Հին կոշկով նատյուրմորտ
«Հին կոշկով նատյուրմորտ» (կատ.՝ Natura morta del sabatot), Խոան Միրոյի յուղաներկով նկարը՝ ստեղծված 1937 թվականին։ Այժմ գտնվում է Նյու Յորքի ժամանակակից արվեստի թանգարանի հավաքածուում[3]։ 1970 թվականին Ջեյմս Թրալլա Սոբիից թանգարանը ստացել է որպես նվեր։
 կատ.՝ Natura morta del sabatot | |
|---|---|
| տեսակ | գեղանկար |
| նկարիչ | Խոան Միրո |
| տարի | 1937 |
| բարձրություն | 32 սանտիմետր |
| լայնություն | 46 սանտիմետր |
| ստեղծման երկիր |  Իսպանիա |
| ժանր | նատյուրմորտ |
| նյութ | կտավ |
| գտնվում է | Նյու Յորքի ժամանակակից արվեստի թանգարան[1] |
| հավաքածու | Նյու Յորքի ժամանակակից արվեստի թանգարան |
| սեփականատեր | James Thrall Soby?[2] |
պատկերված են
| |
Ծանոթագրություններ | |
Երբ սկսվեց Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմը, Միրոն որոշ ժամանակով գնում է Մոնտ րոչ դել Կամպի իր տունը։ Հետո Միրոն մեկնում է Ֆրանսիա։ 1936 թվականի դեկտեմբերի 6-ին նա գնում է Փարիզ իր կնոջ՝ Պիլարի և իր փոքրիկ աղջկա՝ Մարիա Դոլորեսի հետ։ Նրանք ապրում էին փոքրիկ, էժանագին հյուրանոցում[4] և չէին աշխատում։ Այդ ժամանակ նրան ոչինչ չէր մնում անելու, քան պատկերել իր մտքերը էսքիզների միջոցով։ Նկարելու մեջ վարժվելու համար, ինչպես 1920 թվականին, երբ նորից եկել էր Փարիզ, հաճախել է Գրանդ Շոմերի ակադեմիայի դասընթացներին։
Միրոն աշխատանք չուներ, դրա համար նա աշխատանքի է անցնում Պիեռի պատկերասրահում։ Այստեղ հինգ ամիս սովորելով՝ 1937 թվականի մայիսից մինչև հունվարը ստեղծեց իր ամենաարտասովոր և կարևոր նկարներից մեկը՝ «Հին կոշկով նատյուրմորտը»։
Նկարն ստեղծված է յուղաներկով։ Այնտեղ Միրոն արտահայտում է իր ցավը Իսպանիայի իրավիճակի հետ կապված։ Նկարիչը ներկայացնում է չարիքի ներխուժումը, հրեշներին, փոխաբերորեն նվազեցնում է մարդկային կերպարը[5]։
1937 թվականի Համաշխարհային ցուցահանդեսի ժամանակ Միրոն համագործակցում է հանրապետականների հետ։ Միրոն շատ հստակ ընթերցելի տեսողական պատկեր է ստեղծել, ինչպես «Օգնություն Իսպանիային» նկարում[6]։ Նույն ցուցահանդեսում Պիկասոն ցուցադրեց իր հանրահայտ «Գեռնիկա» նկարը։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ http://www.moma.org/collection/browse_results.php?object_id=80555
- ↑ https://www.moma.org/collection/works/80555
- ↑ БД MoMA|80555
- ↑ «О художнике». www.joan-miro.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 30-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
- ↑ Jacques, Dupin (1993). Miró. Polígrafa.
- ↑ Pilar, Parcerissas; և այլք: (2009). Illuminations: Visionary Catalonia. CCCB. էջեր p.173.
{{cite book}}:|pages=has extra text (օգնություն); Explicit use of et al. in:|last=(օգնություն); Unknown parameter|https://books.google.am/books?id=ignored (օգնություն)
Գրականություն
խմբագրել- Cirlot, Juan-Eduardo (1949). Joan Miró. Barcelona: Cobalto.
- Clavero, Jordi.J (2010). Fundació Joan Miró. Foundation's Guide. Barcelona: Polígrafa. ISBN 978-84-343-1242-5.
- Dupin, Jacques (2004). Miró (Spanish). Polígrafa. ISBN 84-343-1044-9.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - Lubar, Robert (1993). The Mediterranean Miró: conceptions of cultural identity. Foundation Miró Leonardo Art.
- Malet, Rosa Maria (1992). Joan Miró. Barcelona, Edicions 62. ISBN 84-297-3568-2.
- Martinez Muñoz, Amalia (2000). pincelada From Monet to Pollock's gesture (Spanish). Ed. Politec University. Valencia. ISBN 9788477218838.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - Penrose, Roland (1965). Art Gallery of the Genius: Miró (Spanish). Buenos Aires: Codex.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - Pescador, Saturnino (2009). Joan Miró: hidden intentionality and work-life. New York: Elsevier Erasmus.
- Rebull Trudell, Melania (1994). Joan Miró. New York, Globe and Polígrafa Editions. ISBN 84-88424-96-5.
- Raillard, George (1992). Miró (Spanish). Madrid. ISBN 84-7444-605-8.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - Suarez, Alicia (1989). Universal Art History: Volume IX. New York: Planet. ISBN 84-320-8909-5.