Լաոմեդեյա (հին հունարեն՝ Λαομέδεια), նույնպես հայտնի է որպես Նեպտուն XII, Նեպտուն մոլորակի անկանոն բնական արբանյակ։ Հայտնաբերվել է Մեթյու Հոլմանի, Ջոն Կավելաարսի, Թոմի Գրավի, Ուիզլի Ֆրեյզերի և Դեն Միլիսավլյևիչի կողմից 2002 թվականի օգոստոսի 13-ին[5]։ Մինչև նրա պաշտոնական անվանում ստանալը 2007 թվականի փետրվարի 3-ին, Լաոմեդեյան կրում էր նախնական S/2002 N 3 անվանումը։


Լաոմեդեյա
(S/2002 N 3; Նեպտուն XII)
հին հունարեն՝ Λαομήδεια
Հիմնական տվյալներ
Հայտնաբերվել է13 օգոստոսի 2002 թ.[1][2] թ. (Մեթյու Հոլմանի, Ջոն Կավելաարսի, Թոմի Գրավի, Ուիզլի Ֆրեյզերի և Դեն Միլիսավլյևիչի կողմից)
Հեռավորությունը Նեպտուն23 567 000 կմ[3]
Ուղեծրային տվյալներ
Մեծ կիսաառանցք23 567 000 կմ[3]
Էքսցենտրիսիտետ0,3969[3]
Սիդերիկ պարբերություն3171,33 օր
(8,68 a)
Թեքվածություն37,874°[3] (Նեպտունի հասարակածի նկատմամբ)
Ֆիզիկական հատկանիշներ
Շառավիղ42 կմ[4]
Միջին խտություն1,5 գ/սմ3 ենթադրված
Ալբեդո0.04 ենթադրված[4]
Մթնոլորտային տվյալներ
Նեպտունի անկանոն արբանյակներ

Արբանյակը պտտվում է Նեպտունի շուրջ 23 567 000 կմ միջին հեռավորության վրա։ Նրա տրամագիծը գնահատվել է մոտ 42 կիլոմետր (ենթադրելով, որ նրա ալբեդոն կազմում է 0,04)[4]։ Այն ունի չափազանց թեքված և էքսցենտրիկ ուղեծիր, որը ցույց է տրված դիագրամի վրա համեմատված Նեպտունի այլ արբանյակների հետ։ Հորիզոնական գծից վեր գտնվող արբանյակները ունեն ուղիղ շարժում, իսկ ներքև ընկածները՝ հակադարձ։ Դեղին գծերը ցույց են տալիս պերիկենտրոնից ապոկենտրոն ընկած հեռավորությունը, ներկայացնելով էքսցենտրիսիտետը։

Լաոմեդեյա անվանվել է 50 ներեուհիներից մեկի անունով[1]։

Ծանոթագրություններ Խմբագրել

  1. 1,0 1,1 ՌՇԼ (2011-07-21)։ «Մոլորակների արբանյակների հայտնաբերման տվյալները»։ Ռեակտիվ Շարժման Լաբորատորիա։ Վերցված է 2011-10-24 
  2. Գրին Դենիել Վ. Ե. (13 հունվարի 2003)։ «Նեպտունի արբանյակներ»։ ՄԱՄ թերթիկ 8047։ Վերցված է 2011-10-24 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Ջակոբսոն Ռ. Ա. (2008)։ «NEP078 – ՌՇԼ արբանյակների էֆեմերիդները»։ Մոլորակների արբանյակների միջին ուղեծրային տվյալները։ Վերցված է 2009-09-23 
  4. 4,0 4,1 4,2 Սքոթ Շեփարդ, Դևիդ Ջուիտ, Ժան Կլեյնա (2006)։ «Նեպտունի շուրջ «նորմալ» անկանոն արբանյակների որոնումը»։ Աստղագիտական ամսագիր 132: 171–176։ doi:10.1086/504799 
  5. Հոլման Մ. Ջ., Կավելաարս Ջ. Ջ., Գրավ Տ. (2004)։ «Նեպտունի հինգ անկանոն արբանյակների հայտնաբերումը» (PDF)։ Նեյչր 430 (7002): 865–867։ Bibcode:2004Natur.430..865H։ PMID 15318214։ doi:10.1038/nature02832։ Վերցված է 2011-10-24 

Արտաքին հղումներ Խմբագրել