Վիքիպեդիա

Իզաբել Կոժիտոր

Իզաբել Կոժիտոր (ֆր.՝ Isabelle Cogitore, հուլիսի 29, 1964(1964-07-29)[1], Էպինալ[4]), ֆրանսիացի պատմաբան, Հին Հռոմի պատմության մասնագետ, Գրենոբլի Ստենդալի անվան համալսարանի լատիներենի և գրականության դասախոս, պրոֆեսոր։

Իզաբել Կոժիտոր
ֆր.՝ Isabelle Cogitore
Ծնվել էհուլիսի 29, 1964(1964-07-29)[1] (59 տարեկան)
Էպինալ
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մասնագիտությունկլասիցիստ
Պաշտոն(ներ)նախագահ
Ալմա մատերԲարձրագույն նորմալ դպրոց և Ֆրանսիական դպրոց Հռոմում (1994)
Գիտական աստիճանagrégation? և արվեստի դոկտոր (1994)
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[2]
Գիտական ղեկավարAlain Michel?[3]

Կենսագրություն խմբագրել

Սովորել է Փարիզի Մոլիերի անվան լիցեյում[5], ապա, 1984-1988 թվականներին՝ Էկոլ Նորմալ բարձրագույն դպրոցում (École normale supérieure, ENS Ulm-Sèvres), որտեղ 1987 թ. ստացել է մասնագիտական առաջին աստիճանը դասական գրականության բնագավառում։ 1994 թվականին Հռոմի ֆրանսիական դպրոցում ստացել է դոկտորի գիտական աստիճան։

Իզաբել Կոժիտորը համալսարանի դասախոսի աշխատանքը զուգակցում է գիտական հետազոտությունների հետ. գրականության և արվեստների բնագավառում համատեղ ուսումնասիրություններ կատարող խմբի անդամ է[6], բարձրագույն ուսումնական հաստատություններում հին լեզուներ դասավանդող պրոֆեսորների ընկերակցության անդամ(APLAES)[7] (2012-2014 թթ. եղել է այդ ընկերակցության փոխնախագահը, 2014-2016 թթ.՝ նախագահը[8])։ 2014 թվականից պաշտոնավարում է որպես Maison des Sciences de l'Homme Alpes կազմակերպության փոխտնօրեն։

Աշխատությունների ընտրանի խմբագրել

  • La légitimité dynastique d'Auguste à Néron à l'épreuve des conspirations, 2002, École française de Rome[9] ·[10],
  • Traduction de la biographie de l'empereur Claude, de Barbara Levick, 2002,
  • Traduction de Paolo Fedeli, sous le titre Écologie antique ; milieux et modes de vie dans le monde romain, 2005, éditions Infolio[11],
  • Le Doux Nom de liberté, en 2011 aux éditions Ausonius[12] ·[13] ·[14] ·[15],
  • 2001։ Իզաբել Կոժիտորի և Ֆրանսիս Գուայեի խմբագրությամբ (2001). Devenir roi : essais sur la littérature adressée au prince. Grenoble: Ellug. էջ 282. ISBN 2843100224.[16][17][18]
  • 2003։ Իզաբել Կոժիտորի և Ֆրանսիս Գուայեի խմբագրությամբ (2003). L'éloge du prince : de l'Antiquité au temps des Lumières. Grenoble: Ellug. էջ 392. ISBN 2843100445.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  3. ↑ https://www.theses.fr/1993PA040323
  4. ↑ «CV d'Isabelle Cogitore». Aplaes.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2022-12-12-ին.
  5. ↑ Bulletin 2019 de l’Association amicale des anciennes et anciens élèves du lycée Molière, 2019, p. 20.
  6. ↑ CV d'Isabelle Cogitore sur le site web de l'équipe.
  7. ↑ Association des professeurs de langues anciennes de l'enseignement supérieur
  8. ↑ La composition du bureau 2014-2015 Արխիվացված 2017-03-13 Wayback Machine de l'APLAES.
  9. ↑ École française de Rome
  10. ↑ L'article Le consensus impérial à l'épreuve. La conspiration et ses enjeux sous les Julio–Claudiens de Frédéric Hurlet, consultable aux P. des actes de la Convention internationale Ordre et subversion dans les mondes grecs et latins (25-27 septembre 2008), signale l'ouvrage d'Isabelle Cogitore comme une référence internationale : "Plusieurs travaux — parmi lesquels il faut citer les monographies de M.H. Dettenhofer, de Fr. Rohr Vio et de I. Cogitore — ont été consacrés [...] à la conspiration" (P.).
  11. ↑ Les éditions Infolio
  12. ↑ Ausonius
  13. ↑ Compte-rendu par Ida Gilda Mastrorosa dans le Bollettino di studi latini Արխիվացված 2015-05-29 Wayback Machine, Volume XLIII, 2013, P. - 361.
  14. ↑ Compte-rendu par Amy Russell dans le Journal of Roman Studies, Volume 102, 2012, P..
  15. ↑ Compte-rendu par Philippe Akar dans la Revue des études anciennes(չաշխատող հղում), Tome 114, 2012, P.. L'auteur signale qu'il s'agit, de son point de vue, d'une "étude de référence" sur le thème de la libertas.
  16. ↑ Account by Hélène Germa-Romann in Bulletin de l'Association d'étude sur l'humanisme, la réforme et la renaissance, Volume 56, 2003, (pp. 140-142).
  17. ↑ «Review: Cogitore et Goyet; Devenir roi. Essais sur la littéérature adresséée au Prince, Longin, Traitéé du Sublime et Goyet, le sublime du ""lieu commun"". l'Invention rhéétorique dans l'Antiquitéé et àà la Renaissance». Rhetorica. 21 (2): 133–136. 2003. doi:10.1525/rh.2003.21.2.133. JSTOR 10.1525/rh.2003.21.2.133.
  18. ↑ Report in Histoires littéraires, n° 10, 2002.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Իզաբել_Կոժիտոր&oldid=9468627» էջից