Շահեն Երիցյան

վինագործ-վարպետ
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Երիցյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Շահեն Տիգրանի Երիցյան (1902[1], Տրապիզոն, Օսմանյան կայսրություն[1] - հոկտեմբերի 27, 1975(1975-10-27)[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), աղեղնավոր երաժշտական գործիքների հայ վարպետ, Խորհրդային Հայաստանում ջութակաշինության հիմնադիրը։

Շահեն Երիցյան
Ծնվել է1902[1]
ԾննդավայրՏրապիզոն, Օսմանյան կայսրություն[1]
Մահացել էհոկտեմբերի 27, 1975(1975-10-27)[1]
Մահվան վայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Օսմանյան կայսրություն,  Հունաստանի թագավորություն և  ԽՍՀՄ
Ազգությունհայ
Մասնագիտությունջութակ ստեղծող
ԵրեխաներՄարտին Երիցյան

Գործունեություն

խմբագրել

Մասնագիտացել է 1920-1925 թվականներին Կորֆուում (ուսանել է հույն վարպետների)։ 1925 թվականին Երևանում Եղիշե Չարենցի աջակցությամբ հիմնել է արհեստանոց, պատրաստել աղեղնավոր ու կսմիթվող գործիքներ, նպաստել նաև ժողովրդական երաժշտական գործիքաշինությանը։

Մասնակցել է ջութակի վարպետների համամիութենական մրցույթներին, (1956, 1966, 1970) և լարային գործիքների համամիութենական ցուցահանդեսներին (1975, 1976), արժանացել պարգնների։ Երիցյանի պատրաստած ջութակները գործածվում էին ԽՍՀՄ-ում, ԱՄՆ-ում, Ֆրանսիայում և այլուր, աչքի էին ընկնում տեմբրի գեղեցկությամբ, տեխնիկապես բարձրորակ էին, կրում էին «Պատրաստված է Երևանում, Շահեն Երիցյան» (լատին․՝ Fecit Erevan․ Shahen Ericjan) պիտակ։ Առանձին նմուշներ պահվում են ունիկալ գործիքների Հայկական պետական հավաքածուում։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 592