Նիմա Յուշիջ
Նիմա Յուշիջ (պարս.՝ نیما یوشیج, իսկական անունը՝ Ալի Էսֆաբդիրարի, նոյեմբերի 12, 1895[1], Յուշ, Մազանդարան, Sheykh Fazlolah-e Nuri Rural District, Baladeh District, Nur County, Մազանդարան, Իրան - հունվարի 4, 1960 կամ հունվարի 6, 1960[2], Shemiran, Թեհրանի նահանգ, Իրան), պարսիկ բանաստեղծ, գրական քննադատ, արվեստագետ, հուշագիր, մանկագիր։ Իրանական նորագույն պոեզիայի հիմնադիրը։
Նիմա Յուշիջ نیما یوشیج | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 12, 1895[1] |
Ծննդավայր | Յուշ, Մազանդարան, Sheykh Fazlolah-e Nuri Rural District, Baladeh District, Nur County, Մազանդարան, Իրան |
Վախճանվել է | հունվարի 4, 1960 (64 տարեկան) կամ հունվարի 6, 1960[2] (64 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Shemiran, Թեհրանի նահանգ, Իրան |
Գերեզման | Imamzadeh Abdullah (Ray) |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ, ուսուցիչ, գրող և գրական քննադատ |
Լեզու | պարսկերեն և Mazanderani? |
Քաղաքացիություն | Ղաջարական Պարսկաստան և Փահլավիների հարստություն |
Nima Yushij Վիքիպահեստում |
Նախնական կրթությունը ստացել է հայրենի գյուղում։ 1907 թվականին ընտանյոք տեղափոխվել են Թեհրան, որտեղ ընդունվել է ֆրանսիական Սեն-Լուի կոլեժ, որտեղ սովորել է ֆրանսերեն, արաբական և պարսկական գրականություն։ Ֆրանսերենին տիրապետելը նրան օգնում է ծանոթանալ արևմտյան գրականությանը։
Նշանավոր ստեղծագործություններից են՝ «Մանլի», «Առասպել և քառյակներ», «Իմ պոեզիան», «Գիշերվա քաղաքը, առավոտի քաղաքը», «Առասպել» և այլն։ Հրատարակել է բազմաթիվ հուշագրություններ և մանկական գրքեր[3]։
Նիմա Յուշիջը հայերեն խմբագրել
- Գետափին...; Դեռ գիշերից; Ձմռան ցուրտ գիշերում; Տունս ամպամած է; Ես, աչքս քո ճանապարհին է; Դարուգ; Հյուղակիս մոտ; Սառը օջախ։ Ոսկե գմբեթ (ժամանակակից իրանական պոեզիա), Ե., Հայաստան, 2004, էջ 13-20։ Պարսկերենից թարգմ.՝ Էդուարդ Հախվերդյան։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Store norske leksikon(նորվ.) — 1978. — ISSN 2464-1480
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Library of Congress Authorities — Library of Congress.
- ↑ Ոսկե գմբեթ (ժամանակակից իրանական պոեզիա), Ե., Հայաստան, 2004, էջ 12։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նիմա Յուշիջ» հոդվածին։ |