Մոմիկ

հայ քանդակագործ, ձեռագրերի նկարազարդող, ճարտարապետ

Մոմիկ (անհայտ[1], Ուլգյուր - 1333[1], Նորավանք, Հայաստան), հայ հայտնի մանրանկարիչ[2], ճարտարապետ և քանդակագործ[3]։ Գործել է Վայոց ձորում։

Մոմիկ
Ծնվել էանհայտ[1]
ԾննդավայրՈւլգյուր
Մահացել է1333[1]
Վախճանի վայրըՆորավանք, Հայաստան
Քաղաքացիություն Կիլիկիայի Հայկական Թագավորություն և  Վրաց թագավորություն
Ազգությունհայ
ԿրթությունԳլաձորի համալսարան
Ստեղծագործություն(ներ)Նորավանք[1] և Սուրբ Աստվածածին Եկեղեցի
ՈճԳլաձորի մանրանկարչության դպրոց[1]
Մասնագիտությունմանրանկարիչ, քանդակագործ և ճարտարապետ
 Momik Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Մոմիկը ծնվել է Սյունիք նահանգի, Վայոց ձոր գավառի Ուլգյուր գյուղում[4]։ Ապրել ու գործել է XIII-XIV դարերում, Հայաստանում (Սյունյաց աշխարհում)։ Ապրել է Երիցակ վարպետի հետ, որին նա իր պապն էր համարում՝ սակայն նրա պապը չէր։ Երիցակի հետ նա փախել է Անիից և ապրել մի գյուղում շատ աղքատ։

Ենթադրվում է, որ նա իր գործունեությունը սկսել է Կիլիկիայում՝ 1283 թվականին Կեռան թագուհու պատվերով մի Ավետարան է ծաղկում, որի շնորհիվ հայտնի է դառնում։ Եղել է Օրբելյան տան նկարիչ-ճարտարապետը։ Մի անգամ պատմիչ Ստեփանոս Օրբելյանը Նորավանք է հրավիրում քառասուն քարգործների՝ ամենաարագը մի մատնաչափ խաչ քանդակելու, ուր հաղթում է տասնվեցամյա Մոմիկը, որի արդյունքում Ստեփանոս Օրբելյանն ասում է, «Եթե քարը նրա կամքին ենթարկվում է մոմիկի պես, ապա եկեք նրան և առաջին մրցանակը տանք և Մոմիկ մականունը»։

Իր որոշ աշխատանքների տակ նա դրել է «Մոմիկ վարպետ» ստորագրությունը, որով էլ հայտնի է եղել։

Մահացել է 1333 թվականին Վայոց ձորի Ամաղու գյուղի մոտ գտնվող Նորավանքում։

Ավանդազրույց խմբագրել

Մոմիկը սիրահարվում է Սյունյաց իշխանի գեղեցիկ դստերը։ Իշխանը խոստանում է աղջկան վարպետին կնություն տալ այն պայմանով, եթե Մոմիկը կարողանա սեղմ ժամկետում մի հոյակերտ տաճար կառուցել։ Երբ վանքի շինարարությունը մոտեցել էր իր ավարտին, իշխանը իր ծառային հրամայում է ամեն գնով խոչընդոտել, որպեսզի Մոմիկը չկատարի իր պայմանը։ Ծառան գաղտնի բարձրանում է վանքի գմբեթի վրա աշխատող վարպետի մոտ, հրում և վայր գցում նրան։ Վարպետին թաղում են ընկած տեղում՝ իր կառուցած վանքի բակում, իսկ գմբեթի շինարարությունը ավարտին են հասցնում նրա աշակերտները[5]։

Գործեր խմբագրել

 
Նորավանքի գավիթի «Աստված և հայր» քանդակը

Նրա գործերից մնացել են՝

  • Գրքեր
  • Քանդակագործություններ
  • 1308 թվականի խաչքարը Նորավանքում, Արենիի եկեղեցու Աստվածամոր և մանկան պատկերը (1321), Նորավանքի գավթի Աստվածամոր և Հայր Աստծո պատկերաքանդակները։
  • Ճարտարապետական կառույցներ
  • Ենթադրյալ՝

Պատկերասրահ խմբագրել

Մատենագիտություն խմբագրել

  • Jannic Durand, Ioanna Rapti et Dorota Giovannoni (dir.), Armenia sacra — Mémoire chrétienne des Arméniens (IV-XVIII), Somogy / Musée du Louvre, Paris, 2007 978-2-7572-0066-7.
  • (անգլերեն) Thomas F. Mathews et Avedis Krikor Sanjian, Armenian Gospel Iconography: The Tradition of the Glajor Gospel, Dumbarton Oaks, Washington, 1991 978-0-8840-2183-4.
  • (անգլերեն) Matenadaran Mashtots Institute of ancient Manuscripts, Miniaturist Momik, introduction de Karen Matevosyan & Lilit Zakaryan, dirigé par Hrachya Tamrazyan, trad. en anglais Gohar Muradyan, éd. Nairi, Erevan 2010 (format 60 x 84, 66 pages) 978-5-550-01635-0.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.)Երևան: 1981. — հատոր 7. — էջ 698—699.
  2. Մոմիկ մանրանկարիչ, 13-14-րդ դդ. Երևան: «Նաիրի» ճամբար. 2013 թ. էջ 64. ISBN 978-5-550-01612-1.
  3. Կարեն Մաթևոսյան (2024 թ). Մոմիկ. Աբեվյան. էջ 88. ISBN 978-99941-838-2-1.
  4. Ուլգյուրի՝ խաչքար դարձած վիշապաքարերը / Վայոց ձոր
  5. Ա․Ղանալանյան, Ավանդապատում, Երևան, 1969, էջ 228

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մոմիկ» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 698