Շառլ Ժյուլիե (ֆր.՝ Charles Juliet, սեպտեմբերի 30, 1934(1934-09-30)[1][2][3], Ժյուժյուրյո[2] - հուլիսի 26, 2024(2024-07-26)[4], Լիոն[5]), ֆրանսիացի բանաստեղծ և գրող, դրամատուրգ։ 2013 թվականին ստացել է Գոնկուրյան մրցանակ պոեզիայի համար։

Շառլ Ժյուլիե
ֆր.՝ Charles Juliet
Ծնվել էսեպտեմբերի 30, 1934(1934-09-30)[1][2][3]
ԾննդավայրԺյուժյուրյո[2]
Վախճանվել էհուլիսի 26, 2024(2024-07-26)[4] (89 տարեկան)
Վախճանի վայրԼիոն[5]
Մասնագիտությունբանաստեղծ, օրագրի հեղինակ, դրամատուրգ և ակնարկագիր
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
ԿրթությունQ3269125? և École de santé des armées?
Ուշագրավ աշխատանքներQ16021406? և Lambeaux?
Պարգևներ
Изображение автографа
 Charles Juliet Վիքիպահեստում

Նրա ստեղծագործությունները թարգմանվել են գերմաներեն, իսպաներեն, իտալերեն, անգլերեն, լեհերեն, ճապոներեն, վիետնամերեն, թուրքերեն, կորեերեն, չինարեն և այլ լեզուներով։

Կենսագրություն

խմբագրել

Այն բանից հետո, երբ մորը ինքնասպանության փորձերի պատճառով ուղարկեցին հոգեբուժական բաժանմունք, Ժյուլիեն դաստիարակվել է շվեյցարացի գյուղացիների ընտանիքում: 12 տարեկանում նա դպրոց է գնացել Էքս ան Պրովանս քաղաքում, իսկ 20 տարեկանում ուսումը շարունակել է Լիոնում։ Երեք տարի անց նա թողել է ուսումը և սկսել է գրել։

Տասնհինգ տարի անց նա հրատարակել է իր առաջին «Հատվածներ» գիրքը՝ Ժորժ Հալդասի առաջաբանով։ Այդ ժամանակ նա հանդիպել է նաև այլ ստեղծագործողների, որոնց թվում եղել են Միշել Լեյրիսը, Ռաուլ Յուբակը, Բրամ վան Վելդեն, Պիեռ Սուլաժը և Սեմյուել Բեքեթը[7]։

Ժյուլիեն բնակվել է Լիոնում, որտեղ և մահացել է 2024 թվականի հուլիսի 26-ին 89 տարեկան հասակում[8][9]։

Նրա «Լամբո» ստեղծագործությունը ներառված է ֆրանսիական բակալավրիատի ծրագրում։

Անհատականություն

խմբագրել
 
Դանդաղ վերելք, Unes հրատարակչություն (1984)։

Նրա ինքնակենսագրական ստեղծագործությունները, հատկապես «Լամբոն» մեզ շատ բան է ասում իր անհատականության մասին։ Ընդհանուր առմամբ, նա հակված է թերագնահատել իրեն։ Նա արժեզրկում է, նսեմացնում է իրեն, քանի որ, իր խոսքով, ունի «չափազանց բարձր պահանջկոտություն», ինչը նրան ստիպում է կասկածել սեփական միջոցների և կարողությունների վրա։ Նա վստահ չէ իր մեջ, իր տաղանդի մեջ և իրեն ավելի վատ է զգում, քան այն գրողները, որոնցով հիանում է: Նա միշտ ազնվորեն վերլուծում է իրեն, հաճախ դիմում է գրելու դժվարություններին, ինչպես նաև անդրադառնում է ինքնակենսագրությանը (դժվարանում է բառերով արտահայտել այն, ինչ զգում է և որոշակի հիշողություններ հիշելու արդյունքում առաջացած ցավը)։

Ստեղծագործություններ

խմբագրել
  • Au long de la spirale, (1975)
  • Pages de pierre, (1977)
  • La Plus Fragile, (1977)
  • Croissances, (1978)
  • Pages de journal, (1978)
  • Vers la rencontre, (1980)
  • Reviens à ta solitude, (1983)
  • Convergences, (1984)
  • La lente montée (1984)
  • Lettre suit, (1985)
  • La Soif, (1987)
  • Tes yeux blessés, (1987)
  • Entretien avec Pierre Soulages, (1987)
  • Accords, (1987)
  • La vie affleure, (1989)
  • Tant de chemins, (1989)
  • L'Année de l'éveil, (1989), Grand prix des lectrices de Elle
  • Affûts, (1990)
  • Dans la lumière des saisons, (1991)
  • Le Don de présence, (1992)
  • Bribes pour un double, (1992)
  • Ce pays du silence, (1992)
  • Jean Reverzy, (1992)
  • L'Inattendu, (1992)
  • Tu avives, (1993)
  • Telluriennes, (1993)
  • Cette flamme claire,(1994)
  • Ce chemin, (1994)
  • Carnets de Saorge, (1994)
  • Entretien avec Raoul Ubac, (1994)
  • Accueils - Journal 4 (1982-1988), (1994)
  • Ce foyer secret, (1995)
  • Césire, n°4, (1995)
  • En amont, (1995)
  • Giacometti, (1995)
  • Failles, (1995)
  • Lambeaux, (1995)
  • A voix basse, (1997)
  • Lueur après labour - Journal 3 (1968-1981), (1997)
  • Traversée de nuit - Journal 2 (1965-1968), (1997)
  • Creuser, (1998)
  • La Mue, (1998)
  • Ferveur, (1998)
  • Fouilles, (1998)
  • L'Autre Chemin, (1998)
  • Rencontres avec Bram van Velde, (1998)
  • La Traversée, (1999)
  • Ecarte la nuit, (1999)
  • Rencontres avec Samuel Beckett, (1999)
  • Chez François Dilasser, (1999)
  • Attente en automne, (1999)
  • Galet, (2000)
  • Un lourd destin, (2000)
  • Ténèbres en terre froide - Journal 1 (1957-1964), (2000)
  • La Vague, (2001)
  • Invite le vent, (2002)
  • Une joie secrète, (2002)
  • Eclats (2002)
  • Te rejoindre, (2002)
  • L'Incessant, (2002)
  • L'Autre Faim, (2003)
  • Notules, (2005)
  • Ces bruits du monde extérieur, (2005)
  • Les Autoportraits de Jean-Michel Marchetti, (2005)
  • Au pays du long nuage blanc, (2005)
  • T.R.U.P.H.E.M.U.S, (2006)
  • L'opulence de la nuit, (2006)
  • D'une rive à l'autre, (2006)
  • Un jour, (2006)
  • L'absente, (2007)
  • Etty Hillesum, la fille qui ne savait pas prier, (2007)
  • Moisson, Choix de poèmes, (2012)
  • Gratitude, Journal IX 2004-2008, (2017)
  • Rencontres avec Bram Van Velde, Nouvelle Édition Augmentée, (2020)

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Babelio (ֆր.) — 2007.
  3. 3,0 3,1 GeneaStar
  4. 4,0 4,1 4,2 Mort de Charles Juliet, grand écrivain de la paix intérieureTélérama.
  5. 5,0 5,1 5,2 Mort de Charles Juliet, introspectif sans être exclusif (ֆր.)
  6. Nomination dans l'ordre des Arts et des Lettres hiver 2017 — 2017.
  7. Cousseau, Anne (2007). «Rencontre de Charles Juliet avec Samuel Beckett». In Van Hulle, Dirk; Nixon, Mark (eds.). All Sturm and No Drang: Beckett and Romanticism : Beckett at Reading 2006. Rodopi. էջեր 407–424. ISBN 9789042023017.
  8. «Mort de Charles Juliet, grand écrivain de la paix intérieure». www.telerama.fr (ֆրանսերեն). 2024-07-27. Վերցված է 2024-07-29-ին.
  9. «L'écrivain et poète Charles Juliet est mort à 89 ans». Le Point (ֆրանսերեն). 2024-07-27. Վերցված է 2024-07-29-ին.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Շառլ Ժյուլիե» հոդվածին։