| Ես կարող եմ ներդրում կատարել հետևյալ լեզուներով․ | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_-_Google_Art_Project_-_edited.jpg) Բաբելոն | |||||||||
| |||||||||
| Նախագծի մասնակիցների լեզուները | |||||||||
Ընթացիկ նախագիծ խմբագրել
Մարկոս Ավետարանիչ (լատին․՝ Mārcus; հուն․՝ Μᾶρκος, հռոմեացված՝ Mârkos; ) Mark the Evangelist (Latin: Mārcus; Greek: Μᾶρκος, romanized: Mârkos; Coptic: Ⲙⲁⲣⲕⲟⲥ Markos; Hebrew: מרקוס Marqos; Arabic: مَرْقُس Marqus; Amharic: ማርቆስ Marḳos; Berber languages: ⵎⴰⵔⵇⵓⵙ) ավանդաբար համարվում է Մարկոսի Ավետարանի հեղինակը: Ասվում է, որ Մարկոսը եղել է վաղ Քրիստոնեության ամենակարևոր եպիսկոպոսական աթոռներից մեկի՝ Ալեքսանդրիայի եկեղեցու հիմնադիրը: Ապրիլի 25-ը նրա հիշատակության օրն է, իսկ թևավոր առյուծը՝ նրա խորհրդանիշը[1]
Ըստ Վիլլիամ Լեյնի (1974), «անխախտ ավանդությունը» Մարկոս Ավետարանչին նույնացնում է Հովհաննես Մարկոսի հետ[2], վերջինս ներկայացվում է որպես Բառնաբասի զարմիկ[3]: Այնուամենայնիվ, Հիպողիտոս Հռոմեացին իր Յոթանասուն Առաքյալների Մասին աշխատության մեջ տարբերակում է Մարկոս Ավետարանչին (Բ. Տիմ. 4:11), Հովհաննես Մարկոսին (Գործք 12:12, 25; 13:5; 13; 15:37) և Բառնաբասի զարմիկ Մարկոսին (Կող. 4:10; Փիլ. 1:24)[4]: Ըստ Հիպողիտոսի, նրանք բոլորը պատկանել են «Յոթանասուն Աշակերտների» խմբին, ովքեր առաքվել են Հիսուսի կողմից քարոզելու Ավետարան (Ղուկ. 10:1) Հուդայի երկրում:
Ըստ Եվսեբիոս Կեսարացու (Եկ. Պատմ. 2.9.1-4), Հերոդ Ագրիպա , իր կառավարության առաջին տարում Հրեաստանում , Սպանեց Զեբեդեոսի որդի Հովհաննեսին և ձեռբակալեց Պետրոսին, պլանավորելով սպանել նրան Զատկից հետո: Պետրոսը հրաշքով փրկվում է հրեշտակների կողմից, և փախչում է Հերովդեսից (Գործք 12:1-19): Պոտրոսը գնում է անտիոք, հետո Փոքր Ասիայի, ապա ժամանում է Հռոմ Վլավդիանոս կայսեր կառվարման երկրորդ տարում (Ք. Հ. 42, Եվսեբիոս, Եկ. Պատմ. 2.14.6): Ճանապարհին Պետրոսը հանդիպում է Մարկոսին, ով ընկերկցում է Պոտրոսին որպես գործընկեր և մեկնիչ: Մակրոս Ավետարանիչը գրի է առել Պետրոսի քարոզները, որի հիման վրա գրել է Մարկոսի Ավետարանը (Եկ. Պատմ. 15-16), նախքան իր Ալեքսանդիա մեկնելը Կլավդիանոսի կառավարման երրորդ տարում (Ք. Հ. 43):
According to Eusebius of Caesarea (Eccl. Hist. 2.9.1–4), Herod Agrippa I, in his first year of reign over the whole of Judea (AD 41), killed James, son of Zebedee and arrested Peter, planning to kill him after the Passover. Peter was saved miraculously by angels, and escaped out of the realm of Herod (Acts 12:1–19). Peter went to Antioch, then through Asia Minor (visiting the churches in Pontus, Galatia, Cappadocia, Asia, and Bithynia, as mentioned in 1 Peter 1:1), and arrived in Rome in the second year of Emperor Claudius (AD 42; Eusebius, Eccl, Hist. 2.14.6). Somewhere on the way, Peter encountered Mark and took him as travel companion and interpreter. Mark the Evangelist wrote down the sermons of Peter, thus composing the Gospel according to Mark (Eccl. Hist. 15–16), before he left for Alexandria in the third year of Claudius (AD 43).[6]
Ըստ Գործք 15:39 համարի,Մարկոսը Բառնաբասի հետ գնացել է Կիպրոս Երուսաղեմի ժողովից հետո: Ավանդության համաձայն, Ք. հ. 49 թվականին՝ Քրիստոսի Համբարձումից մոտավորապես 19 տարի հետո, Մարկոսը ճամփորդում է Ալեքսանդիա և հիմնադրում Ալեքսանդիայի Եկեղեցին: Ներկայումս Ղպտի Ուղղափառ, Ալեքսանդիայի Հույն Ուղղափառ և Ղպտի Կաթոլիկ Եկեղեցիները սկզբնավորվել են Մարկոս առաքյալի կողմից հիմնադրած այս քրիստոնեական համայնքից: Ղպտի Եկեղեցու ծիսական առանձնահատկությունները կապվում են Մարկոսի անվան հետ: Նա դարձել է Ալեքսանդիայի առաջին եպիսկոպոսը և համարվում է Քրիստոնեության սկզբնավորողը Աֆրիկայում:
According to tradition, in AD 49, about 19 years after the Ascension of Jesus, Mark travelled to Alexandria and founded the Church of Alexandria – today, the Coptic Orthodox Church, the Greek Orthodox Church of Alexandria, and the Coptic Catholic Church trace their origins to this original community.[7] Aspects of the Coptic liturgy can be traced back to Mark himself.[8] He became the first bishop of Alexandria and he is honored as the founder of Christianity in Africa.[9]
Ըստ Եվսեբիոսի (Եկ. Պատմ. 2.24.1), Մարկոսը հաջորդել է Աննիանոսին որպես Ալեքսանդիրայի եպիսկոպոս Ներոնի թագավորության ութերորդ տարում (62/63), հավանաբար նրա մահվան պատճառով: Ավելի ուշ Ղպտի ավանդությունը փաստում է որ նա նահատակվել է 68 թվականին: Սուրբ գրքի ժամանակակից մասնագետները պնդում են որ Մարկոսի Ավետարանը գրվել է անհայտ հեղինակի կողմից և ոչ թե իրադարձությունների անմիջական ականատեսի կոմից:
According to Eusebius (Eccl. Hist. 2.24.1), Mark was succeeded by Annianus as the bishop of Alexandria in the eighth year of Nero (62/63), probably, but not definitely, due to his coming death. Later Coptic tradition says that he was martyred in 68.[1][10][11][12][13]
Modern mainstream Bible scholars argue the Gospel of Mark was written by an anonymous author, rather than direct witnesses to the reported events.[14][15][16][17][18]
- ↑ Senior, Donald P. (1998), "Mark", in Ferguson, Everett (ed.), Encyclopedia of Early Christianity (2nd ed.), New York and London: Garland Publishing, Inc., p. 720, ISBN 0-8153-3319-6
- ↑ Lane, William L. (1974). "The Author of the Gospel". The Gospel According to Mark. New International Commentary on the New Testament. Grand Rapids: Eerdmans. pp. 21–3. ISBN 978-0-8028-2502-5.
- ↑ Mark: Images of an Apostolic Interpreter p55 C. Clifton Black – 2001 –"... infrequent occurrence in the Septuagint (Num 36:11; Tob 7:2) to its presence in Josephus (JW 1.662; Ant 1.290, 15.250) and Philo (On the Embassy to Gaius 67), anepsios consistently carries the connotation of "cousin," though ..."
- ↑ Hippolytus. "The same Hippolytus on the Seventy Apostles". Ante-Nicene Fathers.