Նիկիտա Միխալկով
Նիկիտա Սերգեևիչ Միխալկով (ռուս.՝ Никита Сергеевич Михалков, հոկտեմբերի 21, 1945[1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս դերասան, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր, ՌՍՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1984)։
Նիկիտա Միխալկով Никита Сергеевич Михалков | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 21, 1945[1][2] (79 տարեկան) | ||||||||||
Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ | ||||||||||
Կրթություն | Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ (1971), Բորիս Շչուկինի անվան թատերական ինստիտուտ, Կենտրոնական երաժշտական դպրոց (1959) և GOU CO No. 1239? | ||||||||||
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ռուսաստան | ||||||||||
Գործունեության տարիներ | 1959 - այժմ | ||||||||||
Ազգություն | ռուս | ||||||||||
Կրոն | ուղղափառություն | ||||||||||
Մասնագիտացում | կինոռեժիսոր, դերասան, սցենարիստ | ||||||||||
Ամուսին | Անաստասիա Վերտինսկայա և Տատյանա Միխալկովա | ||||||||||
Պարգևներ | Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար երկրորդ աստիճանի շքանշան Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար երրորդ աստիճանի շքանշան Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար չորրորդ աստիճանի շքանշան ՌԴ պետական մրցանակ (1995) ՌԴ պետական մրցանակ (1999) | ||||||||||
IMDb | ID 0586482 | ||||||||||
trite.ru | |||||||||||
Նիկիտա Միխալկով՝ Վիքիպահեստ | |||||||||||
|
Ռուսաստանի կինոգործիչների միության նախագահն է 1998 թվականից[3][4]։ 1994 թվականին նկարահանված «Արևից կիզվածները» ֆիլմի համար արժանացել է «Օսկար» մրցանակի «Օտարալեզու լավագույն ֆիլմ» անվանակարգում։
Կենսագրություն
խմբագրելՆիկիտա Միխալկովը ծնվել է 1945 թվականի հոկտեմբերի 21-ին Մոսկվայում, խորհրդային գրող Սերգեյ Միխալկովի և բանաստեղծուհի, գրող ու թարգմանչուհի Նատալյա Պետրովնայի ընտանիքում։ Ավագ եղբայրը՝ Անդրեյ Միխալկով-Կոնչալովսկին է։
1956-1959 թվականներին Նիկիտա Միխալկովը հաճախել է Մոսկվայի կոնսերվատորիայի Կենտրոնական երաժշտական դպրոց՝ սովորելով ֆորտեպիանոյի դասարանում, ինչպես նաև սովորել է Մոսկվայի Ստանիսլավսկու անվան դրամատիկական թատրոնին կից ստուդիայում։
1963 թվականին ընդունվել է Բորիս Շուկինի անվան թատերական ինստիտուտ, 1966 թվականին, լինելով չորրորդ կուրսի ուսանող, մասնակցել է կինոնկարահանումների, ինչի պատճառով հեռացվել է ինստիտուտից։ Տեղափոխվել է Ս. Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսաստանյան պետական համալսարանի ռեժիսորական ֆակուլտետի երկրորդ կուրս։
1971 թվականին ավարտել է Ս. Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսաստանյան պետական համալսարանի ռեժիսորական ֆակուլտետը (Միխայիլ Ռոմիի կուրս)։ Միխալկովի դիպլոմային աշխատանք է դարձել «Խաղաղ օր պատերազմի վերջում» ֆիլմը, որի սցենարը Միխալկովը գրել է Ռուստամ Իբրահիմբեգովի հետ համատեղ։
27 տարեկան հասակում Նիկիտա Միխալկովը զորակոչվում է բանակ և 1972-1973 թվականներին ծառայում Կամչատկայում՝ Ռուսաստանի ռազմածովային զինված ուժերի Խաղաղօվկիանոսյան նավատորմի «Միխայիլ Կուտուզով» հածանավի վիա[5]։ Ծառայակիցների խոսքով՝ Միխալկովը մասնակցել է գեղարվեստական ինքնագործունեությանը, պարբերաբար հանդես է եկել համերգներով՝ հավաքելով լեփ-լեցուն դահլիճներ[6]։
Ստեղծագործական ուղի
խմբագրելԿինոյում նկարահանվել Նիկիտա Միխալկովն սկսել է 14 տարեկանում։ 1960 թվականին Միխալկովը Վասիլի Օրդինսկու ռուս.՝ «Тучи над Борском» ֆիլմում կատարել է դպրոցականի դեր, որ նմանակում էր հոգևորականի, իսկ 1961 թվականին նկարահանվել է Հենրիխ Հովհաննիսյանի «Կրոշի արկածները» ֆիլմում։ 18 տարեկանում Գեորգի Դանելիայի «Ես քայլում եմ Մոսկվայով» (ռուս.՝ «Я шагаю по Москве») ֆիլմում նկարահանվել է գլխավոր դերում և կատարել համանուն երգը, որից հետո ձեռք է բերել մեծ ժողովրդականություն։
1972 թվականին դարձել է խորհրդային հասարակության համար նախատեսված առաջին գովազդային ֆիլմի՝ «Շոկոլադ» կինոնկարի սցենարի հեղինակ[7][8]։
1974 թվականին 28-ամյա Միխալկովը նկարահանում է իր առաջին ֆիլմը՝ «Օտարների մեջ յուրային, յուրայինների մեջ օտար» (ռուս.՝ «Свой среди чужих, чужой среди своих»)։ 1974-1984 թվականները բեղմնավոր եղան Միխալկովի համար։ Գրեթե ամեն տարի էկրան էին բարձրանում Միխալկովի ֆիլմերը, որոնցից շատերն արժանացան միջազգային ճանաչման, բազմաթիվ մրցանակներ ստացան միջազգային ու համամիութենական փառատոններում։ 1980-ական թվականներին Միխալկովը նաև մեծ հաջողությամբ նկարահանվում էր ֆիլմերում։ Իր ամենահայտնի դերերը նա կատարել է Անդրեյ Կոնչալովկու «Սիբիրիադա» (1979), ինչպես նաև «Կայարան երկուսի համար» (1982) և «Դաժան սիրավեպ» (1984) ֆիլմերում։ 1984 թվականին Նիկիտա Միխալկովն ստացավ ՌՍՖՍՀ ժողովրդական արտիստի կոչում։
1980-ական թվականների վերջին Միխալկովը հիմնադրել է «ТриТэ» (հայերեն՝ Երեք Տ, Ստեղծագործություն, Ընկերություն, Աշխատանք, ռուս.՝ Творчество, Товарищество, Труд)։ Այդ միության մասնակցությամբ նկարահանված առաջին ֆիլմը դարձավ Միխալկովի «Ուրգա՝ սիրո տարածք» (1991) ֆիլմը, որ պատմում էր մոնղոլական մի ընտանեկան զույգի մասին։ Ֆիլմը մեծ հաջողություն ունեցավ միջազգային կինափառատոններում և ներկայացվել է Նիկա կինոմրցանակի հինգ անվանակարգերում ու Օսկար մրցանակի՝ «Արտասահմանյան լավագույն ֆիլմ» անվանակարգում։
1992 թվականի հունվարից Նիկիտա Միխալկովը Ռուսաստանի մշակութային ֆոնդի նախագահության անդամ է։ 1993 մայիսին նա ընտրվել է Ռուսաստանի մշակութային ֆոնդի նախագահ (փոխարինելով ակադեմիկոս Դմիտրի Լիխաչյովին)։
1993 թվականին Միխալկովը նկարահանել է «Աննա. 6-ից մինչև 18» ֆիլմը, որ պատմում էր իր դստեր՝ Աննա Միխալկովայի մասին։ 1994 թվականին նկարահանել է «Արևից կիզվածները» ֆիլմը, որ արժանացավ բազմաթիվ մրցանակների, այդ թվում՝ Կաննի կինոփառատոնի գրան-պրի ու «Օսկար» «արտասահմանյան լավագույն ֆիլմ» անվանակարգում։
Ֆիլմագրություն
խմբագրելՏարի | Ֆիլմ | Ֆիլմի բնօրինակ անվանում | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ռեժիսոր | Սցենարիստ | Պրոդյուսեր | Դերասան | Դեր | Նշումներ | |||
1959 | Արևը շողում է բոլորի համար | Солнце светит всем | դպրոցական | առաջին դերը կինոյում | ||||
1960 | Тучи над Борском | Պետյա | ||||||
1961 | Կրոշի արկածները | Приключения Кроша | Վադիմ | |||||
1963 | Ես քայլում եմ Մոսկվայով | Я шагаю по Москве | Կոլյա | |||||
1965 | Տարին՝ ինչպես կյանք | Год как жизнь | Ժյուլ | |||||
1966 | Կատակ | Шуточка | փեսացու | |||||
1966 | Перекличка | Սերգեյ Բորոդին | ||||||
1966 | Ոչ ամենահաջող օրը | Не самый удачный день | Նիկիտա | |||||
1967 | Աստղեր ու զինվորներ | Звёзды и солдаты | պրապորշիկ Գլազունով | |||||
1967 | Աղջիկն ու իրերը | Девочка и вещи | կարճամետրաժ, կուրսային աշխատանք | |||||
1967 | Եվ այս շուրթերը, և աչքերը կանաչ | И эти губы, и глаза зелёные… | կուրսային աշխատանք | |||||
1968 | Իսկ ես մեկնում եմ տուն | А я уезжаю домой | կուրսային աշխատանք | |||||
1969 | Дворянское гнездо | կոմս Նելիդով | ||||||
1969 | Երգ Մանշուկի մասին | Песнь о Маншук | Եժով | |||||
1969 | Կարմիր վրան | Красная палатка | Չուխնովսկի | |||||
1970 | Սպորտ, սպորտ, սպորտ | Спорт, спорт, спорт | Կիրիբեևիչ | |||||
1970 | Ռիսկ | Риск | ||||||
1970 | Խաղաղ օր պատերազմի վերջում | Спокойный день в конце войны | կարճամետրաժ, դիպլոմային աշխատանք | |||||
1971 | Держись за облака | |||||||
1972 | Կայարանի հսկիչը | Станционный смотритель | Մինսկի | |||||
1972 | Շոկոլադ | Шоколад | ||||||
1974 | Յուրայինների մեջ օտար, օտարների մեջ յուրային | Свой среди чужих, чужой среди своих | Բրիլով | ռեժիսորական դեբյուտ | ||||
1975 | Սիրո ստրուկը | Раба любви | Իվան | |||||
1977 | Անավարտ պիես մեխանիկական դաշնամուրի համար | Неоконченная пьеса для механического пианино | Նիկոլայ Տրիլեցկի | |||||
1977 | Տրանսսիբիրյան էքսպրես | Транссибирский экспресс | ||||||
1977 | Ատելություն | Ненависть | ||||||
1978 | Սիբիրիադա | Сибириада | Ալեքսեյ Ուստյուժանին | |||||
1979 | Հինգ երեկո | Пять вечеров | ||||||
1979 | Մի քանի օր Ի. Ի. Օբլոմովի կյանքից | Несколько дней из жизни И. И. Обломова | ||||||
1981 | Հարազատություն | Родня | մատուցող | |||||
1981 | Երկու ձայն | Два голоса | Սերգեյ Բակլաժանով | |||||
1981 | Նկարչի կնոջ դիմանկարը | Портрет жены художника | Բորիս Պետրովիչ | |||||
1981 | Շերլոկ Հոլմսի ու դոկտոր Վաթսոնի արկածները. Բասկերվիլների շունը | Приключения Шерлока Холмса и доктора Ватсона։ Собака Баскервилей | Հենրի Բասկերվիլ | |||||
1982 | Կայարան երկուսի համար | Вокзал для двоих | ուղեկցորդ Անդրեյ | |||||
1982 | Ճանապարհային ոստիկանության տեսուչը | Инспектор ГАИ | Վալենտին Տրունով | |||||
1982 | Թռիչքներ երազում ու իրականում | Полёты во сне и наяву | կինոռեժիսոր | |||||
1983 | Առանց վկաների | Без свидетелей | ||||||
1984 | Դաժան սիրավեպ | Жестокий романс | Սերգեյ Պարատով | |||||
1986 | Իմ սիրելի ծաղրածուն | Мой любимый клоун | ||||||
1987 | Սև աչեր | Очи чёрные | ||||||
1989 | Միայնակ որսորդը | Одинокий охотник | ||||||
1990 | Автостоп | |||||||
1990 | Հյուսիսափայլի ներքո | Под северным сиянием | Ռեգինև | |||||
1991 | Ստորացվածներն ու անպատվվածները | Униженные и оскорблённые | կոմս Վալկովսկի | |||||
1991 | Ուրգա՝ սիրո տարածք | Урга — территория любви | հեծանվորդ | |||||
1992 | Հմայիչ անծանոթուհին | Прекрасная незнакомка | գնդապետ | |||||
1993 | Հիշելով Չեխովին | Вспоминая Чехова | ||||||
1993 | Աննա. 6-ից մինչև 18 | Анна։ от 6 до 18 | կամեո | |||||
1994 | Արևից կիզվածները | Утомлённые солнцем | Սերգեյ Կոտով | |||||
1995 | Սենտիմենտալ ճանապարհորդություն դեպի իմ հայրենիք. Ռուսական գեղանկարչության երաժշտությունը | Сентиментальное путешествие на мою Родину. Музыка русской живописи | ||||||
1996 | Ռևիզոր | Ревизор | Անտոն Անտոնովիչ | |||||
1998 | Սիբիրցի վարսավիրը | Сибирский цирюльник | Ալեքսանդր III | |||||
2000 | Հավատ, հույս, արյուն | Вера, надежда, кровь | ||||||
2000 | Նուրբ տարիք | Нежный возраст | ||||||
2003 | Ռուսներն առանց Ռուսաստանի | Русские без России | ||||||
2003 | Հայր | Отец[9] | ||||||
2003 | Մայրիկ | Мама[10] | ||||||
2004 | 72 մետր | 72 метра | ||||||
2005 | Жмурки | քրեական հեղինակություն Սերգեյ Միխալիչ («Միխալիչ») | ||||||
2005 | Պերսոնա նոն գրատա | Персона нон грата | Օլեգ | |||||
2005 | Պետական խորհրդականը | Статский советник | գեներալ Գլեբ Պոժարսկի | |||||
2006 | Ցավալի չէ | Мне не больно | Սերգեյ Սերգեևիչ | |||||
2007 | Հիմար ճարպոտ նապաստակը | Тупой жирный заяц | Նիկիտա Սերգեևիչ | |||||
2007 | 55 | 55 | ||||||
2007 | 12 | 12 | ||||||
2010 | Արևից կիզվածները - 2 | Утомлённые солнцем 2։ Предстояние | Սերգեյ Կոտով | |||||
2011 | Արևից կիզվածները - 2. Ցիտադել | Утомлённые солнцем 2։ Цитадель | Սերգեյ Կոտով | |||||
2013 | Օտար հողը | Чужая земля | ||||||
2014 | Իր հողը | Своя земля[11] | ||||||
2013 | Լեգենդ № 17 | Легенда № 17 | ||||||
2014 | Արևային հարված | Солнечный удар | ||||||
2016 | На веки вечные | Սանին | ||||||
2016 | Անձնակազմ | Экипаж | ||||||
2017 | Շարժում դեպի վեր | Движение вверх | ||||||
2018 | Մարզիչ | Тренер | ||||||
2018 | Շոկոլադե ռևոլվեր | Шоколадный револьвер |
Գրականություն
խմբագրել- Эдуард Володарский, Никита Михалков Свой среди чужих, чужой среди своих. — М.: Военное издательство Министерства Обороны СССР, 1979. — С. 120.
- Рустам Ибрагимбеков, Никита Михалков Сибирский цирюльник. — М.: Эксмо, 2004. — С. 272. — ISBN 5-699-06425-7
- Ф. Раззаков Никита Михалков: чужой среди своих. — М.: Эксмо, 2005. — С. 576. — ISBN 5-699-13228-7
- Н. Б. Гореславская «Михалковы и Кончаловские: гнездо элиты» место М.։ АЛГОРИТМ-2008, С. 240 978-5-9265-0309-5
- Н. С. Михалков «Прямая речь» — М։ Сибирский цирюльник, 2011. — с.824
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Նիկիտա Մխխալկովի էջը Յություբ տեսահոսթինգում
- Նիկիտա Միխալկովի Ֆեյսբուքում
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 Munzinger Personen (գերմ.)
- ↑ «Суд признал VII съезд Союза кинематографистов незаконным. Кинорежиссёр Хуциев обжалует решение» Newsru.com կայքում
- ↑ Նիկիտա Միխալկովն ընտրվել է Կինոգործիչների միության նախագահ vesti.ru կայքում
- ↑ «Արխիվացված պատճենը» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2009 թ․ հունիսի 12-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 23-ին.
- ↑ Никита Михалков: «Я служил на флоте на Тихом океане».
- ↑ ЦГАЛИ Санкт-Петербурга. Ф. 356, О. 1, Д. 854а, Л. 17.
- ↑ Тёмное рекламное прошлое // МК в Питере. — 6 мая 2009. — № 19 (848).
- ↑ ««Отец» (2003)». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 23-ին.
- ↑ ««Мама» (2003)». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 23-ին.
- ↑ «Своя земля - Фильм Никиты Михалкова. Новости Вести.Ру». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մարտի 24-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 23-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նիկիտա Միխալկով» հոդվածին։ |