Հարություն Թումանյան
հայ գրող, թատերագիր
Հարություն Օհանջանի Թումանյան (հոկտեմբերի 14, 1869, Ներքին Ագուլիս - 1943), հայ գրող, թատերագիր[1]։ Եղել է ուսուցիչ։
Հարություն Թումանյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 14, 1869 |
| Ծննդավայր | Ներքին Ագուլիս |
| Վախճանվել է | 1943 |
| Մասնագիտություն | գրող, դրամատուրգ և ուսուցիչ |
| Հարություն Թումանյան Վիքիդարանում | |
ՍտեղծագործություններԽմբագրել
Սկսել է տպագրվել 1890-ական թվականներին «Աղբյուր», «Տարազ», «Լումա» և այլ պարբերականներում։ Լույս է ընծայել «Խոլեր» (1892) վոդևիլը, «Ամուրին» (1898) երգիծաբանական պատկերը, «Բանաստեղծություններ» (1899) ժողովածուն, «Մելիք Բեգլար» (1900), «Մելիք Ցուսուֆը» (1900), «Գալի Մահրասան» (1902), «Մուսա» (նվագ 1-2, 1902-1904), «Հազարան բլբուլ» (1903) պոեմները։ Գրել է նաև «Արտավազդ Բ» (1904) պատմական ֆեերիան և «Համառոտ ստուգաբանություն հայոց աշխարհաբար լեզվի» (1904) աշխատությունը։
ՊիեսներԽմբագրել
- «Ալք»
- «Աշխարհի կործանում»
- «Արտավազդ Բ»
- «Խելքի տոպրակներ»
- «Խոլերա»
- «Կնյազի շաշկեն»
- «Հազարան բլբուլ»
- «Պըլը-Պուղի»[2]
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Ա․ Ա․ Այվազյան, ՆԱԽԻՋԵՎԱՆ․ պատկերազարդ բնաշխարհիկ հանրագիտակ, Երևան, «Հուշարձան», 1995, էջ 252 — 368 էջ. — 2700 հատ, ISBN 5-8079-0911-9։
- ↑ Հարությունյան Բաբկեն (1980)։ 19-20 դարերի Հայ թատրոնի տարեգրություն։ Երևան: ՀՍՍՀ ԳԱ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 233)։ 
|