Միքայել Միանսարյանց
Միքայել Մեսրոպի Միանսարյանց (1830[1], Թիֆլիս, Վրացական նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] - փետրվարի 5, 1880[1], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[1]), հայ գիտական մատենագիտության հիմնադիր-լրագրող, հասարակական գործիչ։
| Միքայել Միանսարյանց | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1830[1] |
| Ծննդավայր | Թիֆլիս, Վրացական նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] |
| Մահացել է | փետրվարի 5, 1880[1] |
| Մահվան վայր | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[1] |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Ներսիսյան դպրոց[1] և Լազարյան ճեմարան[1] |
| Մասնագիտություն | լրագրող և հասարակական գործիչ |
Կենսագրություն
խմբագրելՍովորել է Ներսիսյան դպրոցում, Լազարյան ճեմարանում, ավարտել Պետերբուրգի կայսերական հեծելազորային բարձրագույն ուսումնարանը (1857)։ Եղել է փոխգնդապետ։ Աշխատակցել է «Հյուսիսափայլ», «Մեղու Հայաստանի», «Кавказ» և այլ պարբերականների։ Կազմել է «Քնար հայկական» (1868) երգարանը, որի վերջաբանում, ինչպես նաև «Կանոնավոր և վայելուչ գրության պատմությունը և տեսութունը» (1872) աշխատության մեջ, ամփոփել է իր մանկավարժական հայացքները։ 1873 թվականին Լայպցիգում հայկական դպրոցների համար որպես ձեռնարկ հրատարակել է իր կազմած «Հայերեն կանոնավոր և վայելուչ գրության» վարժությունների 5 և տողանցքների 4 պրակ։ Կազմել է հայ տպագիր արտադրանքի ընդհանուր մատենագիտություն (անտիպ)։ 1874-1876 թվականներին լույս է ընծայել Կովկասի և Անդրկովկասի մատենագիտություն աշխատության առաջին հատորը, որտեղ հայերեն, ռուսերեն, ֆրանսերեն, գերմաներեն, վրացերեն և այլ լեզուներով ներկայացված են մոտ 6000 գիրք, հոդված, քարտեզ, տպագիր ու ձեռագիր նյութեր։ Գերակշիռ մասը կազմում է հայերեն, ինչպես և տարբեր լեզուներով հայագիտական գրականությունը։
Գրականություն
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել | Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միքայել Միանսարյանց» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 523)։ 
|