Էլբրուս
Չշփոթել Էլբուրս հոդվածի հետ։
Էլբրուս (ռուս.՝ Эльбрус, կարաչ.-բալկ.՝ Минги тау), Մեծ Կովկասի ամենաբարձր լեռնազանգվածը՝ Կողքային լեռնաշղթայում, Կաբարդա-Բալկարիայի և Կարաչայ-Չերքեզիայի սահմանագլխին։
Էլբրուս | |
---|---|
![]() | |
Տեսակ | լեռ |
Երկիր | ![]() |
Վարչատարածքային միավոր | Էլբրուսի շրջան |
Լեռնաշղթա | Մեծ Կովկաս և Bokovoy Range, Caucasus? |
Մասն է | Յոթ գագաթներ և Volcanic Seven Summits? |
Բարձրությունը ծովի մակարդակից | 5642 մետր |
Հարաբերական բարձրություն | 4741 մետր |
Նյութ | Ռիոլիթ |
Սմիթսոնիան կոդ | 214010 |
![]() ![]() | |
Արևմտյան գագաթը (բարձրությունը 5642 մ) և արևելյանը (5621 մ) բաժանված են խոր թամբարդով։ Էլբրուսի վրա կան սառցադաշտեր (ընդհանուր 134.5 կմ2 տարածքով)։
ԱնվանումԽմբագրել
Անվանումն ունի իրանական ծագում. բառացի նշանակում է «փայլուն», այսինքն՝ փայլուն լեռ։ Կաբարդա-չերքեզերեն կոչվում է Օշխոմախո «Ցերեկվա լեռ», բալկարերեն Սինգի–Թաու՝ «Հազար լեռ»։ Անտիկ անվանումը եղել է Strobylus[1]։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Հ. Ղ. Գրգեարյան, Ն. Մ. Հարությունյան (1987)։ Աշխարհագրական անունների բառարան։ Երևան: «Լույս»