Նիմա Յուշիջ (պարս.՝ نیما یوشیج, իսկական անունը՝ Ալի Էսֆաբդիրարի, նոյեմբերի 12, 1895(1895-11-12)[1], Յուշ, Մազանդարան, Sheykh Fazlolah-e Nuri Rural District, Baladeh District, Nur County, Մազանդարան, Իրան - հունվարի 4, 1960(1960-01-04) կամ հունվարի 6, 1960(1960-01-06)[2], Shemiran, Թեհրանի նահանգ, Իրան), պարսիկ բանաստեղծ, գրական քննադատ, արվեստագետ, հուշագիր, մանկագիր։ Իրանական նորագույն պոեզիայի հիմնադիրը։

Նիմա Յուշիջ
نیما یوشیج
Ծնվել էնոյեմբերի 12, 1895(1895-11-12)[1]
ԾննդավայրՅուշ, Մազանդարան, Sheykh Fazlolah-e Nuri Rural District, Baladeh District, Nur County, Մազանդարան, Իրան
Վախճանվել էհունվարի 4, 1960(1960-01-04) (64 տարեկան) կամ հունվարի 6, 1960(1960-01-06)[2] (64 տարեկան)
Վախճանի վայրShemiran, Թեհրանի նահանգ, Իրան
ԳերեզմանImamzadeh Abdullah (Ray)
Մասնագիտությունբանաստեղծ, ուսուցիչ, գրող և գրական քննադատ
Լեզուպարսկերեն և Mazanderani?
Քաղաքացիություն Ղաջարական Պարսկաստան և  Փահլավիների հարստություն
Изображение автографа
 Nima Yushij Վիքիպահեստում

Նախնական կրթությունը ստացել է հայրենի գյուղում։ 1907 թվականին ընտանյոք տեղափոխվել են Թեհրան, որտեղ ընդունվել է ֆրանսիական Սեն-Լուի կոլեժ, որտեղ սովորել է ֆրանսերեն, արաբական և պարսկական գրականություն։ Ֆրանսերենին տիրապետելը նրան օգնում է ծանոթանալ արևմտյան գրականությանը։

Նշանավոր ստեղծագործություններից են՝ «Մանլի», «Առասպել և քառյակներ», «Իմ պոեզիան», «Գիշերվա քաղաքը, առավոտի քաղաքը», «Առասպել» և այլն։ Հրատարակել է բազմաթիվ հուշագրություններ և մանկական գրքեր[3]։

Նիմա Յուշիջը հայերեն խմբագրել

  • Գետափին...; Դեռ գիշերից; Ձմռան ցուրտ գիշերում; Տունս ամպամած է; Ես, աչքս քո ճանապարհին է; Դարուգ; Հյուղակիս մոտ; Սառը օջախ։ Ոսկե գմբեթ (ժամանակակից իրանական պոեզիա), Ե., Հայաստան, 2004, էջ 13-20։ Պարսկերենից թարգմ.՝ Էդուարդ Հախվերդյան։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Store norske leksikon(նորվ.) — 1978. — ISSN 2464-1480
  2. 2,0 2,1 2,2 Library of Congress AuthoritiesLibrary of Congress.
  3. Ոսկե գմբեթ (ժամանակակից իրանական պոեզիա), Ե., Հայաստան, 2004, էջ 12։
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նիմա Յուշիջ» հոդվածին։