Պյոտր Գուսև

բալետի ռուս պարող, պարուսույց

Պյոտր Գուսև (դեկտեմբերի 16 (29), 1904, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն - մարտի 30, 1987(1987-03-30), Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս խորհրդային բալետի դերասան, պարող, խորեոգրաֆ, մանկավարժ, բալետի տեսաբան, թատրոնի հիմնադիր, պրոֆեսոր (1973)։ ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1984)։

Պյոտր Գուսև
Ծնվել էդեկտեմբերի 16 (29), 1904
ԾննդավայրՍանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էմարտի 30, 1987(1987-03-30) (82 տարեկան)
Մահվան վայրԼենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունպարուսույց, բալետմայստեր, բալետի պարող և բալետի ուսուցիչ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունԱ. Վահանովայի անվան ռուսական բալետի ակադեմիա
Պարգևներ
«Պատվո նշան» շքանշան
ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ և ՌԽՖՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ
IMDbID 0348851

Կենսագրություն

խմբագրել

Պյոտր Անդրեյի Գուսևը ծնվել է 1904 թվականի դեկտեմբերի 16֊ին (29)[1]։ Սովորել է Վագանովի անվան ռուսական բալետի ակադեմիայում և 1922 թվականին իր դեբյուտը կատարեց Մարիինյան թատրոնում։ Եղել է առաջին կատարողներից այնպիսի բալետներում, ինչպիսիք են «Կրակ֊թռչունը», «Սառցե աղջիկը», «Մարդուկ-Ջարդուկը» (բոլոր երեքի հեղինակն էլ եղել է Լոպուխովը), «Եգիպտական գիշերները», «Փարիզի բոցերը», «Սիլֆիդան» և այլն։ Նաև աշխատել է Լենինգրադի փոքր օպերայի տանը, որտեղ ստանձնել է գլխավոր դեր՝ «Լուսավոր աղբյուր», «Ապարդյուն նախազգուշացում» բալետներում։ Միաժամանակ աշխատել է բալետի ուսուցիչ։ Այստեղ նա հորինել է նոր շարժումներ և աջակցություններ, կատարելագործվել բալետի տեխնիկայի մեջ։ Պյոտրը նաև եղել է Լապուխովի «Տիեզերքի մեծություն» և «Սառցե աղջիկ» փորձնական բալետների առաջին կատարողներից մեկը։

1935 թվականին եղել է Մեծ թատրոնի հաղորդավար֊մենակատարը։ Այնտեղ նա պարել է Մայա Պլիսեցկայայի և Գալինա Ուլանովայի հետ։ Նրա հանդես գալն առանձնացավ առանձնահատուկ հաղթանակով։ Նա արժանացել է «Պատվո նշան» շքանշանի (02.06.1937)։

1945-1950 թվականներին Պյոտր Գուսևը դառնում է Մարիինյան թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարը։

1935 թվականին «Լենֆիլմ» կինոստուդիան նկարահանում է «Ռուսական բալետի վարպետները» ֆիլմը։ Ֆիլմում ընդգրկվեցին Բորիս Ասաֆևի «Բախչիսարայի շատրվանը» և «Փարիզի բոցերը» բալետներից հատվածներ, ինչպես նաև՝ Չայկովսկու «Կարապի լիճ» բալետից հատվածներ։ Պյոտրը այդ ֆիլմում կատարել է գլխավոր դերերից մեկը։

1950-1956 թվականներին դասավանդել է Մոսկվայի երաժշտական թատրոնում։ Այդ ժամանակ գրել է մի շարք տեսական հոդվածներ և դասավանդել։ 1952 թվականին Բաքվում՝ Ադրբեջանի օպերայի և բալետի պետական ակադեմիական թատրոնի բեմում և 1953 թվականին Միխայլովսկի թատրոնում դնում է Կարա Կարաևի «Յոթ գեղեցկուհի» բալետը։

1958-1960 թվականներին Պյոտր Անդրեի Գուսևը աշխատում է Չինաստանում, որտեղ Պեկինում կազմակերպում է բալետային թատրոն, բացում է խորեոգրաֆիկ դպրոցներ Շանհայում և Չանչժոույում, ղեկավարել է բալետմեյստերների դասընթացները։ Դնում է առաջին չինական բալետները՝ «Գեղեցկուհի ձկնիկը» և «Ջրհեղեղ»։

1966 թվականին հիմնել է «Կամերային բալետ» խումբը։

1966֊1983 թվականներին եղել բալետի վարպետների ամբիոնի վարիչ Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիայում, իսկ 1973 թվականից՝ պրոֆեսոր։

Նրա գրչին են պատկանում բազմաթիվ հոդվածներ՝ նվիրված բալետային թատրոնին և դասական ժառանգության պահպանմանը։

Մահացել է 1987 թվականի մարտի 30֊ին։ Թաղված է Սանկտ Պետերբուրգի Կրասնենկոե գերեզմանատանը։

Ֆիլմագրություն

խմբագրել
  • 1953 ֊ խան Գիրեյ, «Ռուսական բալետի վարպետները»
  • 1983 ֊ Մարիուս Պետիպա, «Աննա Պավլովա»

Մրցանակներ և կոչումներ

խմբագրել

Ստեղծագործություններ

խմբագրել
  • Պ․ Գուսև, Արվեստագետի հպարտությունը // Խորհրդային երաժշտություն։֊ 1965 ֊ № 8։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել