Լեզք
Լեզք, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Վանի վիլայեթի Վանի գավառակում։ Գտնվում էր Վան քաղաքից 3-4 կմ հյուսիս-արևմուտք, բլրի ստորոտին, լճափի մոտ։
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Լեզք | ||
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
| Վիլայեթ | Վանի գավառ | |
| Գավառակ | Վանի գավառակ | |
| Այլ անվանումներ | Արալեզ, Արալեզք, Գալաճուղ, Լեզ, Լեզգ, Լեզո գյուղ, Լեզվո գյուղ, Լեսք, Կալաջիկ, Կալաջուկ, Կալաջուղ, Կալաջուք, Հարալեզ | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| ||
Աշխարհագրություն
խմբագրելԳյուղն ուներ գեղեցիկ բնություն, պտղատու այգիներ։ Գյուղից բացվում էր գեղեցիկ տեսարան դեպի Վանա լիճն ու գյուղի շուրջը տարածքված Լեզքի դաշտը։
Պատմություն
խմբագրելԼեզքի բնակիչները բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Նրանց մեծ մասը զոհվել է, փրկվածները բնակություն են հաստատել Արևելյան Հայաստանում։
Բնակչություն
խմբագրել1850-ական թվականներին ուներ 76 տուն՝ 501 բնակչով, 1909 թվականին՝ 130 հայ ընտանիք, իսկ 1914 թվականին՝ 130-180 տուն հայ բնակիչ։
Տնտեսություն
խմբագրելԲնակչության հիմնական զբաղմունքը հողագործությունն ու անասնապահությունն էր։
Պատմամշակութային կառույցներ
խմբագրելԼեզքն ուներ Ս. Աստվածածին անունով եկեղեցի։ Գյուղամիջում՝ բլրի գագաթին, գտնվում էր Ամենափրկիչ մատուռը, որը հնում կռատուն է եղել։ Ըստ ավանդության, այստեղ էին բերում հիվանդներ ու մեռելներ և դնում կուռքերի առջև, որպեսզի նրանք լիզելով բուժեն կամ կենդանացնեն։ Այդպես էր վարվել նաև Ասորեստանի Շամիրամ թագուհին՝ Արա Գեղեցիկին փորձելով կենդանացնել արալեզների օգնությամբ։ Այստեղից էլ ծագել է գյուղի անունը։ Հետագայում մեհյանը քանդել է տվել Թադևոս առաքյալը և նրա տեղում կառուցել է Ամենափրկիչ մատուռը։
Գյուղից քիչ հեռու կա ևս մեկ քարաբլուր, որն անվանվում էր Ադամանց քար։ Լեզքում դեռևս XVIII դարում հայտնաբերվել են ուրարտական սեպագիր արձանագյություններ։
Կրթություն
խմբագրելԳյուղում գործում էր հայկական վարժարան[1]։
Տես նաև
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 566-567
Աղբյուրներ
խմբագրել- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 518)։ 
|