Եվրոպական խորհրդարան

Եվրոպական խորհրդարան; ֆր.՝ Assemblée parlementaire européenne, ֆր.՝ Parlement européen, իտալ.՝ Assemblea parlementara, իտալ.՝ Parlemento europeo, հոլ.՝ Europees Parlement և գերմ.՝ Europäisches Parlament
Տեսակ
Տեսակ	Եվրոպական միության հաստատություն, international parliament? և կազմակերպություն
Պատմություն
Հիմնադրված	մարտի 25, 1957 և 1952
Եվրոպական խորհրդարանի նախագահ	Ռոբերտա Մեցոլա
Ղեկավարում
Նախագահ	Անտոնիո Տայանի ; սկսած 2017 թվականի հունվարի 17-ից
Կազմը
Նստատեղեր	705
Քաղաքական խմբավորումներ	ԵԺԿ (217); Ս և Դ (190); ԵՊՌ (74); ԵԼԴԽ (70); ԵՄՁ/ՀՁԿ (52); Կանաչներ -ԵԱԽ (50); ԵՀԱԺ (45); ԱԱԵ (38); Անկախ (14)
Կոմիտեներ	22
Հանդիպումների վայր
	; 1-ին՝ Louise Weiss Ստրասբուրգում, Ֆրանսիա (լուսանկարում); 2-րդ՝ Espace Léopold Բրյուսելում, Բելգիա; Քարտուղարություն՝ Լյուքսեմբուրգ և Բրյուսել
	europarl.europa.eu

Եվրոպական խորհրդարան (ԵԽ) Եվրոպական միության օրենսդիր երեք ճյուղերից և յոթ հաստատություններից մեկը։ Եվրոպական միության խորհրդի հետ միասին ընդունում է եվրոպական օրենքներ Եվրոպական հանձնաժողովի առաջարկությամբ։ Խորհրդարանը բաղկացած է 705 անդամից։ Այն ներկայացնում է երկրորդ խոշորագույն ժողովրդավարական ընտրազանգվածն աշխարհում (Հնդկաստանի խորհրդարանից հետո) և խոշորագույն միջազգային ժողովրդավարական ընտրազանգվածն աշխարհում (375 միլիոն ընտրող 2009 թվականին)^[5]^[6]^[7]։

1979 թվականին խորհրդարանն ուղղակի ընտրվում է ամեն հինգ տարին մեկ Եվրոպայի քաղաքացիների կողմից։ Ընտրություններին մասնակցությունը նվազել է ամեն ընտրության ժամանակ նախորդի նկատմամբ սկսած 1979 թվականից մինչև 2019 թվականը, որբ մասնակցությունը աճեց 8 տոկոսով և անցավ 50%-ի սահմանն առաջին անգամ 1994 թվականի ընտրություններից հետո^[8]։ Ընտրական տարիքը 18 է Եվրոմիության անդամ բոլոր երկրներում բացառությամբ Մալթայի և Ավստրիայի, որտեղ այն 16 է և Հունաստանի, որտեղ այն 17 է^[9]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 https://www.cvce.eu/content/publication/1997/10/13/ad6a0d57-08ef-427d-a715-f6e3bfaf775a/publishable_en.pdf#page=2
↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #1051754-6 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ ROR Data — v1.19 — 2023. — doi:10.5281/ZENODO.7644942
↑ https://www.europarl.europa.eu/meps/de/118859/ROBERTA_METSOLA/history/9 (գերմ.) / Hrsg.: Europäisches Parlament
↑ Brand, Constant, Wielaard, Robert (8 June 2009)։ «Conservatives Post Gains In European Elections»։ The Washington Post։ Associated Press։ Վերցված է 17 August 2010
↑ Ian Traynor (7 June 2009)։ «Misery for social democrats as voters take a turn to the right»։ The Guardian (UK)։ Վերցված է 17 August 2010
↑ «18 new MEPs take their seats»։ European Parliament։ 10 January 2012։ Արխիվացված է օրիգինալից 11 May 2013-ին։ Վերցված է 14 February 2012
↑ «Results of the 2014 European elections»։ European Parliament։ Արխիվացված է օրիգինալից 2021-02-03-ին։ Վերցված է 2020-09-22
↑ Panizza Roberta (May 2019)։ «The European Parliament: electoral procedures»։ European Parliament։ Վերցված է 13 July 2019

[_f5afb25c438caae3-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 https://www.cvce.eu/content/publication/1997/10/13/ad6a0d57-08ef-427d-a715-f6e3bfaf775a/publishable_en.pdf#page=2

[_289a25008a1c8302-2] Deutsche Nationalbibliothek Record #1051754-6 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[_e6a2aff9c941464f-3] ROR Data — v1.19 — 2023. — doi:10.5281/ZENODO.7644942

[_38510feaa7c342e5-4] ttps://www.europarl.europa.eu/meps/de/118859/ROBERTA_METSOLA/history/9 (գերմ.) / Hrsg.: Europäisches Parlament

[5] Brand, Constant, Wielaard, Robert (8 June 2009)։ «Conservatives Post Gains In European Elections»։ The Washington Post։ Associated Press։ Վերցված է 17 August 2010

[6] Ian Traynor (7 June 2009)։ «Misery for social democrats as voters take a turn to the right»։ The Guardian (UK)։ Վերցված է 17 August 2010

[18_new_MEPs_take_their_seats-7] «18 new MEPs take their seats»։ European Parliament։ 10 January 2012։ Արխիվացված է օրիգինալից 11 May 2013-ին։ Վերցված է 14 February 2012

[8] «Results of the 2014 European elections»։ European Parliament։ Արխիվացված է օրիգինալից 2021-02-03-ին։ Վերցված է 2020-09-22

[9] Panizza Roberta (May 2019)։ «The European Parliament: electoral procedures»։ European Parliament։ Վերցված է 13 July 2019

[5]

[6]

[7]

[1]

[2]

[3]

[4]

[8]

[9]

Եվրոպական խորհրդարան ֆր.՝ Assemblée parlementaire européenne^[1], ֆր.՝ Parlement européen^[1], իտալ.՝ Assemblea parlementara^[1], իտալ.՝ Parlemento europeo^[1], հոլ.՝ Europees Parlement^[1] և գերմ.՝ Europäisches Parlament^[1]


Տեսակ
Տեսակ	Եվրոպական միության հաստատություն, international parliament? և կազմակերպություն
Պատմություն
Հիմնադրված	մարտի 25, 1957^[2] և 1952^[3]
Եվրոպական խորհրդարանի նախագահ	Ռոբերտա Մեցոլա^[4]
Ղեկավարում
Նախագահ	Անտոնիո Տայանի սկսած 2017 թվականի հունվարի 17-ից
Կազմը
Նստատեղեր	705

Քաղաքական խմբավորումներ	ԵԺԿ (217) Ս և Դ (190) ԵՊՌ (74) ԵԼԴԽ (70) ԵՄՁ/ՀՁԿ (52) Կանաչներ -ԵԱԽ (50) ԵՀԱԺ (45) ԱԱԵ (38) Անկախ (14)
Կոմիտեներ	22 Բյուջե Բյուջետային վերահսկողություն Տնտեսական և դրամային հարցեր Զբաղվածություն, սոցիալական հարաբերություններ Շրջակա միջավայր, առողջապահություն, պարենային անվտանգություն Արդյունաբերություն, հետազոտություններ և էներգետիկա Ներքին շուկա և սպառողների իրավունքների պաշտպանություն Տրանսպորտ և զբոսաշրջություն Տարածքային զարգացում Գյուղատնտեսություն և գյուղի զարգացում Ձկնորսություն Մշակույթ և կրթություն Իրավաբանական հարցեր Քաղաքացիական ազատություններ, արդարադատություն և ներքին քաղաքականություն Սահմանադրական հարցեր Կանանց իրավունքներ և սեռային հավասարություն Ստորագրահավաք Արտաքին հարաբերություններ - Մարդու իրավունքներ (ենթահանձնաժողով) - Անվտանգություն և պաշտպանություն (ենթահանձնաժողով) Զարգացում Միջազգային առևտուր
Հանդիպումների վայր
1-ին՝ Louise Weiss Ստրասբուրգում, Ֆրանսիա (լուսանկարում) 2-րդ՝ Espace Léopold Բրյուսելում, Բելգիա Քարտուղարություն՝ Լյուքսեմբուրգ և Բրյուսել
europarl.europa.eu