Սուբեդեյ[3][4], (մոտ 1175, Burkhan Khaldun, Մոնղոլիա - 1248, Tuul River, Տուվե, Մոնղոլիա), նշանավոր մոնղոլ հրամանատար, Չինգիզ խանի դաշնակիցը։

Սուբեդեյ
Sübügätäi
Ծնվել էմոտ 1175
ԾննդավայրBurkhan Khaldun, Մոնղոլիա
Մահացել է1248
Մահվան վայրTuul River, Տուվե, Մոնղոլիա
Քաղաքացիություն Մոնղոլական կայսրություն
Մասնագիտությունզորավար
Ծնողներհայր՝ Haban?[1] և Jarchiudai?[2]
ԵրեխաներUlanqatai?[1] և Kuokuodai?[1]

Արշավանքներ խմբագրել

Սուբեդեյն եղել է դարբին Չժարչիուդայի որդին՝ ուրանհայև ցեղից։ Իր ավագ եղբոր՝ Ջելմեյի օրինակով, ով արդեն գտնվում էր ծառայության մեջ, եկել էր Թեմուչիի մոտ ծառայելու։ Նա մասնակցել է XIII դարի առաջին կեսին մոնղոլական բոլոր հիմնական արշավանքներին դեպի Հյուսիսային Չինաստան՝ (Ցին կայսրություն), մերկիտներին՝ Խորեզմշահ պետություն։ Կովկաս և Արևելյան Եվրոպա արշավանքի ժամանակ Կալկայի ճակատամարտում Ջեբեյի հետ առաջնորդել է մոնղոլներին (1223)։ 1224 թվականին հակառակ Վոլգյան Բուլղարիայի մոնղոլները Ջեբեյի և Սուբեդեյի գլխավորությամբ արշավել են դեպի Արևելք։ Հաղթանակներ տանելով՝ մոնղոլները հասել են մինչև ժամանակակաից Ղազախստանի տափաստանները։

1236 թվականին Սուբեդեյն, իր հրամանատարության ներքո գտնվող զորքով, նոր արշավանք է կազմակերպել դեպի Վոլգյան Բուլղարիա, որի արդյունքում վերջինս նվաճվել և ընդգրկվել է Մոնղոլական կայսրության մեջ։ Սուբեդեյն եղել է դեպի Արևմուտք՝ Բաթու արշավանքի (1236—1242) փաստացի ղեկավարը, որի ժամանակ մոնղոլները հարձակվել են Ռուսիայի վրա և հասել մինչև Ադրիատիկ ծով։ Ծերության տարիներին նա վերադարձել է իր պատմական փոքր հայրենիք։ Մահացել է 73 տարեկան հասակում։

Հետնորդներ խմբագրել

Սուբեդեյի որդիներից՝ Թիմուր–Բուկան, Կուկուջին և Ուրանհատայը (Ուրանկատայն, Ուրանգուտայն) անվանակոչվել են Ռաշիդ ադ Դինում։ Կուկուջուն զորքի աջ թևի հազարապետն էր, ով հոր մահից հետո զբաղեցրել է նրա տեղը։ Ուրյանհատայն (1201—1272), ում կենսագրական մանրամասնությունները շարադրվել են «Յուան Շի» գրքում, եղել է երիտասարդ Մունկեի անվտանգության պատասխանատուն։ Այնուհետև, նա Հուկի հետ մասնակցել է (1233—1234) Ցին կայսրության վերջնական նվաճմանը։ Սուբեդեյի և Բաթուի հետ արշավել է դեպի Արևմուտք։ Խանի գահի համար պայքարում սատարել է Մունկեյին (1250—1251)։ Իրականացրել է նվաճումներ Հարավային Չինաստանում և Հարավարևելյան Ասիայում։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Կենսագրական տվյալների չինական բազա
  2. 2,0 2,1 ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ ᠤᠨ ᠨᠢᠭᠤᠴᠠ ᠲᠣᠪᠴᠢᠶᠠᠨ (монг.) — 1240.
  3. Вернадский Г. В. Глава I. Монгольское завоевание // Монголы и Русь = The Mongols and Russia / Пер с англ. Е. П. Беренштейна, Б. Л. Губмана, О. В. Строгановой. — Тверь, М.: ЛЕАН, АГРАФ, 1997. — 480 с. — 7000 экз. — ISBN 5-85929-004-6
  4. Петрушевский И. П. Поход монгольских войск в Среднюю Азию в 1219—1224 гг. и его последствия // Татаро-монголы в Азии и Европе : Сборник статей. — М.: Наука, 1977. — С. 107—139.

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Монгольский обыденный изборник // Сокровенное сказание. Монгольская хроника 1240 г. ЮАНЬ ЧАО БИ ШИ. / Перевод С. А. Козина. — М.-Л.: Издательство АН СССР, 1941. — Т. I.
  • Рашид ад-Дин. Сборник летописей / Перевод с персидского Л. А. Хетагурова, редакция и примечания профессора А. А. Семенова. — М., Л.: Издательство АН СССР, 1952. — Т. 1, кн. 1. — С. 158—160.
  • Рашид ад-Дин. Сборник летописей / Перевод с персидского О. И. Смирновой,редакция профессора А. А. Семенова. — М., Л.: Издательство АН СССР, 1952. — Т. 1, кн. 2.
  • Рашид ад-Дин. Сборник летописей / Перевод с персидского Ю. П. Верховского, редакция профессора И. П. Петрушевского. — М., Л.: Издательство АН СССР, 1960. — Т. 2.
  • Переводы из «Юань-чао би-ши» // Страны и народы Востока / Перевод Б. И. Панкратова. — М.: Петербургское востоковедение, 1998. — В. XXIX.
  • Переводы из «Юань ши» (фрагменты) // Храпачевский Р. П. Военная держава Чингисхана. — М.: АСТ: ЛЮКС, 2005. — С. 432—525. — ISBN 5-17-027916-7.

Գրականություն խմբագրել