Հարթք, զուտ հայաբնակ գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Բիթլիսի վիլայեթի Խուլփի գավառակում կամ Սասունի Տալվորիկի գավառակում։

Գյուղ
Հարթք
Վարչական տարածքԱրևմտյան Հայաստան
ՎիլայեթԲիթլիսի վիլայեթ
ԳավառակԽուլփի գավառակ
Այլ անվանումներՀարթուք
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Ազգային կազմՀայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմՔրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Տեղաբնականունհարթքեցի
Ժամային գոտիUTC+3

Բնակչություն

խմբագրել

XIX դարավերջին ուներ 20-60 տուն հայ բնակիչ։

Տնտեսություն

խմբագրել

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու երկրագործությունն է։

Պատմություն

խմբագրել

Հարթի բնակիչները երկար ժամանակ ինքնապաշտպանական մարտեր են վարել թուրք ջարդարարների դեմ։ Գյուղում է գտնվում Արծվի բույն քարայրը, որտեղ բազմիցս ապաստանել են հայ ֆիդայիները։

1894 թ.-ին գյուղն ավերվեց թուրքերի կողմից, իսկ 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ այն իսպառ ամայացավ։

Կրթություն

խմբագրել

Հաթենք ուներ վարժարան մի ուսուցիչով և 20 աշակերտով[1]։

Տես նաև

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 388

Աղբյուրներ

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 303