Երկար տարիներ դասավանդել է միաբանության դպրոցում։ Միաբանությանը կից հիմնել է (Ա․ Ազատյանի և այլոց հետ) Արամյան ընկերությունը (1843-1920), որի նպատակն էր հրատարակել գեղարվեստական, հայագիտական-բանասիրական և թարգմանական գրականություն։ Պոզաճյանը դպրոցներ է հիմնել Կ․ Պոլսում, Զմյուռնիայում, Տրիեստում և այլուր։ 1836 թվականին լույս է տեսել նրա «Քերականութիւն իտալական լեզվուի» աշխատությունը, ապա հրատարակվել են «Համառոտ բառարան ի հայէ ի տաճիկ»-ը (1838, 25000 բառ) և «Համառոտ բառարան ի տաճկականէ ի հայ»-ը (1841, 45000 բառ), որոնք Վիեննայի Մխիթարյանների բառարանային առաջին գործերն են։ Բառարաններում տաճկերենը հայատառ է։ Պոզաճյանը գրել է նաև թուրքերեն-հայերեն-իտալերեն-լատիներեն-ֆրանս-գերմաներեն բազմալեզվյան թարգմանական մի բառարան, որն անտիպ է։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 9, էջ 348)։
