Վիքիպեդիա

Պիետրո Չիտատի

Պիետրո Չիտատի (իտալ.՝ Pietro Citati, փետրվարի 20, 1930(1930-02-20)[1][2], Ֆլորենցիա, Իտալիայի թագավորություն[2][3] - հուլիսի 28, 2022(2022-07-28)[4][2], Roccamare, Կաստիլիոնե դելլա Պեսկաիա, Գրոսետո, Տոսկանա, Իտալիա[5]), իտալացի գրականագետ, կենսագիր, էսսեիստ։

Պիետրո Չիտատի
իտալ.՝ Pietro Citati
Ծնվել էփետրվարի 20, 1930(1930-02-20)[1][2]
ԾննդավայրՖլորենցիա, Իտալիայի թագավորություն[2][3]
Վախճանվել էհուլիսի 28, 2022(2022-07-28)[4][2] (92 տարեկան)
Վախճանի վայրRoccamare, Կաստիլիոնե դելլա Պեսկաիա, Գրոսետո, Տոսկանա, Իտալիա[5]
ԳերեզմանCemetery of Misericordia[6]
Մասնագիտությունգրող, գրական քննադատ, լրագրող և ակնարկագիր
Լեզուիտալերեն
Քաղաքացիություն Իտալիայի թագավորություն և  Իտալիա
ԿրթությունՊիզայի համալսարան և Scuola Normale Superiore. Classe di Lettere e Filosofia? (1951)[3]
Պարգևներ
Изображение автографа
 Pietro Citati Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Ծնվել է Ֆլորենցիայում, սիցիլիացի ազնվականի ընտանիքում։ Մանկությունն ու պատանեկությունն անցկացրել է Թուրինում, որտեղ հաճախել է սոցիալական ինստիտուտ, հետագայում՝ Մասիմո դ'Ազելիոյի անվան ավագ դպրոց։ 1942 թվականին՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Լիգուրիա։ Պատերազմից հետո Պիետրո Չիտատին վերադարձել է Տոսկանա և 1951 թվականին ավարտել Պիզայի համալսարանի ժամանակակից գրականության բաժինը։ Նա սկսել է իր կարիերան որպես գրականագետ։

1954-1959 թվականներին իտալերեն է դասավանդել Ֆրասկատիի և Հռոմի արվարձանների մասնագիտական դպրոցներում։ 1960֊ական թվականներին թղթակցել է «Il Giorno», «Corriere della Sera» օրաթերթերին։

Ալեքսանդր Մակեդոնացու, Գյոթեի, Լև Տոլստոյի, Կաֆկայի, Պրուստի, Քեթրին Մենսֆիլդի կենսագրությունների, «Կանանց դիմանկարները» գրքի հեղինակն է[7]։

Պիետրո Չիտատիի գրքերը թարգմանվել են բազմաթիվ լեզուներով, մի շարք գրական մրցանակների դափնեկիր է[8]։

Մահացել է 2022 թվականի հուլիսի 27-ին, 92 տարեկան հասակում[9]։

Աշխատություններ խմբագրել

  • Goethe (1970,
  • Alessandro Magno (1974)
  • La primavera di Cosroe (1977)
  • Vita breve di Katherine Mansfield (1980,
  • Il migliore dei mondi impossibili (1982)
  • Tolstoj (1983, переизд. 1996,
  • Ritratti di donne (1992)
  • La colomba pugnalata (1995,
  • La luce della notte (1996,
  • L’armonia del mondo (1998)
  • Il male assoluto (2000)
  • La mente colorata (2002)
  • Israele e Islam. Le scintille di Dio (2003)
  • La morte della farfalla (2006)
  • La malattia dell’infinito (2008)
  • Leopardi (2010)
  • La rivelazione segreta di Ermete Trismegisto (2011)
  • Elogio del pomodoro (2011)
  • Il Don Chisciotte (2013)

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Vegetti Catalog of Fantastic Literature (իտալ.)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 https://www.lemonde.fr/disparitions/article/2022/07/30/la-mort-de-l-ecrivain-et-critique-pietro-citati_6136670_3382.html
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Scuola Normale Superiore Elenco degli alunni della Scuola Normale Superiore di Pisa dal 1847 al 1970 (իտալ.) — Pisa: Pacini Editore, 1973. — P. 23. — 104 p.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 E' morto Pietro Citati
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 https://firenze.repubblica.it/cronaca/2022/07/28/news/firenze_pietro_citati_morte_legame_origini-359507019/
  6. ↑ https://www.ilgiunco.net/2022/08/03/sepolto-al-cimitero-della-misericordia-pietro-citati-riposera-accanto-alla-moglie-elena/
  7. ↑ Pierluigi Pietricola, Intervista con Pietro Citati - L'unico dovere dello scrittore è verso la letteratura, su italialibri.net, 21 novembre 2005. URL consultato il 13 gennaio 2019.
  8. ↑ Nomi «eccellenti» tra due secoli
  9. ↑ E' morto Pietro Citati

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պիետրո Չիտատի» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Պիետրո_Չիտատի&oldid=9056937» էջից