Պոլիկարպ Մալխազի Կակաբաձե (վրաց.՝ პოლიკარპე კაკაბაძე, փետրվարի 23 (մարտի 7), 1893, Մեծ Կուխ, Քութայիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 17, 1972(1972-10-17)[1], Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), վրացի խորհրդային դրամատուրգ։

Պոլիկարպ Կակաբաձե
վրաց.՝ კაკაბაძე, პოლიკარპე მალხაზის ძე
Ծնվել էփետրվարի 23 (մարտի 7), 1893
ԾննդավայրՄեծ Կուխ, Քութայիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էհոկտեմբերի 17, 1972(1972-10-17)[1] (79 տարեկան)
Վախճանի վայրԹբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
ԳերեզմանԴիդուբեի պանթեոն
Մասնագիտությունգրող և դրամատուրգ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ

Կենսագրություն խմբագրել

Պոլիկարպ Կակաբաձեն ծնվել է 1895 թվականի փետրվարի 23-ին (մարտի 7) Քութայիսի մոտ գտնվող Կուխի գյուղում։

Իր գրական գործունեությունը Պոլիկարպ Կակաբաձեն սկսել է 1918 թվականին՝ իրեն դրսևորելով որպես նրբազգաց հոգեբան, գյուղացու կյանքի լավ գիտակ ու երկխոսությունների վարպետ։

Իր առաջին ստեղծագործություններում՝ «Երեք աղջիկ» և «Լուսաբացից առաջ», նա վարպետորեն ստեղծել է հարստահարված վրացի գյուղացու կերպարը։

1929 թվականին Կոնստանտին Մարջանիշվիլին Պոլիկարպ Կակաբաձեի «Կքվարկվարե Թութաբերի» պիեսը բեմադրել է Քութայիսի Պետական երկրորդ դրամատիկական թատրոնում, ինչի շնորհիվ էլ դրամատուրգը դարձել է հայտնի։

Պիեսներ խմբագրել

  • «Խաչմերուկում»
  • «Երեք աղջիկ»
  • «Լուսաբացից առաջ»
  • «Լիսաբոնի կալանավորները» (բեմադրվել է 1925 թվականին)
  • «Կվարկվարե Թութաբերի» (բեմադրվել է 1928 թվականին)
  • «Հարսանիք կոլխոզում» (1937)
  • «Կախաբերի սուրը»
  • «Վախթանգ I»
  • «Բագրատ VII»

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Какабадзе Поликарп Малхазович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Գրականություն խմբագրել

  • ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, თბ., 1994.
  • ბენაშვილი დ., ლიტერატურული ძიებანი, თბ., 1972.
  • ვარდოსანიძე გ., წერილები, თბ., 1974.
  • იოვაშვილი დ., ლიტერატურული წერილები, თბ., 1974.
  • ციციშვილი გ., ქართული საბჭოთა დრამატურგია, ნაწ. 1, თბ., 1962.
  • ჯიბლაძე გ., კრიტიკული ეტიუდები, ტ. 5, თბ., 1974.