Մ1944 100-միլիմետրանոց դաշտային թնդանոթ (ԲՍ-3)
ԲՍ-3 (ՀԳՎ ինդեքս՝ 52-Պ-412), 100 մմ տրամաչափով խորհրդային թնդանոթ։
Մ1944 100-միլիմետրանոց դաշտային թնդանոթ | |
---|---|
Տեսակ | դաշտային հրանոթ |
Երկիր | ԽՍՀՄ |
Պատերազմներ | Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ |
Թնդանոթի պաշտոնական լրիվ անվանումն է Մ1944 100-միլիմետրանոց դաշտային թնդանոթ (ԲՍ-3)։ Այն ակտիվորեն և հաջողությամբ կիրառվել է Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ, առաջին հերթին Pz.Kpfw.VI Ausf.Е «Վագր» և Pz.Kpfw.V «Հովազ» ծանր տանկերի, այդ թվում նաև Pz.Kpfw.VI Ausf.В «Թագավորական վագր» ավելի ծանր տանկերի դեմ պայքարելու համար, և այն հնարավորություն է ունեցել նաև արդյունավետորեն օգտագործվել որպես կորպուսային թնդանոթ փակ դիրքերից կրակելու համար։ Պատերազմի ավարտից հետո այն երկար ժամանակ եղել է Խորհրդային բանակի սպառազինության մաս, հիմք հանդիսացել ներկայումս Ռուսաստանի զինված ուժերում օգտագործվող հզոր հակատանկային թնդանոթների ընտանիքի ստեղծման համար։ Այս թնդանոթը վաճառվել կամ փոխանցվել է այլ պետությունների, որոնցից որոշներում այն մինչ օրս շարունակում է սպառազինության մաս կազմել։
Ստեղծման պատմություն խմբագրել
ԲՍ-3 թնդանոթը Բ-34 ծովային թնդանոթի ադապտացիան է ցամաքային գործածության համար։ Այն մշակվել է խորհրդային հայտնի կոնստրուկտոր-զինագործ Վասիլի Գավրիլովիչ Գրաբինի ղեկավարությամբ։
Կազմակերպահաստիքային կառուցվածք խմբագրել
ԲՍ-3-ը ներառված է եղել տասներկու կործանիչ-հակատանկային հրետանային բրիգադի, որ ձևավորվել են մինչև 1945 թվականի հունվարի 1-ը, և երեք գնդերից կազմված վեց թեթև հրետանային բրիգադի սպառազինության մեջ, որ մտել են տանակային բանակների կազմի մեջ (ԶԻՍ-3 32 թնդանոթ և ԲՍ-3 12 թնդանոթ), որ ձևավորվել են 1944 թվականի օգոստոսի 26-ից[1]։ ԲՍ- թնդանոթների մի որոշ քանակություն օգտագործվել է այդ տարիների Կարմիր բանակի կորպուսային հրետանու կողմից։ Հետպատերազմյան ժամանակաշրջանում թնդանոթի քարշակման համար սովորաբար օգտագործվել է կիսազրահապատ հրետանային ԱՏ-Պ քարշակ[2]։ Որպես ԲՍ-3-ի քարշակ օգտագործվել է նաև ՄՏ-ԼԲ (ՄՏ-ԼԲՎ)։ Դրանից առաջ օգտագործվել է ԱՏ-Լ քարշակ, ԶԻՍ-151 և ԶԻԼ-157 ավտոմեքենաներ կամ ԲՏՌ-152 զրահափոխադրիչ[3], իսկ պատերազմի վերջին տարիներին՝ ՅԱ-12 և Մ2 կիսաթրթուրավոր զրահապատ քարշակ (ըստ այլ տվյալների՝ Ստուդեբեքքեր US-6[3])։
Արտադրություն խմբագրել
ԲՍ-3 թնդանոթի արտադրություն | |||||||||
Թվական | 1944 | 1945 | 1946 | 1947 | 1948 | 1949 | 1950 | 1951 | всего |
Գործարան № 7 | 66 | 720 | 1015 | 306 | 201 | 256 | 107 | 200 | 2871 |
Գործարան № 232 | 275 | 420 | 250 | - | - | - | - | - | 945 |
Ընդհանուր | 341 | 1140 | 1265 | 306 | 201 | 256 | 107 | 200 | 3816 |
Մարտական կիրառություն խմբագրել
ԲՍ-3-ը, իր կրակի բարձր հասողության շնորհիվ, Հայրենական մեծ պատերազմի վերջնական փուլում հաջողությամբ օգտագործվել է որպես հզոր հակատանկային թնդանոթ բոլոր հեռավորությունների վրա թշնամու տանկերի դեմ պայքարի համար և որպես կորպուսային թնդանոթ հեռավոր հակամարտկոցային կրակոցի համար։
Թնդանոթի բնութագրերն ու հատկությունները խմբագրել
ԲՍ-3 Մ1944 100-միլիմետրանոց դաշտային թնդանոթ[4][5][6] | |||||||||
Կրակոցի տեսակ | Արկի տեսակ | Արկի ապրանքանիշ | Կրակոցի զանգված, կգ | Արկի զանգված, կգ | ՊՆ (պայթուցիկ նյութերի) զանգված, գ | Պայթուցիչի ապրանքանիշ | Փողային արագություն, մ/վ | Ուղղակի հարվածի միջակայքը`նպատակային 2 մ բարձրության վրա | Սպառազինության ընդունման թվական |
Զրահահար արկեր | |||||||||
ՈՒԲՌ-412 | սրագլուխ, լուսածրող զրահահար | ԲՌ-412 | 30,10 | 15,88 | 65 | ՄԴ-8 | 897 | 1040 | 1944 |
ՈՒԲՌ-412Բ | բթագլուխ, բալիստիկական ծայրակալներով, լուսածրող զրահահար | ԲՌ-412Բ | 30,10 | 15,88 | 65 | ՄԴ-8 | 897 | 1040 | 1944 |
Բեկորա-ֆուգասային արկեր | |||||||||
ՈՒՕ-412 | ծովային բեկորային նռնակ | Օ-412 | — | 15,94 | — | ՌԳՄ | 898 | 1200 | |
ՈՒՕՖ-412 | բեկորա-ֆուգասային | ՕՖ-412 | 30,20 | 15,60 | 1460 | ՌԳՄ | 900 | 1100 | |
ՈՒՕՖ-412Ու | բեկորա-ֆուգասային, նվազեցված լիցքով | ՕՖ-412 | 27,10 | 15,60 | 1460 | ՌԳՄ | 600 | 730 |
Զրահաներթափանցման աղյուսակ ԲՍ-3-ի համար[7] | |||||
Արկ \ Հեռավորություն, մ | 500 | 1000 | 1500 | 2000 | 3000 |
ԲՌ-412 | |||||
(հանդիպման անկյունը 90°) | 155 | 135 | 115; 116[4] | 100; 99[4] | 75 |
(հանդիպման անկյունը 60°) | 125 | 110 | 95 | 80; 87 | 60 |
ԲՌ-412Բ | |||||
(հանդիպման անկյունը 90°) | 160; 162[4] | 150; 149[4] | 135; 132[4] | 125; 124[4] | 105 |
(հանդիպման անկյունը 60°) | 130 | 120 | 110 | 100 | 85 |
(հանդիպման անկյունը 35°)[6] | 73 | 68 | 62 | 57 | — |
ԲՌ-412Դ | |||||
(հանդիպման անկյունը 90°) | 200 | 185 | 170 | 155 | 125 |
(հանդիպման անկյունը 60°) | 150 | 140 | 130 | 120 | 100 |
3ԲՄ8[8] | |||||
(հանդիպման անկյունը 90°) | — | — | — | 290 | — |
(հանդիպման անկյունը 30°) | — | — | — | 80 | — |
ԲԿ5Մ | |||||
(հանդիպման անկյունը 90°) | 390 ցանկացած հեռավորության վրա[8] | ||||
(հանդիպման անկյունը 30°) | 180 ցանկացած հեռավորության վրա[9] | ||||
Պետք է հիշել, որ տարբեր ժամանակներում և տարբեր երկրներում զրահատեխնիկայի ներթափանցումը որոշելու համար օգտագործվել են տարբեր մեթոդներ։ Արդյունքում, այլ զենքերից նման տվյալների հետ ուղղակի համեմատությունը հաճախ անհնար է։ |
Օպերատորներ խմբագրել
- Վիետնամ – որոշակի քանակությամբ 2018 թվականի դրությամբ[10]
- Կիպրոս – 20 միավոր 2018 թվականի դրությամբ[11]
- Ղրղզստան – 18 միավոր 2018 թվականի դրությամբ[12]
- Մոզամբիկ – 20 միավոր 2018 թվականի դրությամբ[13]
- Մոնղոլիա – որոշակի քանակությամբ 2018 թվականի դրությամբ[14]
- Նիկարագուա – 24 միավոր 2018 թվականի դրությամբ[15]
- Կոնգո – 10 միավոր 2018 թվականի դրությամբ[16]
- Սուդան – որոշակի քանակությամբ 2018 թվականի դրությամբ[17]
Նախորդներ խմբագրել
- ԽՍՀՄ – անցել է Ռուսաստանին և նորաստեղծ հանրապետություններին
- Բուլղարիա – 89 միավոր 2007 թվականի դրությամբ[18]
- Եմեն – 20 միավոր 2007 թվականի դրությամբ[19]
- Մալի – 6 միավոր 2007 թվականի դրությամբ[20]
- Ռուսաստան – 2016 թվականի դրությամբ հանված է սպառազինությունից
- Ուկրաինա – 2012 թվականի դրությամբ հանված է սպառազինությունից
Որտեղ կարելի է տեսնել խմբագրել
- Ռուսաստան – Հայրենական ռազմական պատմության թանգարան Մոսկվայի մարզի Իստրինսկի շրջանի Պադիկովո գյուղում
- Ռուսաստան – Փառքի հուշահամալիր Մոսկվայի մարզի Կորոլյով քաղաքում
- Ռուսաստան – Ֆրունզեի հրապարակի հուշահամալիր Իվանովոյի մարզի Շույա քաղաքում
- Ռուսաստան – Կենտրոնական հրապարակ Մոսկվայի մարզի Լիտկարինո քաղաքում
- Ռուսաստան – Ռազմական տեխնիկայի թանգարան Սվերդլովսկի մարզի Վերխնայա Պիշմա քաղաքում[21]
- Ուկրաինա – Ժիտոմիրի մարզի Օվրուչ քաղաքի քաղաքային այգու դիմացի հրապարակ
Պատկերասրահ խմբագրել
-
Իսրայելի Պաշտպանության ուժերի թանգարանում, Թել Ավիվ
-
Ռազմական տեխնիկայի թանգարանում, Վերխնայա Պիշմա
-
Հրետանու, ինժեներական զորքերի և կապի ռազմապատմական թանգարանում, Սանկտ Պետերբուրգ
-
Հրետանու, ինժեներական զորքերի և կապի ռազմապատմական թանգարանում, Սանկտ Պետերբուրգ
-
Արևելյան (Հեռավոր Արևելքի) ռազմական շրջանի ռազմապատմական թանգարանում, Խաբարովսկ
-
Արևելյան (Հեռավոր Արևելքի) ռազմական շրջանի ռազմապատմական թանգարանում, Խաբարովսկ
-
Փառքի հուշահամալիրում, Կորոլյով
-
«Մոտովիլիխինի գործարաններ» թանգարանում, Պերմ
-
«Հայրենասեր» զբոսայգում, Մոսկվայի մարզ
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «ОРГАНИЗАЦИЯ ЧАСТЕЙ ПРОТИВОТАНКОВОЙ АРТИЛЛЕРИИ КРАСНОЙ АРМИИ». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 23-ին.
- ↑ Е. И. Прочко. Артиллерийские тягачи Советской Армии. — Москва: Моделист-конструктор, 2005. — С. 10. — 32 с. — (Бронеколлекция № 5 (62) / 2005).
- ↑ 3,0 3,1 Нестареющая БС-3. «Моделист-конструктор»
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 М. Барятинский. Самоходные установки на базе Т-34. — С. 22.
- ↑ А. Б. Широкорад. Энциклопедия отечественной артиллерии / Под общ. ред. А. Е. Тараса. — Минск: Харвест, 2000. — С. 626. — 1156 с. — (Библиотека военной истории). — ISBN 9-85433-703-0
- ↑ 6,0 6,1 Расчётные данные НКВ от 4 мая 1944 года.
- ↑ М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Москва: Техинформ, 2008. — № 9. — С. 56.
- ↑ 8,0 8,1 Боевые машины Уралвагонзавода. Т-54/55. — С. 200.
- ↑ М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Москва: Техинформ, 2008. — № 9. — С. 53.
- ↑ Military Balance 2018. — С. 310.
- ↑ Military Balance 2018. — С. 92.
- ↑ Military Balance 2018. — С. 190.
- ↑ Military Balance 2018. — С. 475.
- ↑ Military Balance 2018. — С. 286.
- ↑ Military Balance 2018. — С. 415.
- ↑ Military Balance 2018. — С. 455.
- ↑ Military Balance 2018. — С. 489.
- ↑ Military Balance 2007. — С. 104.
- ↑ Military Balance 2007. — С. 248.
- ↑ Military Balance 2007. — С. 283.
- ↑ Рузаев С.В. Артиллерийские системы из коллекции музея военной техники УГМК. — Екатеринбург: Уральский рабочий, 2017. — 80 с. — 1000 экз. — ISBN 978-5-85383-687-7
Գրականություն խմբագրել
- Шунков В. Н., Оружие Красной Армии. — Мн.: Харвест, 1999. — 544 с., ISBN 985-433-469-4