Մալգոբեկը (ինգուշ.՝ МагӀалбике[26], չեչեներեն՝ Малхабек[27]) — Ռուսաստանի Դաշնության Ինգուշիայի քաղաքներից է։ Մալգոբեկի մունիցիպալ շրջանի վարչական կենտրոնն է, սակայն շրջանի կազմի մեջ չի մտնում։ Հանրապետական նշանակություն ունեցող քաղաք է[28] և ունի ինքնուրույն կառավարման համակարգ։

Բնակավայր
Մալգոբեկ
ինգուշ.՝ МагӀалбике
Դրոշ Զինանշան

ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
ՀամայնքMalgobek Urban Okrug?[1]
Հիմնադրված է1934 թ.
Մակերես17 կմ²
ԲԾՄ409 մետր
Պաշտոնական լեզուինգուշերեն և ռուսերեն
Բնակչություն37 999 մարդ (2024)[2]
Ժամային գոտիUTC+3
Հեռախոսային կոդ8734
Փոստային դասիչ386300
Պաշտոնական կայքmalgobek.ru(ռուս.)
НаградыГород воинской славы
Մալգոբեկ (Ռուսաստան)##
Մալգոբեկ (Ռուսաստան)

Անվան ծագումնաբանություն

խմբագրել

Ըստ վարկածների, «Մալգոբեկ» տեղանունը առաջացել է Տերսկի լեռնաշղթայի արևմտյան մասում բնակվող քաբարդյան ժողովուրդների Կաբարդա-չերքեզերեն լեզվից։ կաբ.-չերք.՝ Мэлгъэбэг ստուգաբանության համաձայն, мэл բառը թարգմանվում է «ոչխար», իսկ բառի շարունակությունը թարգմանվում է «ուռած» (թույնից կամ թունավոր բույսից ուռած իմաստով)[29]։ Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ քաղաքի անվանումը գալիս է Մագիալ-Բեկ բնավայրի (ճահիճ անտառի մեջ, անտառ դաշտերի մեջ և այլն) անունից, որի տեղում, ենթադրաբար, հայտնվել է քաղաքը։ Ինգուշերեն լեզվից այս տեղանունը թարգմանվում է որպես «Բանակի գերագույն հրամանատար»՝ ի պատիվ է այդ հողերի նախկին սեփականատիրոջ[30]։

Աշխարհագրություն

խմբագրել

Քաղաքը տեղակայված է Ալխանխուրտի հովտում՝ Տերսկի լեռնաշղթայի հարավային լանջին, հանրապետության մայրաքաղաք Մագասից 40 կմ (ուղիղ գծով) հեռավորությամբ։ Մալգոբեկը տեղակայված է հովտի արևմտյան մասում, հյուսիսից այն շրջապատված է Տերսկի լեռնաշղթայով, իսկ հարավից՝ Սեժենսկու լեռնաշղթայով (Արիկ-Պապսա լեռ, 510.9 մ), ձգվում է դեպի Նիժնի Կուրպ գյուղը ( Կաբարդինո-Բալկարիա), որտեղ այն սահմանափակվում է Կուրպ գետի հովտով, որը ձգվում է միջօրեագծի ուղղությամբ՝ հարավից հյուսիս։

Պատմություն

խմբագրել

1934 թվականի Համառուսական կենտրոնական գործադիր կոմիտեի որոշմամբ, Չեչեն-Ինգուշական ինքնավար մարզի Սոժենսկու շրջանի Վոզնեսենսկի գյուղական խորհրդի ենթակայության տակ գտնվող բնակավայրը վերանվանվեց Մալգոբեկ գյուղ։ ՌՍՖՍՀ Գերագույն խորհրդի 1939 թվականի օգոստոսի 27-ի հրամանագրով գյուղը ստացավ քաղաքի կարգավիճակ։

Հայրենական մեծ Պատերազմ

խմբագրել

Մալգոբեկի պատմության հերոսական էջերը կապված են Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակաշրջանի հետ։ 1942 թվականին Կովկասում գերմանական հարձակողական գործողությունների հիմնական նպատակներից մեկը ԽՍՀՄ-ում նավթի արդյունահանման հիմնական տարածքների գրավումն էր, հիմնականում Գրոզնին և Բաքուն։ Հետևաբար, այն բանից հետո, երբ գերմանացիները օգոստոսին լքեցին Թերեքի սահմանը Մոզդոկի և Պրոխլադնիի մերձակայքում, Մալգոբեկի ուղղությունը դարձավ հետագա հարձակողական գործողությունների գերակայություններից մեկը։

Հետպատեազմյան շրջան

խմբագրել

Խորհրդային շրջանում Մալգոբեկի տնտեսության հիմքը մնաց նավթի արդյունահանումը։ Գործում էր աղյուսի գործարան, ինչպես նաև սննդի փոքր ձեռնարկություններ[31]։ Քաղաքի բնակչության մեծ աճ գրանցվեց մինչև 1970-ական թվականները, այնուհետև, մոտավորապես նույն մակարդակի վրա մնաց մինչև 1990-ական թվականների սկիզբը։ Միևնույն ժամանակ, աստիճանաբար փոխվում էր բնակչության էթնիկ կազմը։ Աստիճանաբար ռուսների թիվը նվազում էր, իսկ ինգուշների թիվը՝ աճում[32][33][34]։ 2010 թվականի մայիսի 9 -ին քաղաքում հանդիսավոր կերպով բացվեց ռազմական փառքի կոթողը [18], որն անմիջապես դարձավ Մալգոբեկի խորհրդանիշներից մեկը[35] Պաշտոնական բացումից առաջ, 2010 թվականի հունվարին, փոխվեց քաղաքի զինանշանը և Հուշակոթողը դարձավ նրա հիմնական տարրը[36]։ 2015 թվականի մայիսի 10-ին Ռազմական փառքի քաղաքը Մալգոբեկը և բելառուսական Բրեստ քաղաքը դարձան եղբայր քաղաքներ[37][38][39][40].

Բնակչություն

խմբագրել

Ըստ Ռուսաստանի տնտեսական զարգացման նախարարություն կանխատեսման, բնակչությունը կլինի.[41]

  • 2024 թվական — 39,69 հազար մարդ
  • 2035 թվական — 41,89 հազար մարդ

Մալգոբեկը Ինգուշեթիայի չորրորդ խոշոր բնակավայրն է նարզանից, Սունժայից և Քարաբուլակից հետո։

Ազգային կազմը

2002 թվականի և 2010 թվականի համառուսական մարդահամարների համաձայն[42] и 2010 года[43].

Մարդահամարի տարին 2002 թվական 2010 թվական
ինգուշներ 34 368
(82,07 %)
27 829
(89,72 %)
չեչեններ 6 044
(14,43 %)
2 038
(6,57 %)
ռուսներ 1 063
(2,54 %)
492
(1,59 %)
թուրքեր 130
(0,31 %)
301
(0,97 %)
այլ 254
(0,61 %)
144
(0,46 %)
նշված չէ 17
(0,04 %)
214
(0,69 %)
ընդամենը 41 876
(100,0 %)
31 018
(100,0 %)

Տեղական ինքնակառավարում

խմբագրել

Մալգոբեկ քաղաքի տեղական ինքնակառավարման կառուցվածքը հետևյալն է[44]՝

  • քաղաքապետարանի ներկայացուցչական մարմին՝ քաղաքային խորհուրդ,
  • քաղաքապետ` Մալգոբեկ քաղաքի ղեկավար,
  • Մալգոբեկ քաղաքի վարչություն վարչապետ (տեղական ինքնակառավարում),
  • ժողովրդական կրթության վերահսկողություն և հաշվապահություն իրականացնող

օրգան

Նախագահներ՝
  • 2009 - 2013 թվականներ՝ Երակի Այուպովիչ Գանտեմիրով
  • 2013 - 2016 թվական՝ Շարպուդին Սարբեկովիչ Մամիլով
  • 2016 թվականից՝ Ուսման Սուլիմանովիչ Եվլոև
Վարչակազմի ղեկավարներ
  • Urուրով Մուստաֆա Տուգանովիչ (2001—2002)
  • Մամիլով Տուգան Ալաուդինովիչ (2002)
  • Ալիխանով Մուխմատխան Ախմետովիչ (2002—2008)
  • Կորիգով Մուխխադ Փաշաևիչ (2008—2012)
  • Դոդով Ահմեդ Մուխարբովովիչ (2012—2014)
  • Եվլոև Մուպաժիր Նարուդինովիչ (2014—2016)
  • Մամիլով Շարպուդին Սավարբեկովիչ (2016—2018)
  • Էգիև Սուլեյման Մագոմետովիչ (с 2018)

Արդյունաբերություն և ենթակառուցվածքներ

խմբագրել
  • «Ինգուշնեֆտեգազպրոմ» նավթարտադրող ընկերություն
  • «Մալգոբեկ—Տիխորեցկк» նավթամուղ
  • «Մալգոբեկ-3» 110/35/6 կՎ Էլեկտրական ենթակայան[45]

Տրանսպորտ

խմբագրել

Երեք քաղաքային ավտոբուսների երթուղիներ, որոնք սպասարկվում են պետականոեն արտոնագրված Ingushavtotrans- ի կողմից։ Բայց այս երթուղիներում գործող ավտոբուսները օրական ընդամենը մի քանի (1-8) չվերթ են կատարում։ Շարժակազմ՝ ПАЗ-3205.

Անհատականություններ

խմբագրել
Բնիկներ

Մալգոբեկում ծնվածներ

1942—1943 թվականի հերոսներ՝
  • Թեմիկ Ավթանդիլյան — Խորհրդային Միության հերոս, 1942-ի նոյեմբերին Մալգոբեկի մոտ տեղի ունեցած մարտերի ընթացքում մարտական առաքելությունը հաջողությամբ իրականացնելու համար նրան շնորհվել է Կարմիր դրոշի շքանշան։
  • Միխայիլ վասիլևիչ Մարկովին — Խորհրդային Միության հերոս, խորհրդային զորապետ, 1942-ի աշնանը և ձմռանը, կիրառելով ռազմական հնարքներ, պաշտպանում էր Մալգոբեքի տարածքում գտնվող Ալխանխուրտի ջրանցքը։
  • Վլադիմիր Յակովլևիչ Պետրով — Խորհրդային Միության հերոս[46]։

Եղբայր քաղաքներ

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ОКТМО. 185/2016. Северо-Кавказский ФО
  2. «Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2024 года». {{cite web}}: Unknown parameter |laccess-date= ignored (օգնություն); Unknown parameter |subtitle= ignored (օգնություն)
  3. «Краткая историческая справка об административно-территориальном делении Чечено-Ингушетии. Центральный государственный архив Чечено-Ингушской АССР, г. Грозный /1785—1946 гг./». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 22-ին.
  4. Կաղապար:Карта
  5. Климат Малгобека // Climate-Data.org
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 6,15 6,16 6,17 6,18 6,19 6,20 6,21 6,22 6,23 6,24 6,25 6,26 Народная энциклопедия «Мой город». Малгобек
  7. 7,0 7,1 7,2 «Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность городского населения РСФСР, её территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу» (ռուսերեն). Демоскоп Weekly. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-28-ին. Վերցված է 2013-09-25-ին.
  8. 8,0 8,1 8,2 «Всесоюзная перепись населения 1970 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу» (ռուսերեն). Демоскоп Weekly. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-09-29-ին. Վերցված է 2013-09-25-ին.
  9. 9,0 9,1 9,2 «Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу» (ռուսերեն). Демоскоп Weekly. Արխիվացված օրիգինալից 2021-11-07-ին. Վերցված է 2013-09-25-ին.
  10. 10,0 10,1 10,2 «Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2011-09-26-ին.
  11. 11,0 11,1 11,2 «Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012-02-03-ին.
  12. 12,00 12,01 12,02 12,03 12,04 12,05 12,06 12,07 12,08 12,09 12,10 12,11 «Численность населения республики Ингушетия по населённым пунктам 2006-2012 года» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2017-05-10-ին. Վերցված է 2013-10-17-ին.
  13. 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 «Оценка численности населения 2010-2013» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2013-12-19-ին. Վերցված է 2014-08-23-ին.
  14. 14,0 14,1 14,2 «Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-16-ին. Վերցված է 2014-05-31-ին.
  15. 15,0 15,1 15,2 «Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктов)» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2013-10-12-ին. Վերցված է 2013-11-16-ին.
  16. 16,0 16,1 16,2 «Таблица 33. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2014 года» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2014-08-10-ին. Վերցված է 2014-08-02-ին.
  17. 17,0 17,1 17,2 «Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2015-09-23-ին. Վերցված է 2015-08-06-ին.
  18. 18,0 18,1 18,2 «Численность населения Республики Ингушетия по состоянию на 1 января 2016 года в разрезе населённых пунктов» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2016-10-30-ին. Վերցված է 2016-08-08-ին.
  19. 19,0 19,1 19,2 «Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2017 года». 2017-07-31. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-07-31-ին. Վերցված է 2017-07-31-ին.
  20. 20,0 20,1 20,2 «Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года». Արխիվացված է օրիգինալից 2018-07-26-ին. Վերցված է 2018-07-25-ին.
  21. 21,0 21,1 21,2 «Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2019 года». Վերցված է 2019-07-31-ին.
  22. 22,0 22,1 22,2 «Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020-10-17-ին. Վերցված է 2020-10-17-ին.
  23. 23,0 23,1 23,2 «Таблица 5. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, городских округов, муниципальных районов, муниципальных округов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов с населением 3000 человек и более» (XLSX) (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022-09-01-ին. Վերցված է 2022-09-01-ին.
  24. 24,0 24,1 24,2 «Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2023 года (с учётом итогов Всероссийской переписи населения 2020 г.)» (ռուսերեն). 2023-08-18. Վերցված է 2023-08-23-ին.
  25. Կաղապար:Книга:Русские названия жителей: Словарь-справочник
  26. Оздоев И. А. Русско-ингушский словарь: 40 000 слов / Под. ред. Ф. Г. Оздоевой, А. С. Куркиева. — М.: Русский язык, 1980. — 832 с. — С. 831.
  27. Карасаев А. Т., Мациев А. Г. Русско-чеченский словарь. — М.: Русский язык, 1978. — 728 с. — С. 728.
  28. Закон от 23 февраля 2009 года № 5-РЗ «Об установлении границ муниципальных образований Республики Ингушетия и наделении их статусом сельского поселения, муниципального района и городского округа»
  29. Апажев М. Л., Коков Дж. Н. Кабардино-черкесско-русский словарь. Около 27 000 слов / Под ред. доктора филологических наук Б. Ч. Бижоева. Нальчик: «Эльбрус», 2008. С. 675
  30. Поспелов, 2008, էջ 281
  31. Малгобек // БСЭ. — Москва: «Советская Энциклопедия», 1973.
  32. Национальный состав населения Малгобекского района по переписи 1939 года
  33. Национальный состав населения Малгобекского горсовета по переписи 1959 года
  34. Национальный состав населения Ингушетии по переписям 1926—2010 годов
  35. «Официальный сайт Администрации г. Малгобек. Малгобек — Город воинской славы. История города». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 1-ին.
  36. «Официальный сайт Администрации г. Малгобек. Символика города. Герб города Малгобек». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 1-ին.
  37. «В Малгобеке открыли аллею имени Гейдара Алиева и памятник Алексею Бересту (Ингушетия) // REGNUM, 05.11.2013». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 5-ին. Վերցված է 2013 թ․ նոյեմբերի 5-ին.
  38. Фото памятного знака на Аллее имени Гейдара Алиева на сайте Главы Республики Ингушетия
  39. «Официальный сайт Администрации г. Малгобек. В г. Малгобек открыли памятник Алексею Бересту. 06.11.2013». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 1-ին.
  40. «Брест и ингушский Малгобек стали побратимами». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 18-ին.
  41. Стратегия пространственного развития Российской Федерации на период до 2025 года (проект)
  42. Этнокавказ. Национальный состав населения Ингушетии по переписям 1926—2010 годов
  43. «Том 4. Таблица 04-04. Население Ингушетии по национальности и владению русским языком». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 1-ին.
  44. Устав муниципального образования «Городской округ город Малгобек»
  45. Новая подстанция обеспечит электроэнергией Малгобек // ГТРК «Ставрополье». 26.12.2012
  46. «Когда настал час — они не дрогнули // Газета Ингушетия, 24.11.2014». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 5-ին.