Կոլացիա (լատին․՝ Collatia), հին լատինական կամ սաբինյան քաղաք, որը գտնվում էր Անիեն գետի վրա, Հռոմից մոտ 15 կմ արևելք և դրա հետ կապված է Կոլատինյան ճանապարհով։

Կոլացիա
Տեսակհնագիտական հուշարձան և անտիկ քաղաք
Երկիր Իտալիա
Մասն էlost cities of Latium?
Քարտեզ
Քարտեզ

Ըստ Վիրգիլիոսի և Ստրաբոնի՝ այն քաղաքներից մեկն էր, որը հիմնադրել են Ալբա Լոնգայից եկած բնակիչները[1]:

Ըստ Լիվիոսի՝ այն գրավել է Լուկիոս Տարքվինիոս Հինը սաբինների հետ պատերազմի ժամանակ, որը նվաճելու համար այս թագավորը մ. թ. ա. 585 թվականին հաղթանակ է տարել[2]։ Դիոնիսիոս Հալիկառնասցու պատմությունից հետևում է, որ քաղաքը նվաճվել է Հռոմի հարևան լատինական քաղաքների դեմ արշավի ընթացքում, որը ձեռնարկվել է Տարկվինիոսի թագավորության սկզբում, իսկ սաբինյան պատերազմը եղել է ավելի ուշ։ Կոլացիան հանձնելուց հետո այնտեղ կայազոր է տեղադրվել թագավորի եղբորորդու՝ Արունտ Տարկինիուսի գլխավորությամբ, որը դարձել է ցմահ տիրակալ՝ անսահմանափակ լիազորություններով[3]։

Արունտը ստացել է «Կոլատիական» (Collatinus) մականունը, որը ժառանգել են նրա հետնորդները։ Նրա որդին կամ թոռը Լուցիոս Տարկինուս Կոլատիուսն էր, որը նույնպես բնակվում էր Կոլացիայում: Հենց այս քաղաքում էր, որ Սեքստուս Տարկինիուսը բռնաբարել է Կոլատինի կնոջը՝ Լուկրեցիային, և այնտեղ, նրա դիակի վրա, Լուցիոս Յունիոս Բրուտոս կոչ է արել վրեժխնդիր լինել բռնակալներից, Կոլատինուսի, Սպուրիուս Լուկրեցիոսի և Վալերիուս Պուբլիկոլայի հետ երդվել է տապալել թագավորական իշխանությունը Հռոմում[4]։

Կիկերոնի օրոք քաղաքը կորցրել է իր նշանակությունը[5], Ստրաբոնը նշում է այն բնակավայրերի շարքում, որոնք այլևս չեն կարող կոչվել քաղաքներ, բայց կա՛մ գյուղեր, կա՛մ մասնավոր տիրույթներ են[6]։ Պլինիոս Ավագը քաղաքը նշում է Լացիոյի քաղաքների շարքում, որոնցից հետքեր չեն մնացել[7]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Вергилий. Энеида. VI, 774; Страбон. V. 3, 2
  2. Ливий. I. 38
  3. Дионисий Галикарнасский. Римские древности. III. 50; Ливий. I. 38
  4. Ливий. I. 57—60; Дионисий Галикарнасский. Римские древности. IV. 64—72
  5. Цицерон. Вторая речь о земельном законе Сервилия Рулла. 35, 96
  6. Страбон. V. 3, 2
  7. Плиний Старший. III. 9