա հաճախորդին:
Խորհրդատուն ստիպված է միաժամանակ վերահսկել արժեթղթերի ներկայիս շուկայում առկա բոլոր պայմաններն ու տեղեկատվական հոսքերը, ինչը շատ դժվար է տեղեկատվության ժամանակակից գերբեռնվածության պայմաններում և՛ շուկայից, և՛ տարբեր լրատվամիջոցներից: Երրորդ՝ նա պետք է նաև ծանոթանա հաճախորդին հետաքրքրող տարբեր երկրների, ինչպես նաև հաճախ հատուկ ֆինանսական հաստատությունների վարկային և ապահովագրական պոլիսների առանձնահատկություններին: Օրինակ՝ Եվրոպայում և Ամերիկայում «Ա» դասի վարկառուների զեղչի դրույքը կարող է հասնել 4%-ի:
Բացի այդ, ֆինանսական խորհրդատուն իրեն տրված առաջարկությունները կյանքի կոչելու և ֆինանսական հաստատությունների և երրորդ կողմերի հետ փոխգործակցության կազմակերպման գործընթացում հաճախ ստիպված է զբաղվել կազմակերպչական հարցերով:
Փոխհատուցում
Ֆինանսական խորհրդատուն այսպես կոչված հետինդուստրիալ մասնագիտություններից մեկն է: Նա սովորաբար իր ծառայությունները մատուցում է վարձատրության կամ միջնորդավճարի դիմաց, որը կառուցված է հետևյալ ձևերից մեկով[2].
- ժամային աշխատավարձ,
- անհատական պորտֆելի սպասարկման տարեկան դրույքաչափ,
- յուրաքանչյուր գործարքի միջնորդավճար,
- ավանդի, գործարքի կամ պորտֆելի չափի տոկոսային միջնորդավճար,
- բոլոր տեսակի հավելավճարներ