Ռուբեն Շահվերդյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Շահվերդյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Ռուբեն Իսահակի Շահվերդյան (նոյեմբերի 13 (26), 1900[1], Սիղնաղ[1] - օգոստոսի 14, 1976[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), հայ նկարիչ, խեցեգործ, ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ (1967)։
Ռուբեն Շահվերդյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 13 (26), 1900[1] |
| Ծննդավայր | Սիղնաղ[1] |
| Վախճանվել է | օգոստոսի 14, 1976[1] (75 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
| Ազգություն | հայ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | նկարիչ և խեցեգործ |
| Ուսուցիչ | Եղիշե Թադևոսյան[1] |
| Պարգևներ |  |
ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ Ալեքսանդր Շահվերդյանի եղբայրն է։
Կենսագրություն
խմբագրելՌուբեն Շահվերդյանը ծնվել է Վրաստանի Սիղնաղ քաղաքում 1900 թվականին։ 1919-1924 թվականներին սովորել է Թիֆլիսի նկարչության և քանդակագործության դպրոցում, դասատու՝ Եղիշե Թադևոսյան։ Վաղ շրջանի կտավներում նկատելի է հակում դեպի դեկորատիվությունը («Սաքսոնյան ճենապակի», 1925, «Վենետիկ», 1926)։ 1941 թվականին տեղափոխվել է Երևան։ 1958 թվականից զբաղվել է խեցեգործությամբ։ Շահվերդյանը պատկերել է Թիֆլիսի, Հայաստանի կենցաղը, բնությունը[2]։ Աշխատանքներից գտնվում են Հայաստանի ազգային պատկերասրահում[3]
Ստեղծագործություններ
խմբագրել- «Արագած», 1950
- Արտեմ Միկոյան (գորգի էսքիզ), 1950[4]
- «Ծծմբային բաղնիքները Թիֆլիսում», 1956
- «Հավլաբար», 1967
- «Աղավնաձոր», 1968
Խեցեգործական աշխատանքներ
- «Հեծյալը», 1965
- «Փոքրիկ հովիվը», 1966
- «Կինտո», 1968
- «Աղաման օղակներով», 1972[5]
- «Երաժշտություն», 1973
- «Ջրկիր», 1973[6]
- «Ոսկեվազցի աղջիկը», 1975
Երփնագրերն աչքի են ընկնում լոկալ գույներով, զարդանկարային պատկերմամբ, խեցեղեն աշխատանքները՝ արևելյան արվեստին հատուկ հագեցած ու գեղեցիկ ոճավորմամբ։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 8 (հայ.) — հատոր 8. — էջ 429.
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.
- ↑ Ռուբեն Շահվերդյանի ստեղծագործություններից ՀԱՊ-ում
- ↑ Շահվերդյան Ռուբեն Իսահակի, Արտեմ Միկոյան (գորգի էսքիզ)
- ↑ Շահվերդյան Ռուբեն Իսահակի, «Աղաման օղակներով»
- ↑ Շահվերդյան Ռուբեն Իսահակի, «Ջրկիր»
Մատենագրություն
խմբագրել- Մ. Այվազյան, Ստեղծագործական այրում։ «Խորհրդային Հայաստան», 1968, N2։
- М. Айвазян, Рубен Шавердян (буклет). Ереван, 1971 г.
Արտաքին հղումներ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 429)։ 
|