Էվելինա Շահիրյան
հայ դերասան
Էվելինա Վանիկի Շահիրյան (հունիսի 13, 1941, Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ դերասանուհի, Հայաստանի վաստակավոր արտիստ (2003)։
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 13, 1941 (81 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Մասնագիտություն | դերասանուհի |
| Երեխա(ներ) | Նաիրա Շահիրյան |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
ԿենսագրությունԽմբագրել
1960-1961 թվականներին աշխատել է հեռուստատեսությունում՝ որպես հաղորդավար։ 1969 թվականին ավարտել է Հայֆիլմի կինոդերասանի ստուդիան։ 1969 թվականից՝ Երևանի դրամատիկական թատրոնի դերասանուհի։
Վարել է մի շարք մանկական և երաժշտական հեռուստահաղորդումներ[1][2]։
Դերերը թատրոնումԽմբագրել
- Եվա՝ «Աստվածային կատակերգություն»
- Վարդուկ՝ «Սեր և ծիծաղ»
- Վալանտին՝ «Ուղևորն առանց ծանրոցի»
- Էլեոնորա՝ «Մսյո Ամիլկար»
- «Երբ երգում են սոխակները»,
- «Մկան թակարդ»
- «Հետադարձ կապ»
- «Պիկ ժամ»
- «Համլետ»
- «Մամա միա»
- «Սեր և ծիծաղ»
- «Չաո»[3]
- «Անվերջ վերադարձ»
- «Ցիանակալիում… կաթով, կամ առանց կաթի»
- «Տիկնայք և պարոնայք»
Դերերը կինոյումԽմբագրել
- 1967 - «Կարինե»
- 1980 - «Կտոր մը երկինք»
- 2009 - «Սպանված աղավնի»
- 2010 - «Արտիստը»
- 2010 - «Խաչագողի հիշատակարանը»
ՀեռուստասերիալներԽմբագրել
- «Ընտրյալները»
- 2019 «Անավարտ երազ»
- 2019 «Վերջին ուսուցիչը»
- 2019-2021 «Երկուսով»
- 2021 «Կորած օրագիրը»
- 2022 «Հատուկ դասարան»
- 2023 «Սեվ արկղ»
Պարգևներ և կոչումներԽմբագրել
- Հայաստանի վաստակավոր արտիստ, 2003
- ՀԹԳՄ «Արտավազդ» ամենամյա թատերական մրցանակ, 2011
- «Հակոբ Մեղապարտ» մեդալ, 2011
- Հայաստանի մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ, 2011
- Հայաստանի ԱԺ ոսկե մեդալ, 2012
- Մովսես Խորենացու մեդալ[4], 2014
- Հայաստանի մշակույթի նախարարության «Գրիգոր Նարեկացի» հուշամեդալ, 2016
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007
- ↑ «AV Production - Էվելինա Շահիրյան»։ avproduction.am։ Վերցված է 2016-12-01
- ↑ «ՉԱՈ»։ ydt.am։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-12-11-ին։ Վերցված է 2016-11-28
- ↑ Է. Է. Վ. ՇԱՀԻՐՅԱՆԻՆ ՄՈՎՍԵՍ ԽՈՐԵՆԱՑՈՒ ՄԵԴԱԼՈՎ ՊԱՐԳԵՎԱՏՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ