Մասնակից:Ժենյա Արամյան/Ավազարկղ

Ռեդուկցիոն մամմոպլաստիկա (այլ կերպ կրծքի ծավալային փոքրացման վիրահատություն) պլաստիկ վիրահատական միջամտություն է՝ մեծ կրծքերի ծավալային փոքրացման նպատակով: Կրծքերի փոքրացման վիրահատության խնդիրն է կնոջ մարմնին համամասնական կրծքերի ձևավորումը, և վիրահատության ծավալը սահմանափակող կրիտիկական կետը պտուկ-արեոլա համալիրի/nipple–areola complex (NAC) հյուսվածքային կենսունակությունն է , որն էլ ապահովում է ֆունկցիոնալ զգայունությունն և կրծքագեղձերի կաթնարտադրունակությունը: Ռեդուկցիոն մամմոպլաստիկայի 3 հիմնական ցուցումներն են ՝ ֆիզիկական, էսթետիկ և հոգեբանական , և հետապնդում է ոչ միայն կրծքերի վերականգնում , այլև կնոջ ինքնագնահատականի և մտավոր առողջության վերահաստատում:

Կորրեկցիոն նպատակներով ռեդուկցիոն մամմոպլաստիկայի վիրահատական տեխնիկան և հմտությունները կիրառելի են նաև մաստոպեքսիայի (կրծքերի բարձրացում)/mastopexy (breast lift) համար :

Ներկայացում

Կինն, ով տառապում է մակրոմաստիայով, ունի ծավալուն և ծանր կրծքեր , որոնք բարդացնում կամ պատճառ են դառնում քրոնիկական ցավերի գլխի, պարանոցի, ուսերի և մեջքի շրջաններում . չափից դուրս մեծ կուրծքը, նաև հանգեցնում է, երկրոդային կերպով ,այլ առողջական խնդիրների , ինչպիսիք են ՝ արյան շրջանառության խանգարում, շնչելու խանգարումներ (անկարողություն թոքերը օդափոխելու) , կրծքավանդակի պատի և կրծքերի ստորադիր շրջանի մաշկի գրգռում (ենթակրծքային շփաբորբ) , կրծքկալի ամրացուցիչների խորը հետքեր ուսերի մաշկին և հագուստ կրելու խնդիրներ:

Կանայք , ովքեր տառապում են գիգանտոմաստիայով (առավել քան 1 կիլոգրամ ավել կրծքի քաշ) , կրծքի փոքրացումը մինչև միջին չափ ենթադրում է կրծքկալի 3 համարով իջեցում:Անոմալ ծավալուն կրծքերի վիրահատական փոքրացումը վերացնում է ֆիզիկական ախտանիշները և ֆունկցիոնալ սահմանափակումերը՝ կապված մարմնի հետ անհամամասնական կրծքի հետ, այդպիսով ամրապնդում է կնոջ ֆիզիկական և մտավոր առողջությունը: Այլ խոսքով , վերացնելով կնոջ անհարմարությունը ֆիզիկական ակտիվություն ցուցաբերելիս , ամրապնդվում է իր զգացմունքային կայունությունը (սեփական արժանապատվության զգացում) , վերանում է անհանգստությունը և դեպրեսիան:

Հիվանդության պատմություն

Հիվանդության պատմությունը/anamnesis morbi արձանագրում է կնոջ տարիքը, ծննդաբերությունների թիվը , կրծքով կերակրումը , հետագա հղիության և կրծքով կերակրման պլանավորումը, դեղորայքային ալերգիան և արնահոսության հակումը: Կյանքի պատմությունը/anamnesis vitae համալրում է ծխախոտ ծխելու սովորությունը, ուղեկցող հիվանդությունները, կրծքագեղձի հիվանդությունները և կատարված վիրահատությունները , ընտանեկան կրծքագեղձի քաղցկեղի պատմությունը : Արձանագրվում է անհատական գանգատները՝ ցավը պարանոցում, ողնաշարի , ուսերի շրջանում , կրծքերի գերզգայունությունը , ցանավորումը, բորբոքային պրոցեսները , վերին վերջույթի թմրելը:

Ֆիզիկալ հետազոտմամբ որոշվում և արձանագրվում է կնոջ մարմնի զանգվածի ինդեքսը (ՄԶԻ) , կենսական ֆւոնկցիաները , յուրաքանչյուր կրծքի զանգվածը , ենթակրծքային շփաբորբի առկայությունը և աստիճանը , կրծքի իջեցման աստիճանը , յուրաքանչյուր կրծքի ծավալը , մաշկի ամբողջականությունը , պտուկ-արեոլային համալիրի(ՊԱՀ) զգայությունը , պտուկից արտադրության առկայությունը և բնույթը: Նաև նշվում է ծավալուն կրծքերի երկրորդական ազդեցությունները, ինչպիսիք են ՝ ուսերի խորը ակոսները , կիֆոզը (ողնաշարի կրծքային բաժնի դեպի հետ գերթեքում) , ենթակրծքային ծալքի մաշկի գրգռման և ցանավորման առկայությունը:

Պատճառագիտություն

Կնոջ մոտ զարգանում են ծավալուն կրծքեր սովորաբար թելարխեի տարիքում (պուբերտալ կրծքերի ձևավորման շրջան) , բայց մեծ կրծքեր կարող են զարգանալ հետծննդաբերական, քաշ հավաքելուց հետո , դաշտանադադարի շրջանում և ցանկացած այլ տարիքում: Այսպես , մակրոմաստիան զարգանում է սովորաբար հիպերտրոֆիայի հետ կապված , ընդ որում , ճարպային հյուսվածքի գերակշռմամբ՝ գեղձայինի նկատմամբ: Ավելին , բազմաթիվ կանայք գենետիկորեն նախատրամադրված են մեծ կրծքեր զարգանալուն , և դա արտահայտվում է զանգվածի ու ծավալի մեծացմամբ ՝ հղիության ընթացքում , քաշ հավաքելու ընթացքում , կամ էլ երկուսի դեպքում միաժամանակ . կան նաև այլ իրավիճակներ , որոնք բերում են կրծքերի ասսիմետրիայի , դրանք յաթրոգեն (բժշկական միջամտության հետևանքով զարգացող) են , այդպիսիք են ՝ հետմաստէկտոմիկ , կրծքագեղձի մասնակի ռեզեկցիայից հետո զարգացած ասսիմետրիաները: Այնուամենայնիվ , վիճակագրորեն հազվադեպ է երիտասարդ կույս կանանց կրծքագեղձերի հիպերտրոֆիան , որը բերում է մեծ, գերչափավորված կրծքերի զարգացման և ախտադարձող կրծքագեղձերի հիպերտրոֆիայի:

Կրծքի անոմալ մեծացումը , որը հանգեցնում է կուրծք-մարմին համամասնության խանգարման , կարող է լինել ճարպային կամ գեղձային հյուսվածքի գերաճի , կամ էլ երկուսի միաժամանակյա համակցման հետևանք: Կրծքի ծավալի մեծացումը կարելի է ստորաբաժանել թեթև (<300 գ.), միջին (300-800 գ.) , ծանր (>800 գ.) : Մակրոմաստիան կարող է արտահայտվել որպես միակողմանի պաթոլոգիա (կրծքագեղձերից մեկի մեծացում) կամ էլ երկկողմանի (երկու կրծքագեղձերի մեծացում) , և բացի այդ կարող է արտահայտվել այլ պաթոլոգիաների հետ համակցված ՝ կրծքի կախվածություն , իջեցում(պտոզ) , որն էլ որոշվում է պտուկի ենթակրծքային ծալքի(ԵԿԾ) նկատմամբ առավել ցածր դիրքով:

Բուժական մոտեցումներ

Պահպանողական

Կրծքագեղձերի գերաճը (մակրոմաստիա և գիգանտոմաստիա) րի ենթարկվում պահպանողական բուժման , իհարկե , քաշի իջեցման սխեմաները կարող են տալ որոշակի արդյունքներ՝ ավելորդ քաշ ունեցող կանանց դեպքում: Ֆիզիոթերապիան կարող է օգտակար լինել ողնաշարի , պարանոցի , ուսերի ցավերից տառապողների շրջանում ՝ ցավերը մեղմելու շնորհիվ: Մաշկի խնամքն օգնում է խուսափել ենթակրծքային ծալքի մաշկի բորբոքումից, վերացնելով խոնավությունը , և իջեցնելով գրգռման , բորբոքման և արնահոսության հավանականությունը:

Վիրաբուժական

Կրծքագեղձի փոքրացման մոդելի ավանդական վիրաբուժական տեխնիկան հետևյալն է . կտրվածք ենթակրծքային ծալքին համապատասխան, մաշկ-գեղձային ոտիկի (ստորին, վերին, կենտրոնական) ստեղծում, հավելյալ հյուսվածքի հեռացում, կրծքի վերաձևում բնական չափերով, տեսքով և ուրվագծերով, բայց այս վիրահատությունը չափազանց տրավմատիկ է և հանգեցնում է կրծքի ստորին կեսի վրա երկար և կոպիտ սպիի գոյացման: Վերջինիս լուծումը գտավ 1990 թվականին Լ. Բենելլին/L. Benelli , նկարագրելով շրջանաձև պաշարող մամմոպլաստիկայի տեխնիկան , նվազագույն սպիով՝ հարպտուկային շրջանում կատարվող կտրվածքից , որը հետվիրահատական ձգումից հետո դառնում է աննշան նկատելի, շնորհիվ մուգ պիգմենտավորված պտուկի և բաց գույն մաշկի անցման հատվածի գունային խաղի:

Կրծքագեղձի անատոմիա

Միջամտություն

Ռեկուկցիոն մամմոպլաստիկան վերաչափավորում է մեծ կրծքերը, ուղղում է կախվածությունը ավելորդ հյուսվածքների (գեղձային, ճարպային, մաշկ) և գերլայնացած կախակալ կապանի ռեզեկցիայի միջոցով, ապա տեղափոխում է ՊԱՀ-ը (պտուկ-արեոլային համալիր) կրծքի վերին կես։ A reduction mammoplasty to re-size enlarged breasts and to correct breast ptosis resects (cuts and removes) excess tissues (glandular, adipose, skin), գերլայնացած overstretched suspensory ligaments, and transposes the NAC higher upon the breast hemisphere. At puberty, the breast grows in consequence to the influences of the hormones estrogen and progesterone; as a mammary gland the breast is composed of lobules of glandular tissue, each of which is drained by a lactiferous duct that empties to the nipple. Most of the volume (ca. 90%) and rounded contour of the breasts are conferred by the adipose fat interspersed amongst the lobules – except during pregnancy and lactation, when breast milk constitutes most of the breast volume.

Composition

Surgically, the breast is an apocrine gland overlaying the chest – attached at the nipple and suspended with ligaments from the chest – which is integral to the skin, the body integument of the woman. The dimensions and weight of the breasts vary with her age and habitus (body build and physical constitution); hence small-to-medium-sized breasts weigh approximately 500 gm, or less, and large breasts weigh approximately 750–1,000 gm. Anatomically, the breast topography and the hemispheric locale of the NAC are particular to each woman; thus, the desirable, average measurements are a 21–23 cm sternal distance (nipple to sternum-bone notch), and a 5–7 cm inferior-limb distance (NAC to IMF).

Արնամատակարարում և նյարդավորում

Արնամատակարարումը կատարվում է միջային և կողմնային անոթային բաղադրիչներով. միջային բաղադրիչը կազմում է՝ ներքին կրծքագեղձային զարկերակը/a. mammaria interna, կողմնայինը՝ կողմնային կրծքային զարկերակը/a. thoracica lateralis, ինչպես նաև 3րդ, 4րդ, 5րդ, 6րդ, 7րդ միջկողային զարկերակների պերֆորանտները։ Երակային արյան դրենաժն իրականացնում են մակերեսային երակային համակարգը՝ բուն մաշկի տակ տեղակայված, և խորանիստ երակային համակարգը՝ սնուցող զարկերակներին զուգընթաց։ Առաջնային լիմֆատիկ դրենաժը կրծքային փակեղի հետկրծքագեղձային լիմֆատիկ համակարգն է իրականացնում։ Կրծքի զգայությունը և նյարդավորումն ապահովում է ծայրամասային նյարդային համակարգը, մասնավորապես 4րդ, 5րդ, 6րդ միջկողային նյարդերի առաջային և կողմնային ճյուղերը և թորակալ-սպինալ T4 նյարդը։

Կրծքագեղձի վիրաբաբուժական անատոմիան:

1. կրծքավանդակի պատ
2. կրծքային մկաններ
3. բլթակներ
4. պտուկ
5. արեոլա
6. կաթնային ծորաններ
7. ճարպային հյուսվածք
8. մաշկային ծածկույթ

Կրծքագեղձի կառուցվածք և շերտագրություն

Պլաստիկ վիրաբույժը կրծքի ռեդուկցիոն վիրահատությամբ կորրեկցիաներ մտցնելիս ՝ պետք է հաշվի առնի կրծքագեղձի բիոմեխանիկական կառուցվածքը և գերակշռող հյուսվածքները՝ գեղձային, ադիպոզ, մաշկային։ Կրծքի փափուկ հյուսվածքների հատկություններից է գրեթե անսեղմելիությունը (Պաուսսոնի գործակիցը մոտավորապես 0,5) ։

1. Կրծքավանդակ. 2րդ, 3րդ, 4րդ, 5րդ և 6րդ կողերը կրծքագեղձերի կառուցվածքային հենարաններն են։
2. Կրծքավանդակի մկաններ. կրծքագեղձը ծածկում է 1․ կրծքային մեծ մկանը/m. pectoralis major և 2․ կրծքային փոքր մկանը/m. pectoralis minor, այնուհետև 3․ միջկողային մկանները (կողերի միջև գտնվող) և կարող է հասնել ու ծածկել ա) առաջային ատամնավոր մկանների/m.serratus anterior ճակատային հատվածը (կպած է կողերին, միջկողային մկաններին, թիակին) և բ) որովայնի ուղիղ մկանը (երկար, տափակ մկան՝ ձգվող ցայլոսկրից մինչև կողեր): Կնոջ մարմնի դիրքը բերում է մեծ և փոքր կրծքային մկանների ֆիզիկական սթրեսի, քանի որ մկանները կրծքերի քաշի ազդեցությամբ ենթարկվում են ստատիկ և դինամիկ շարժման ուժերի (քայլելու և կանգնած ժամանակ), սեղմման ուժերի (փորի վրա պառկած), լարման ուժերի(չորս վերջույթների վրա կանգնած դիրքում) ազդեցություններին։
3. Կրծքային փակեղ. Կրծքային մեծ մկանը ծածկված է թաղանթով՝ կրծքային փակեղով, որի կպման տեղերն են՝ միջին գծով կրծոսկրը, վերևում՝ անրակոսկրը, մինչդեռ դեպի ներքև և կողմնային՝ շարունակվում է առանց ընդհատումների։
4. Կախակալ կապաններ. կրծքի ենթամաշկային ճարպաբջջանքով անցնում են Կուպերի կապանները, որոնք անկյան տակ կպնելով մաշկին, ձգվում են դեպի առավել խորանիստ կրծքային փակեղ։ Կուպերի կապանների շնորհիվ կառուցվածքային կայունություն է ձեռք բերում կուրծքը, դա կապանների յուրահատուկ կառուցվածքի շնորհիվ է․ խիտ, միմյանց զուգահեռ տեղակայված կոլլագենային պարույրները և հիմնական բջջային տարր հանդիսացող ֆիբրոբլաստները։
5. Գեղձային հյուսվածք. որպես գեղձային օրգան, կուրծքը կազմված է բլթակներից(գեղձային հյուսվածք՝ կաթ արտադրող) և կաթնատար ծորաններից, որոնք ձգվում են պարկիկներից դեպի պտուկ։
6. Ադիպոզ հյուսվածք. ճարպային հյուսվածքը կազմված է ճարպից (60-85%), որն էլ 90-99% տրիգլիցերիդներ է, ազատ ճարպաթթուներ, դիգլիցերիդներ, խոլեստերոլ, ֆոսֆոլիպիդներ, չնչին քանակությամբ խոլեստերոլի էսթերներ և մոնոգլիցերիդներ, այլ բաղադրիչներ են ջուրը (5-30%) և սպիտակուցները(2-3%):
7. Ճարպաբջջանք. այլ կերպ ճարպային հյուսվածք կամ ադիպոզ հյուսվածք՝ հյուսվածաբանորեն ադիպոցիտներից բաղկացած ճարպային դեպո է։ Տեխնիկապես կազմված է 80%ով ճարպից։ Սաղմնային զարգացման ընթացքում ձևավոևվում է լիպոբլաստներից։ Նրա հիմնական ֆունկցիան էներգետիկն է, բայց նաև ջերմնամեկուսացնում և պաշտպանում է օրգանիզմը։ Այն ունի էնդոկրին ֆունկցիա՝ հորմոնների արտադրություն լեպին, ռեզիստին, ցիտոկիններ, TNFα։ Բացի այդ, այն ազդեցություն է թողնում այլ օրգանների ֆունկցիաների վրա և կարող է դառնալ խանգարումների պատճառ։ Այսպիսով, մարդու ճարպակալումը պայմանավորվում է ոչ թե քաշով, այլ մասնավորապես ճարպային հյուսվածքի գերակշռությամբ օրգանիզմի անհատական նորմայի նկատմամբ։ Երկու տիպի ճարպային հյուսվածք գոյություն ունի՝ սպիտակ և գորշ։ Ադիպոզ հյուսվածքի ձևավորումը մասնակիորեն կարգավորվում է ադիպոզ գենի կողմից։ Ադիպոզ հյուսվածքն առաջին անգամ նկարագրվել է 1551 թվականին շվեդ կենսաբան Կոնրադ Գեսսների կողմից։
8. Մաշկ. կրծքի մաշկը եռաշերտ է 1․ վերնամաշկ, 2․ բուն մաշկ, 3․ ենթամաշկ։ Վերնամաշկն ունի 50-100մկմ հաստություն և իր կազմի մեջ ներառում է եղջերային շերտ՝ կազմված կերատինիզացված մահացած բջիջներից 10-20մկմ հաստությամբ, և առավել ստորադիր եղջերացող էպիթելիալ բջիջներից։ Բուն մաշկո բաղկաված է կոլլագենային և էլաստինային թելերից տեղակայված գլիկոպրոտեինային նյութում։ Ունի երկու շերտ՝ առավել բարակ պտկիկային շերտից և ցանցային շերտից 1-3 մմ հաստությամբ։ Ենթամաշկի հաստությունը անհատական է։ Պտուկի և արեոլայի էպիթելը յուրահատուկ է՝ պարունակում է մկանային տարրեր, կոչվում է միոէպիթել, ունակ է ի պատասխան գրգռիչների կծկում առաջացնել։

Վիրահատակն միջամտություններ

Breast reduction: the pre-operative (l.) and post-operative (r.) aspects of the correction of macromastia and breast ptosis in a young woman.

Reduction mammoplasty: The keyhole incision plan for correcting macromastia; the sagging, hypertrophied breast (l.), the surgical reduction procedure (c.), the reduced, elevated breast (r.).

Breast reduction: foremost is the tissue viability of the NAC; it also hides a periareolar scar in the skin-color transition at the areolar periphery.

Reduction mammoplasty: The vertical scar technique (lollipop incision) and the inferior pedicle flap technique (anchor incision) also are applicable to breast lift surgery.

Գլխավոր

ՌԵդուկցիոն մամմոպլաստիկան մակրոմաստիայով և գիգանտոմաստիայով տառապող կանանց կրծքերի փոքրացումը և անհրաժեշտության դեպքում նաև բարձրացումն է: Վիրահատությունն ունի երկու տեխնիկական ասպեկտներ. առաջինը մաշկի կտրվածքի սխեման է և մաշկի ու գեղձային հյուսվածքի հեռացման տեխնիկան է՝ այսինքն, վիրահատական մուտք և պարենքիմայի հեռացում, կատարված կտրվածքը և մաշկի հեռացման ծավալներն են պայմանավորելու հետագա սպիերի լոկալիզացիան և չափերը: Երկրորդ ասպեկտը կրծքին վերջնական չափ, ֆորմա և ուրվագծեր տալն է, որը որոշվում է պահպանված հյուսվածքներով և մաշկ-գեղձային ոտիկով, որով անցնում են նոր ձևավորված կրծքի հյուսվածքների կենսունակությունն ապահովող նյարդերը և անոթները (զարկերակներ և երակներ):

Անհատական ռեդուկցիայի վիրահատական ծավալը որոշվում է ռեզեկցվող հյուսվածքների ծավալով և պտոզի/իջեցման աստիճանով. Ըստ վերջին ցուցանիշի կարելի է դեպքերը բաժանել հետևյալ կերպ: կեղծ պտոզ՝ կրծքի ստորին բևեռի իջեցվածք, պտուկի տեղադրությունը՝ ստորկտծքային ծալքից վեր կամ նրա մակարդակին, I աստիճան- թեթև պտոզ՝ բնութագրվում է պտուկի ենթակրծքային ծալքից ստորև տեղադրությամբ, բայց կրծքի ստորին բևեռից բարձր, II աստիճան-միջին պտոզ՝ պտուկը ենթակրծքային ծալքից ներքև է, բայց ստորին բևեռից ցածր չէ, III աստիճան-ծանր պտոզ՝ պտուկը գտնվում է ենթակրծքային ծալքից ներքև, ընդ որում կուրծքն ամբողջությամբ պտուկից վերև է՝ պտուկն է ստորին բևեռ հանդիսանում: Վիրահատությունից հետո վերջնական արդյունքը տեսանելի է դառնում 6 ամսից մինչև 1 տարի անց, այս ընթացքում ռեդուկցված և բարձրացված հյուսվածքների միջև կպումներ են առաջանում և ամբողջությամբ սերտաճում են միմյանց հետ: Հետվիրահատական վերականգման շրջանը կախված է կատարված միջամտությունների ծավալից, և կինը կարող է ցավոտ կրծքերի մեծացում նշել հետվիրահատական առաջին դաշտանային ցիկլերի ընթացքում:

Հակացուցումներ

Վիրահատությունը հակացուցված է հիվանդին, եթե կինը կաթնարտադրության փուլում է, կամ վերջերս կերակրել է կրծքով, եթե նրա կրծքում չպարզաբանված գոյացություն է հայտնաբերված կամ էլ առկա են միկրոկալցիֆիկատներ, եթե նա տառապում է համակարգային հիվանդությամբ, կամ եթե նա չի գիտակցում վիրահատության տեխնիկական սահմանափակումները և անկարող է ընդունել միջամտության հնարավոր բարդությունները: Բացի այդ, համաձայն կատարված հետազոտությունների կրծքագեղձերի պլաստիկ վիրահատություններ, ինչպիսիք են՝ մեծացում/աուգմենտացիա, փոքրացում/ռեդուկցիա, բարձրացում/մաստոպեքսիա, չպետք է նախավիրահատական զանգվածային մամմոգրաֆիկ հետազոտության ենթարկվեն, քանի որ վերջինիս համար անհրաժեշտ են կոնկրետ ցուցումներ (տարիքը, հետմաստէկտոմիկ կրծքի վերականգնում, անամնեստիկ կամ ֆիզիկալ զննման բավարար հիմքեր):

I. Ստորին ոտիկի տեխնիկա (խարսխի սխեմա, շրջված T-աձև կտրվածք, Վայսի սխեմա)

Ստորին ոտիկThe inferior pedicle (central mound) features a blood vessel supply (arterial and venous) for the NAC from an inferior, centrally-based attachment to the chest wall. The skin pedicle maintains the innervation and vascular viability of the NAC, which produces a reduced, sensitive breast with full lactational capability and function. The volume and size reduction of hypertrophied breasts is performed with a periareolar incision to the NAC, which then extends downwards, following the natural curve of the breast hemisphere. After cutting and removing the requisite quantities of tissue (glandular, adipose, skin), the NAC is transposed higher upon the breast hemisphere; thereby the inferior pedicle technique produces an elevated bust with breasts that are proportionate to the woman's person. Nonetheless, breast-reduction with an inferior pedicle, occasionally produces breasts that appear squared; yet, the technique effectively reduces the very enlarged breasts of macromastia and gigantomastia.

II. Ուղղահայաց սպիի տեխնիկա (սառնաշաքարի քաղցրավենիքի կտրվածք)

The breast reduction performed with the vertical-scar technique usually produces a well-projected bust featuring breasts with short incision scars and a NAC elevated by means of a pedicle (superior, medial, lateral) that maintains the biologic and functional viability of the NAC. The increased projection of the reduced bust is achieved by medially gathering the folds of the skin-envelope and suturing the inner and outer portions of the remaining breast gland to provide a support pillar, and upward projection of the NAC . The vertical-scar reduction mammoplasty is best suited for removing small areas of the skin envelope and small volumes of internal tissues (glandular, adipose) from the lateral and the inferior portions of the breast hemisphere; thus the short incision scars.

III. Հորիզոնական սպիի կտրվածք

The breast reduction performed with the horizontal-scar technique features a horizontal incision along the inframammary fold (IMF) and a NAC pedicle. To elevate the NAC, the technique usually employs either an inferior pedicle or an inferior-lateral pedicle, and features no vertical incision (like the anchor pattern). The horizontal-scar technique best applies to the woman whose oversized breasts are too large for a vertical-incision technique (e.g. the lollipop pattern); and it has two therapeutic advantages: no vertical incision-scar to the breast hemisphere, and better healing of the periareolar scar of the transposed NAC. The potential disadvantages are box-shaped breasts with thick (hypertrophied) incision scars, especially at the inframammary fold.

IV. Ազատ պտուկ-տրանսպլանտատի տեխնիկա

The breast reduction performed with the free nipple-graft technique transposes the NAC as a tissue graft without a blood supply, without a skin and glandular pedicle. The therapeutic advantage is the greater volume of breast tissues (glandular, adipose, skin) that can be resected to produce a proportionate breast. The therapeutic disadvantage is a breast without a sensitive NAC, and without lactational capability. The medically indicated candidates are: the woman whose health presents a high risk of ischemia (localized tissue anemia) of the NAC, which might cause tissue necrosis; the diabetic woman; the woman who is a tobacco smoker; the woman whose oversized breasts have an approximate NAC-to-IMF measure of 20 cm; and the woman who has macromastia, requiring much resecting of the breast tissues.

V. Միայն լիպոսակցիայի տեխնիկա (լիպէկտոմիա)

The breast reduction performed with the liposuction-only technique usually applies to the woman whose oversized breasts require the removal of a medium volume of internal tissue; and to the woman whose health precludes her being under the extended anaesthesia usual to surgical breast-reduction operations. The ideal lipectomy candidate is the woman whose low-density breasts are principally composed of adipose tissue, have a relatively elastic skin envelope, and manifest mild ptosis. The therapeutic advantages of the liposuction-only technique are the small incision-scars required for access to the breast interior, hence, a shorter post-operative healing period for the incision scars; the therapeutic disadvantage is limited breast-reduction volumes.

Վիրահատական տեխնիկաներ

Նախավիրահատական շրջան

The medical treatment records for the reduction mammoplasty are established with pre-operative, multi-perspective photographs of the oversized breasts, the sternal-notch–to-nipple distances, and the nipple-to–inframammary-fold distances. The woman is instructed about the purposes of the breast reduction surgery, the achievable corrections, the expected final size, shape, and contour of the reduced breasts, the expected final appearance of the breast reduction scars; possible changes in the sensation of the NAC, possible changes in her breast-feeding capability, and possible medical complications. The woman also is instructed about post-operative matters such as convalescence and the proper care of the surgical wounds to the breasts.

Incision-plan delineation: to the breasts of the standing patient, the plastic surgeon delineates the mosque dome skin-incision plan, and the area representing the superior pedicle (composed of skin and glandular tissues), the breast midline, the inframammary fold (IMF), and the vertical axis of the breast, beneath the IMF. The upper edge of the (future) NAC is marked slightly below the IMF-level, and a semicircle of 16-cm maximum diameter. In relation to the vertical axis, the mosque dome incision plan displaces the breast to the middle and to the side; the peripheral limbs of the incision plan are marked so that they approximate (join) at no less than 5-cm above the inframammary fold. The circumference of the (future) NAC is delineated around the nipple, and a superior pedicle (10-cm wide minimum) is delineated at the upper-border of the future NAC circumference; the incision-plan delineation continues down as a cone, and around the marked circumference.

Վիրահատական տեխնիկա

The patient is laid supine upon the operating table so that the surgeon can later raise her to a sitting position that will allow visual comparison of the drape of the breasts, and an accurate assessment of the post-operative symmetry of the reduced and lifted bust. Afterwards, the pedicle epidermis surrounding the NAC is cut, and adipose tissue is liposuctioned from the breast. The medial, lower, and lateral segments of the breast are resected (cut and removed), by undermining the skin below the lower curved line. Then, the NAC is transposed higher upon the breast hemisphere. The pillars of parenchymal tissue are approximated (joined), and the skin envelope is sutured. There is no evidence to support using drains during breast reduction surgery.

Նշումներ

• Biological: The resected tissue is submitted to histopathologic examination, because sub-clinical breast cancer foci occur in 0.1–0.9 per cent of the tissue specimens.
• Technical: The original Lejour technique incision plan had no horizontal limbs, and so did not produce horizontal scars; however, contemporary variants, such as the Modified Lejour Technique, employ small, horizontal incisions along the inframammary fold, in order to avoid redundant skin folds, especially in the reduction of very oversized breasts.

Նախավիրահատակն շրջան

The woman is instructed to resume her normal life activities, and to eat a light diet, post-operative, on the day of the breast reduction surgery; to resume washing in a shower at 1-day post-operative; to avoid strenuous physical activity, and to wear a sports brassière; the convalescence regimen is for 3-months post-operative. She is also informed that the wrinkles at the bottom of the vertical limb of the scar usually resolve and fade within 1–6 months post-operative; yet some cases might require surgical revision of the vertical scar. Scheduled follow-up consultations ensure a satisfactory outcome to the breast reduction surgery, and facilitate the early identification and management of medical complications.

Բարդություններ

The post-operative complications occurred included seroma, wound dehiscence, hematoma; whereas partial NAC necrosis occurred in 10 per cent of the reduced breasts; yet, after refinement of the Lejour technique, the study Vertical Mammaplasty: Early Complications After 250 Personal Consecutive Cases (1999), reported a reduced incidence rate of 7.0 per cent in the 324 breast reductions performed in 167 patients. Moreover, the incidence of such post-operative complications is greater among the women whose breasts required large-volume resection of the parenchyma; in women who were obese; in women who were tobacco smokers; and in young women. Furthermore, wound dehiscence, epidermolysis, adipose tissue necrosis, and infection occur less among women who undergo Lejour-technique breast reduction, than among women who undergo a periareolar, anchor pattern breast-reduction, or an inferior-pedicle breast reduction. Nonetheless, bottom-edge asymmetry occurs more among Lejour-technique patients; the revision surgery rates can be up to 10 per cent. Moreover, the liposuctioning of the breast does not increase the rate of local medical complications; decreased NAC sensitivity occurs in 10 per cent of the women; and total NAC insensitivity occurs in 1.0 per cent of women.

Միայն լիպոսակցիայի տեխնիկա

Կաղապար:Medical citations needed The reliability of the lipectomy procedure was confirmed in two studies. The first, Tumescent Technique, Tumescent Anesthesia & Microcannular Liposuction (2000) reported that tumescent liposuction is a reliable reduction mammoplasty procedure, which yields consistent results of size, appearance, and texture of the reduced-volume breasts. The second study by Daniel Lanzer, Breast Reduction with Liposuction (2002), about a 250-woman cohort, reported that the application of tumescent liposuction, as the sole reduction-mammoplasty procedure, yielded consistent results wherein none of the patients had loose breast-skin envelopes, irregular breast-shape, permanent loss of sensation (either glandular, dermal, or of the NAC), scars, tissue necrosis, or infection.

After fat cells are suctioned away via liposuction, it was quoted in the Obesity journal that overall body fat generally returned to the same level as before treatment. This is despite maintaining the previous diet and exercise regimen. While the fat returned somewhat to the treated area, most of the increased fat occurred in the abdominal area. Visceral fat - the fat surrounding the internal organs - increased, and this condition has been linked to life-shortening diseases such as diabetes, stroke, and heart attack.

Ցուցումներ

The reduction of oversized breasts by liposuction only (lipectomy) is indicated when a minor-to-moderate volume-reduction is required, and there is no breast ptosis to correct. However, in a 2001 study of 250 patients, nipple and breast elevation of between 3 cm and 15 cm was reported. Further indications for lipectomy are presented by: (i) the woman who requires a large-volume reduction, and wants un-scarred, sensate breasts, yet will accept a degree of ptosis; (ii) the woman who requires a secondary mammoplasty to correct an asymmetric breast, by up to one (1) brassière cup-size; and (iii) the girl afflicted with virginal breast hypertrophy, as a temporary procedure performed before the conclusion of her thelarche (the pubertal breast-growth phase), given the hypertrophy's high rate of recurrence.

Հակացուցումներ

Breast reduction by liposuction only cannot be performed upon a woman whose mammogram indicates that the oversized breast is principally composed of hypertrophied milk glands. Furthermore, liposuction mammoplasty also is contraindicated for any woman whose mammograms indicate the presence of unevaluated neoplasms; likewise, the presence of a great degree of breast ptosis, and an inelastic skin envelope.

Նախավիրահատական շրջան

Consultation: the plastic surgeon evaluates the elasticity of the skin envelope of each breast, and determines the degree of breast ptosis present. The woman is informed of the alternative, surgical reduction techniques available for diminishing her oversized breasts; of the consequent surgical scars; of the possible loss of breast sensation; of the possible impairment of lactation capability; and of the possible impairment of breast-feeding functions. The woman is further informed of the possible medical complications, and is shown surgical photographic records of the average outcomes of breast-reduction surgery. The surgeon answers the woman's questions to assist her in establishing realistic expectations (self-image) about the breast-reduction outcome possible with a lipectomy procedure; and that, should lipectomy not satisfactorily reduce the volume of her breasts, a secondary, surgical breast-reduction procedure can be performed later.

The measures of the bust: a liposuction mammoplasty procedure does not feature a surgical-incision plan delineated upon the woman's breasts, chest, and torso. Yet the measures of the bust are established in order to determine the required degree(s) of correction; thus, with the patient sitting erect, for each breast, the surgeon records the jugular-notch-to-nipple distances, the nipple-to-inframammary-fold distances, and any asymmetries. Afterwards, the anaesthetized patient is laid supine upon the operating table, with her arms laterally extended (abducted) in order to fully expose the breasts.

Anaesthestic preparation: to limit bleeding during the liposuction, the proper degree of vasoconstriction of the breast's circulatory system is established with an anaesthetic solution (lidocaine + epinephrine in saline solution) that is infiltrated to the deep and the superficial plains of each breast. Using a blunt-tip, multi-perforation cannula, the anaesthetic infiltration begins at the deep plane of the breast, and continues as the cannula is withdrawn towards the superficial plane of the breast. The entire area of the breast is infiltrated with the anaesthetic solution until the tissues become tumescent (firm). Moreover, as required by the patient's physique, an intravenous (IV) pressure bag can be applied to hasten the infiltration; after the anaesthetic has numbed the breast, the plastic surgeon begins the lipectomy breast-reduction.

Վիրահատական տեխնիկա

The surgeon effects a stab incision just above the lateral aspect of the inframammary fold (IMF), piercing the skin 2-cm above the inframammary fold, in the midline. The pre-tunnelling is performed with the blunt-tip, multi-perforation cannula used to infiltrate the anaesthetic solution to the breast tissues. A blunt-tip, 4-mm cannula, connected either to a medical-grade vacuum pump or to a syringe, is used to aspirate the adipose fat. The cannula is maneuvered laterally (in fanning movements), beginning in the deep plane of the breast and concluding in the superficial plane of the breast; the adipose fat sucked from the breast is a yellow, fatty, bloodless fluid; the liposuction concludes upon drawing the required volume of fat, or when the fat becomes bloody.

After the liposuction, the superficial layer of adipose fat is undermined with a blunt-tip, 3-mm cannula (which is not connected to a vacuum pump). The breast ptosis is corrected by stimulating the controlled retraction of the incision scar, by undermining the superficial fat of the medial and the lateral upper areas of the breast; the maneuver tightens (retracts) the skin envelope of the breast. Procedurally, the liposuction-only breast reduction procedure concludes with the application of an elastic, foam-tape dressing that molds the reduced breast into its new shape, and lifts it higher upon the chest.

Technical note: for the reduction of very enlarged breasts, the plastic surgeon makes a supplementary incision just above the medial aspect of the inframammary fold. Procedurally, the placement of this incision later allows converting the lipectomy breast-reduction procedure into an inferior-pedicle breast reduction surgery, if liposuction proved inadequate to satisfactorily reducing the volume of the very enlarged breasts.

Առողջացում

The patient is discharged from hospital either the same day or the day after the breast reduction operation. Because the liposuction-only procedure featured only a few, small, surgical incisions, the woman quickly recovers her health, usually resuming daily life activities at 14 to 28 days post-operative – when the breast-molding dressings are changed; she also resumes her personal hygiene regimen to include washing under a water shower. In the initial convalescence period, the surgical-incision wounds are inspected at 1-week post-operative, during which time the woman has continuously worn a strapless brassière to contain and immobilize her corrected breasts; afterwards, she continuously wears a strapped brassière for 30 days after the breast-reduction operation.

Բարդություններ

Early complications include infection and hematoma (blood outside the vascular system); late complications include an unsatisfactory breast-volume reduction that might require either surgical or liposuction revision. As with other liposuction procedures, the final result of a liposuction-only breast reduction becomes evident at 6-months post-operative; although the edema usually subsides at 2–3 weeks post-operative. To date, no incidence of tissue necrosis has been reported; likewise, there have been few reports of lessened nipple sensation. Generally, the long-term rate of patient-satisfaction is high, provided that the indications for the liposuction-only technique are abided with proper patient selection.