Ընկած հրեշտակներ
Ընկած հրեշտակներ, քրիստոնեական ուսմունքի համաձայն՝ սկզբում անմեղ, ազատ կամքով ստեղծված հրեշտակներ, որոնք, Սատանայով տարված և ըմբոստանալով, դադարեցին ծառայել Աստծուն և դարձան Սատանայի սպասավորները։ Ընկած հրեշտակները պայքարում են եկեղեցու դեմ, չարիք են գործում, գայթակղում են մարդկանց և նրանց դրդում մեղք գործել։ Հետագայում ընկած հրեշտակներին սպասվում է Սատանայի կողմից նախապատրաստված ճակատագիր՝ հավիտենական կրակ[1][2][3]։
Ընկած հրեշտակները Աստվածաշնչում
խմբագրելԸնկած հրեշտակների մասին Աստվածաշնչում ասվում է․
Եվ երկնքում պատերազմ եղավ․ Միքայելը և նրա Հրեշտակները կռվում էին վիշապի դեմ, և՛ վիշապը, և՛ նրա հրեշտակները կռվում էին նրա դեմ, բայց չկարողացան դիմադրել, և նրանց համար երկնքում այլևս տեղ չկար։ Եվ տապալվեց մեծ վիշապը՝ հինը օձը, որը դև և սատանա էր կոչվում՝ գայթակղելով ամբողջ տիեզերքը, տապալվեց գետնին, և նրա հրեշտակները նրա հետ տապալվեցին։ - Հովհ․ 12։7
|
Փրկիչը սատանային անվանում է «սկզբից մարդասպան»՝ ի նկատի ունենալով այն պահը, երբ նա, օձի տեսք ընդունելով, գայթակղեց Ադամին և Եվային խախտել Աստծո պատվիրանը, որի պատճառով նրանք և նրանց սերունդները զրկվեցին անմահությունից (Ծննդոց 3։1-3։6)։
Այդ ժամանակից ի վեր, հնարավորություն ունենալով ազդել մարդկանց մտքերի, զգացմունքերի և գործողությունների վրա, սատանան և նրա հրեշտակները (դևերը) ձգտում են մարդկանց ավելի ու ավելի խորը գցել մեղքերի և արատների անդունդը, որտեղ և նրանք են կեղտոտվել․ «Ով մեղք է գործում, նա սատանայից է, որովհետև սկզբում նա է մեղանչել» (Հովհաննես առաքյալի առաջին թուղթ 3։8), «ամեն ոք, որը մեղանչում է, մեղքի ստրուկ է դառնում» (Հովհաննես առաքյալի առաջին թուղթ 8։34)։ Դրա համար նրանք հաճախ խաբուսիկ տեսք են ընդունում, այդ թվում՝ նաև լույսի հրեշտակների տեսք» (Պողոս առաքյալի երկրորդ նամակը Կորնթացիներին 11։14)։
Թալմուդյան հուդայականությունը մերժում է ըմբոստ կամ ընկած հրեշտակների հավատը[4]։ Թեպետ 9-րդ դարի «Պիրկե դե ռաբբի Էլիեզեր» գրքում նկարագրված է ընկնած հրեշտակի մասին երկու պատմություն, որոնցից մեկը վերաբերում է Եդեմի այգու հրեշտակին, որը գայթակղեց Եվային, իսկ մյուսը՝ Աստծո որդիներին, որոնք ապրում էին մարդկանց աղջիկների հետ (Ծննդոց 6։1-4)[5]։
Ընկած հրեշտակները գրականության մեջ
խմբագրելԸնկած հրեշտակները գրականության մեջ հայտնվել են դեռևս ռոմանտիզմի ժամանակ։ Նիլ Գեյմանի «Դռան հետևում» (անգլ.՝ Neverwhere) վեպում Լոնդոնի բնակիչը հայտնվում է զուգահեռ Լոնդոնում, որտեղ նրա ստիպված է լինում կռվել ընկած հրեշտակների հետ[6]։ Ընկած հրեշտակների մասին սյուժեն ընկած է մի շարք ստեղծագործությունների հիմքում, այդ թվում՝ Ջոն Միլթոնի «Կորուսյալ դրախտ» պոեմի։
«Ագելներ» եզրույթ
խմբագրելՉար հրեշտակներին նշելու համար եկեղեցական սլավոնական լեզվում ներմուծվել է «ագելներ» քերականորեն արհեստական եզրույթը[7][8]։ Հունարենից «հրեշտակ» բառը փոխառելիս պահպանվել է «γγ» (գամմա-գամմա) դիգրաֆը, որը կարդացվել է որպես «նգ», բառը տեղադրվել է ալիքային տողի տակ (~) - «titlo»՝ «ագլ» բառի կրճատ տարբերակում։ Տիտլոյի նշանը առանձնահատուկ հարգանք էր տալիս դրա տակ եղած գաղափարին։ Սակայն երբ տեքստում խոսքը գնում էր ընկած հրեշտակների մասին, այդ բառը գրվում էր առանց տիտլոյի` ամբողջական «ագգել», և, համապատասխանաբար, կարդացվում էր «ագգել»՝ «անգելի» փոխարեն։
Տես նաև
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Catholic Encyclopedia: Angels
- ↑ Библейский словарь В. П. Вихлянцева. Ангел.
- ↑ Тематический словарь NIV (c) Zondervan/IBS. Ангел
- ↑ Bamberger Bernard J.[en] (2006). Fallen Angels: Soldiers of Satan's Realm (1. paperback ed.). Philadelphia, Pa.: Jewish Publ. Soc. of America. էջեր 148, 149. ISBN 0-82760797-0.
{{cite book}}
: Check|author=
value (օգնություն)CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ Adelman, Rachel. The Return of the Repressed: Pirqe De-Rabbi Eliezer and the Pseudepigrapha. 2009. — pp. 61-62.
- ↑ Петр Тюленев, Екатерина Сарк. Бестиарий: бестиарий. ангелы. Издательский дом "ТехноМир" (Май 2004 года). Дата обращения 22 июля 2013. Архивировано 25 июля 2013 года.
- ↑ Аггел. Православная энциклопедия «Азбука веры»
- ↑ Значение слова (словосочетания) «аггел»
Գրականություն
խմբագրել- Anderson, ed. by Gary (2000). Literature on Adam and Eve. Leiden: Brill. ISBN 9004116001.
{{cite book}}
:|first=
has generic name (օգնություն) - Bamberger, Bernard J. (2006). Fallen angels : soldiers of satan's realm (first paperback ed.). Philadelphia, Pa.: Jewish Publ. Soc. of America. ISBN 0827607970.
- Charlesworth, edited by James H. (2010). The Old Testament pseudepigrapha. Peabody, Mass.: Hendrickson. ISBN 1598564919.
{{cite book}}
:|first=
has generic name (օգնություն) - Davidson, Gustav (1994). A dictionary of angels: including the fallen angels (1st Free Press pbk. ed.). New York: Free Press. էջ 111. ISBN 978-0-02-907052-9.
- DDD, Karel van der Toorn, Bob Becking, Pieter W. van der Horst, (1998). Dictionary of deities and demons in the Bible (DDD) (2., extensively rev. ed.). Leiden: Brill. ISBN 9004111190.
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) CS1 սպաս․ հավելյալ կետադրություն (link) - Douglas, James D. with Merrill Chapin Tenney, Moisés Silva (editors) (2011). Zondervan Illustrated Bible Dictionary. Grand Rapids, Mich.: Zondervan. ISBN 9780310229834.
{{cite book}}
:|first=
has generic name (օգնություն)CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - Orlov, Andrei A. (2011). Dark mirrors: Azazel and Satanael in early Jewish demonology. Albany: State University of New York Press. ISBN 1438439512.
- Platt, Rutherford H. (2004). Forgotten Books of Eden (Reprint ed.). Forgotten Books. էջ 239. ISBN 1605060976.
- Reed, Annette Yoshiko (2005). Fallen angels and the history of Judaism and Christianity : the reception of Enochic literature (1. publ. ed.). Cambridge [u.a.]: Cambridge University Press. էջ 1. ISBN 978-0-521-85378-1.
- Schwartz, Howard (2004). Tree of souls: The mythology of Judaism. New York: Oxford University Press. ISBN 0195086791.
- Wright, Archie T. (2004). The origin of evil spirits the reception of Genesis 6.1-4 in early Jewish literature. Tübingen: Mohr Siebeck. ISBN 3161486560.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ընկած հրեշտակներ» հոդվածին։ |