Լի Դա-Չժաո (հոկտեմբերի 29, 1889(1889-10-29), Laoting County, Yongping Fu - ապրիլի 28, 1927(1927-04-28)[1][2], Պեկին[3]), մարքսիզմի առաջին պրոպագանդիստը Չինաստանում, Չինաստանի կոմունիստական կուսակցության (ՉԿԿ) հիմնադիրներից[4]։ 1907—13-ին սովորել է Բեյյանի քաղիրավագիտական դպրոցում, 1913—16-ին՝ Տոկիոյի Վասեդա համալսարանում։ 1918-ից եղել է Պեկինի համալսարանի գրադարանի վարիչ, միաժամանակ՝ դասախոս, տնտեսագիտության ամբիոնի պրոֆեսոր[5]։ Ողջունել է Հոկտեմբերյան հեղափոխության հաղթանակը (1917) Ռուսաստանում, որի ազդեցության տակ էլ դարձել է մարքսիստ։ 1918—20-ին ակտիվ աշխատանքներ է տարել երկրում ուսանողական-դեմոկրատա֊կան կազմակերպություններ, մարքսիզմը ուսումնասիրողների ընկերություններ և կոմունիստական խմբեր հիմնելու ուղղությամբ։ Եղել է ՉԿԿ հյուսիս-չինական կազմակերպության ղեկավար։ ՉԿԿ II համագումարում (1922) ընտրվել է ԿԿ-ի անդամ։ Գլխավորել է ՉԿԿ պատվիրակությունը Կոմինտերնի V կոնգրեսում (1924, Մոսկվա)։ 1927-ին ձերբակալվել և մահապատժի է ենթարկվել։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 612)։