Պյոտր Մոիսեենկո
Պյոտր Անիսիմովիչ Մոիսեենկո (ռուս.՝ Пётр Анисимович Моисеенко, 1852[1][2], Օրեխովո-Զուևո - նոյեմբերի 30, 1923, Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), Ռուսական կայսրության առաջին բանվոր-հեղափոխականներից մեկը, մանածագործ։
Պյոտր Մոիսեենկո | |
---|---|
Ծնվել է | 1852[1][2] |
Ծննդավայր | Օրեխովո-Զուևո |
Մահացել է | նոյեմբերի 30, 1923 |
Մահվան վայր | Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ |
Անդամություն | All-Union Society of Old Bolsheviks? |
1874-1875 թվականին Պետերբուրգում ծանոթացել է հեղափոխական նարոդնիկների և բանվորների հետ (Գեորգի Պլեխանով, Ստեպան Խալտուրին և ուրիշներ)։ Մասնակցել է 1876 վականի Կազանի ցույցին, եղել է Ռուս բանվորների հյուսիսային միության անդամ։ Հեղափոխական գործունեության համար բազմիցս ձերբակալվել և աքսորվել է։ Եղել է Մորոզովյան գործադուլի (1885) կազմակերպիչներից։ Մասնակցել է 1905-1907 թվականների Ռուսական հեղափոխությանը։ Եղել է նաև «Պրավդա» թերթի բանվոր-թղթակիցներից։
1909-1910 թվականներին աշխատել է Բաքվում, 1912 թվականից աշխատանքի անցել Գորլովկայում, եղել է Գորլովկայի շրջանի հանքափորների 30 հազարանոց գործադուլի (1916 թ.) ղեկավարներից։ 1917-1918 թվականին աշխատել է Բաքվում և Հյուսիսային Կովկասում։ Հետագայում մասնակցել է Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմին (1918-1920)։ 1922 թվականից աշխատել է Խարկովում։ Գրել է «Հուշեր։ 1873-1923 թթ.» (1924 թ., վերահրատարակչություն 1966 թ.)։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 673)։ |