Հարություն Թումանյան

հայ գրող, թատերագիր

Հարություն Օհանջանի Թումանյան (հոկտեմբերի 14, 1869(1869-10-14), Ներքին Ագուլիս - 1943), հայ գրող, թատերագիր[1]։ Եղել է ուսուցիչ։

Հարություն Թումանյան
Ծնվել էհոկտեմբերի 14, 1869(1869-10-14)
ԾննդավայրՆերքին Ագուլիս
Վախճանվել է1943
Մասնագիտությունգրող, դրամատուրգ և ուսուցիչ
Հարություն Թումանյան Վիքիդարանում

ՍտեղծագործություններԽմբագրել

Սկսել է տպագրվել 1890-ական թվականներին «Աղբյուր», «Տարազ», «Լումա» և այլ պարբերականներում։ Լույս է ընծայել «Խոլեր» (1892) վոդևիլը, «Ամուրին» (1898) երգիծաբանական պատկերը, «Բանաստեղծություններ» (1899) ժողովածուն, «Մելիք Բեգլար» (1900), «Մելիք Ցուսուֆը» (1900), «Գալի Մահրասան» (1902), «Մուսա» (նվագ 1-2, 1902-1904), «Հազարան բլբուլ» (1903) պոեմները։ Գրել է նաև «Արտավազդ Բ» (1904) պատմական ֆեերիան և «Համառոտ ստուգաբանություն հայոց աշխարհաբար լեզվի» (1904) աշխատությունը։

ՊիեսներԽմբագրել

  • «Ալք»
  • «Աշխարհի կործանում»
  • «Արտավազդ Բ»
  • «Խելքի տոպրակներ»
  • «Խոլերա»
  • «Կնյազի շաշկեն»
  • «Հազարան բլբուլ»
  • «Պըլը-Պուղի»[2]

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. Ա․ Ա․ Այվազյան, ՆԱԽԻՋԵՎԱՆ․ պատկերազարդ բնաշխարհիկ հանրագիտակ, Երևան, «Հուշարձան», 1995, էջ 252 — 368 էջ. — 2700 հատ, ISBN 5-8079-0911-9։
  2. Հարությունյան Բաբկեն (1980)։ 19-20 դարերի Հայ թատրոնի տարեգրություն։ Երևան: ՀՍՍՀ ԳԱ 
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 233