Նաստյա (ֆիլմ)
«Նաստյա» (ռուս.՝ «Настя»), ռուսական գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Գեորգի Դանելիան[1][2][3] «Ռիթմ» ստուդիայում 1993 թվականին։
 ռուս.՝ Настя | |
|---|---|
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Ժանր | մելոդրամա |
| Թեմա | մարմինների փոխանակում |
| Թվական | 1993 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Գեորգի Դանելիա |
| Սցենարի հեղինակ | Ալեքսանդր Ադաբաշյան և Ալեքսանդր Վոլոդին |
| Դերակատարներ | Պոլինա Կուտեպովա, Վալերի Նիկոլաև, Եվգենի Լեոնով, Ալեքսանդր Աբդուլով, Գալինա Պետրովա և Նինա Տեր-Օսիպյան |
| Օպերատոր | Պավել Լեբեշև Տիմոֆեևիչ |
| Երաժշտություն | Անդրեյ Պետրով |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| Տևողություն | 84 րոպե |
Ֆիլմը նկարահանվել է Ալեքսանդր Վոլոդինի «Պատահար, որը ոչ ոք չնկատեց» (ռուս.՝ «Происшествие, которого никто не заметил») վեպի հիման վրա։ Այդ ստեղծագործության հիման վրա հեղինակը 1967 թվականին նկարահանվել է համանուն ֆիլմը։ Հատկանշական է, որ Գեորգի Դանելիան չի տեսել վիպակի նախորդ էկրանավորումը։
Ֆիլմում որպես յուրօրինակ կամեո հայտնվել է Սավելի Կրամարովը․ նրա դերը հղում է «Հաջողության ջենտլմենները» (1971) ֆիլմից, որում ինքը Գեորգի Դանելիան հանդես է եկել որպես սցենարիստ և գեղարվեստական ղեկավար։
Սյուժե
խմբագրելԱնաստասիա Պլոտնիկովան համեստ, աննկատ աղջիկ է, որն ապրում է անընդհատ հիվանդ դռնապահ մոր, ով երազում է վերջապես տեսնել իր դստերը իր սիրած տղայի հետ։ Բայց այդ երազանքը չի իրականանում։ Մի անգամ Նաստյան օգնում է անծանոթ տատիկի. վերջինս գիշերը հեծանիվով շրջում էր քաղաքում, և նրա մեքենայի անիվը խրվում էր կոյուղու ջրհորի մեջ։ Երախտապարտ ծեր կինը խոստանում է կատարել Նաստյայի երկու նվիրական ցանկությունները, և Նաստյան ցանկանում է դառնալ գեղեցիկ։ Դրանից հետո աղջկա կյանքը կտրուկ փոխվում է․ տղամարդիկ հիացած են նրանով։ Բայց դա, ավաղ, երջանկություն չի բերում։ Եվ միայն այն ժամանակ, երբ Նաստյան մտածում է երկրորդ ցանկությունը՝ դառնալ այնպիսին, ինչպիսին նախկինում էր, նա գտնում է իր իսկական սերը։
Գործողության ժամանակը 1992 թվականն է՝ տնտեսական, սոցիալական և մշակութային խորը ճգնաժամի ժամանակ։ Այդ պատճառով գործողության վայրը շատ խիստ փոխակերպված է. թվում է, թե Մոսկվան է, բայց սովորական անունների փոխարեն փողոցները, մետրոյի կայարանները և դեռ չփակված սովխոզները կրում են Իվան Ահեղի, Նեստոր Մախնոյի, Ալեքսանդր II-ի և այլ ոչ խորհրդային ու նոր Ռուսաստանի համար ոչ միանշանակ քաղաքական գործիչների անուններ։ Հերոսները շփոթում են վերանվանումները։
Էլեկտրաէներգիայի ընդհատումների պատճառով (էլեկտրամատակարարումը լինում էր միայն կենտ ամսաթվերին) կաթվածահար է տրամվայների շարժումը, և հանդիսատեսը հետևում է, թե ինչպես են տրամվայի վագոնները գլորվում ռելսերի վրա, քանի որ դրանք քարշում են զրահափոխադրիչով։ Այդպես իշխանությունները լուծում են խնդիրը, բայց դա հագեցնում է միայն վնասների։
Դերերում
խմբագրելԳլխավոր դերերում
խմբագրել- Պոլինա Կուտեպովա – Նաստյա Պլոտնիկովա
- Իրինա Մարկովա – Նաստյա Պլոտնիկովա (փոխակերպումից հետո)
- Վալերի Նիկոլաև – Սաշա Պիչուգին, Նաստյայի սիրելին
- Եվգենի Լեոնով – Յակով Ալեքսեևիչ Զմոյրո, գրենական պիտույքների խանութի տնօրեն
- Ալեքսանդր Աբդուլով – Վլադիմիր Նիկոլաևիչ Տետերին[4], շրջանի պրեֆեկտ
- Գալինա Պետրովա – Անտոնինա Պլոտնիկովա, Նաստյայի մայրը
- Նինա Տեր-Օսիպյան – բարի կախարդուհի
Դերերում
խմբագրել- Նատալյա Շչուկինա – Վալյա, վաճառողուհի ստացիոնար խանութում
- Օլգա Նեդովոդինա – Կատյա, գանձապահ գրասենյակային խանութում
- Քսենյա Պինտո-Գոմես – Օլյա, Սաշայի կրտսեր քույրը
- Նինա Գրեբեշկովա – Տետերինի քարտուղարը
- Նորբերտ Կուխինկեն – օտարերկրացի լրագրող
- Ալեքսանդր Պոտապով – Մաքսիմ Պետրովիչ, ԺԷԿ-ի պետ
- Յուլի Գուսման – «Մետրոյի միլիարդերորդ ուղևոր» շոուի հաղորդավար
- Սավելի Կրամարով – «Շիլ», գող, կեղծ հովանավոր Հարավային Կորեայից
- Լեոնիդ Յարմոլնիկ – գլխարկով անցորդ
- Ռոման Մադյանով – Մորգունին, ԺԷԿ-ի աշխատակից
- Անդրեյ Մեժուլիս – Միմրիկ, Կատյայի ամուսինը, երաժիշտ
- Միխայիլ Տրյասորուկով – Շուրիկ, Նաստյայի ծանոթը
- Ալեքսանդր Ադաբաշյան – մշակույթի նախարարության ներկայացուցիչ
- Յուրի Ռոստ – հեռուստատեսություն աշխատող
- Գեորգի Դանելիա – մշակույթի աշխատող
- Ռենե Հոբուա – չի նկարահանվել ֆիլմում, բայց նշված է լուսագրերում
Նկարահանման խումբ
խմբագրել- Սցենարի հեղինակներ՝ Ալեքսանդր Ադաբաշյան, Ալեքսանդր Վոլոդին, Գեորգի Դանելիա
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Գեորգի Դանելիա
- Գլխավոր օպերատոր՝ Պավել Լեբեշև
- Բեմադրող նկարիչ՝ Լևան Լազիշվիլի
- Կոմպոզիտոր՝ Անդրեյ Պետրով
Մրցանակներ և անվանակարգեր
խմբագրել- 1994 թվական – «Նիկա» կինոմրցանակ
- 1997 թվական – Ռուսաստանի Դաշնության պետական մրցանակ կինոարվեստի բնագավառում 1996 թվականի համար - Գեորգի Դանելիային «Անձնագիր», «Նաստյա», «Գիր ու ղուշ» գեղարվեստական ֆիլմերի համար[7]
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Район в кадре. В каких фильмах можно увидеть дома и улицы Крылатского?
- ↑ Что не пропустить по ТВ и в Сети на неделе с 7 по 13 октября
- ↑ Звезда «Ранеток» вспомнила пикантный случай с Георгием Данелией
- ↑ Makar, A. B.; McMartin, K. E.; Palese, M.; Tephly, T. R. (1975-06). «Formate assay in body fluids: application in methanol poisoning». Biochemical Medicine. 13 (2): 117–126. doi:10.1016/0006-2944(75)90147-7. ISSN 0006-2944. PMID 1.
- ↑ «Российская кинопремия "Ника 1994"» (ռուսերեն). www.kinonews.ru. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 26-ին.
- ↑ «Настя (1993), Awards». IMDb. Վերցված է 2013 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
- ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 29 мая 1997 года № 532». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 19-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- «Նաստյա» ֆիլմը Russiancinema կայքում
- «Նաստյա» ֆիլմը Արխիվացված 2022-05-31 Wayback Machine Рускино.ру կայքում