Հենրի Պյորսել
Հենրի Փըրսել (անգլ.՝ Henry Purcell, սեպտեմբերի 10, 1659[1][2], Վեստմինստեր, Միդլեքս, Westminster St Margaret and St John, Commonwealth of England - նոյեմբերի 21, 1695[3], Վեստմինստեր, Միդլեքս, Westminster St Margaret and St John, Անգլիայի թագավորություն), բարոկկո ոճի երաժշտության նշանավոր անգլիացի երգահան և երգեհոնահար։ Չնայած այն հանգամանքին, որ նա օգտագործել է ֆրանսիական և իտալական ոճային էլեմենտներ, Փըրսելի ժառանգությունը համարվում է բարոկկո ոճի երաժշտության ունիկալ անգլիական ձև։ «Դիդո և Էնեաս» (Dido and Aeneas, 1689) օպերան, «Փերիների թագուհին» (The Fairy-Queen,1692), «Փոթորիկ» (The Tempest,1695) ներկայացումների համար երաժշտություն, հոգևոր ստեղծագործություններ, երգեր և այլն։
Հենրի Պյորսել անգլ.՝ Henry Purcell | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | սեպտեմբերի 10, 1659[1][2] |
Ծննդավայր | Վեստմինստեր, Միդլեքս, Westminster St Margaret and St John, Commonwealth of England |
Մահացել է | նոյեմբերի 21, 1695[3] (36 տարեկան) |
Մահվան վայր | Վեստմինստեր, Միդլեքս, Westminster St Margaret and St John, Անգլիայի թագավորություն |
Գերեզման | Վեստմինստերյան աբբայություն |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Կրթություն | Վեսմինստերի դպրոց |
Երկեր | Դիդոնե և Էնեաս, Who can from joy refrain??, Փերիների թագուհին, Hail, bright Cecilia?, I attempt from love's sickness to fly?, Thou knowest, Lord, the secrets of our hearts? և Abdelazer Suite? |
Մասնագիտություն | կոմպոզիտոր, երգեհոնահար, երաժշտագետ, երաժշտության տեսաբան և հեղինակ |
Ամուսին | Frances Purcell? |
Երեխաներ | Edward Purcell? |
Կայք | henrypurcell.org.uk |
![]() |
Վաղ կյանքը և կարիերանԽմբագրել
Հենրի Պյորսելը ծնվել է 1659 թ Վեստմինստերում ՝ Օլդ Փայ Փողոցի Սուրբ Աննա նրբանցք հասցեում, որը հետագայում կկոչվի Սատանայական ակր։ Հենրի Պյորսելի հայրը, ով նույնպես երաժիշտ էր, արքայական կապելլայի անդամ էր և երգել էր Չարլզ II Ստյուարտի թագադրման արարողությանը։ Հենրի Փըրսելի հայրը ուներ երեք զավակ՝ Էդուարդ, Հենրի, Դանիել։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Internet Broadway Database — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 Store norske leksikon(նորվ.) — 1978. — ISSN 2464-1480
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Archivio Storico Ricordi — 1808.