Շալվա Ափխաիձե (վրաց.՝ შალვა აფხაიძე, հուլիսի 20, 1894(1894-07-20), Ձուկղնուրի, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 19, 1968(1968-02-19), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), վրացի գրող, գրաքննադատ։

Շալվա Ափխաիձե
შალვა აფხაიძე
Ծնվել էհուլիսի 20, 1894(1894-07-20)
ԾննդավայրՁուկղնուրի, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էփետրվարի 19, 1968(1968-02-19) (73 տարեկան)
Վախճանի վայրԹբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԴիդուբեի պանթեոն
Մասնագիտությունբանաստեղծ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունՔութայիսի դասական գիմնազիա և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան
Պարգևներ
«Պատվո նշան» շքանշան
ԱմուսինQ28096212?

Կենսագրություն խմբագրել

1913 թվականին ավարտել է Քութայիսի ռեալական ուսումնարանը, ապա ընդունվել Պետրոգրադի համալսարանի պատմա-բանասիրական ֆակուլտետը, որն ավարտելուց հետո վերադարձել է հայրենի գյուղ և դարձել է «Կապույտ եղջյուրներ» գրական խմբի ակտիվ անդամ։ 1941 թվականին լույս է ընծայել բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն։ Միաժամանակ զբաղվել է գրական քննադատությամբ և թարգմանությամբ։ Նրա գրչին են պատկանում Մաքսիմ Գորկու «Մայրը», Դ. Ֆուրմանովի «Չապաև» և խորհրդային այլ գրողների նշանակալից ստեղծագործությունների վրացերեն թարգմանությունները[1]։

Թաղված է Դիդուբեի պանթեոնում։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Սրտի ձայն, Վրաց բանաստեղծները Հայաստանին և հայերին, Երևան-Թբիլիսի, «Հայաստան» և «Սաբճոթա Սաքարթվելո» հրատարակչություններ, 1970