Եվգենի Բայբուրդյան
Եվգենի Հարությունի Բայբուրդյան (սեպտեմբերի 6, 1898[1][2], Նոր Նախիջևան, Ռոստովի շրջան, Դոնի զորքի մարզ, Ռուսական կայսրություն[1][2] - սեպտեմբերի 7, 1941[1][2]), հայ հնագետ-արևելագետ, հայագետ, կովկասագետ։
| Եվգենի Բայբուրդյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 6, 1898[1][2] |
| Ծննդավայր | Նոր Նախիջևան, Ռոստովի շրջան, Դոնի զորքի մարզ, Ռուսական կայսրություն[1][2] |
| Մահացել է | սեպտեմբերի 7, 1941[1][2] (43 տարեկան) |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Դոնի պետական տեխնիկական համալսարան (1920) և Մոսկվայի պետական համալսարանի հասարակական գիտությունների ֆակուլտետ (1925)[1] |
| Մասնագիտություն | հնագետ և արևելագետ |
| Աշխատավայր | Հայաստանի Պատմության Թանգարան[1] |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է 1898 թվականին Ռուսական կայսրության Նոր Նախիջևան քաղաքում (այժմ Դոնի Ռոստով քաղաքի մաս է կազմում)։
1918 թվականին ընդունվել է Դոնի համալսարանի ինժեներաֆիզիկական ֆակուլտետը, իսկ 1920 թվականին անցել է Դոնի հնագիտական ինստիտուտ։ 1922 թվականից եղել է Մոսկվայի պետական համալսարանի հասարակական գիտությունների ֆակուլտետի հնագիտական բաժնում, որը ավարտել է 1925 թվականին։
Պրոֆեսոր Վասիլի Գորոդցովի ղեկավարության տակ Կոստրոմայի, Վլադիմիրի և այլ մարզեր կազմակերպված հնագիտական արշավների մասնակից է։ 1926 թվականից ԽՍՀՄ ԿԸԿ-ին կից ԽՍՀՄ Արևելքի ժողովուրդների էթնիկական և ազգային մշակույթների գիտահետազոտական ինստիտուտի (ռուս.՝ НИИЭНКНВ) կովկասյան բաժնի գերհաստիքային ասպիրանտ է։ Նույն թվականին Անդրկովկասում հնագիտական աշխատանքների անցկացման համար մեկնում է Հայաստան Հայկական ԽՍՀ թանգարանների հարցերով և հուշարձանների պահպանման բաժնի ենթակայության տակ։ Ապրել է Երևանում։ Եղել է Հայաստանի պետական թանգարանի և Հայաստանի հնությունների պահպանման կոմիտեի գիտական աշխատող։
1939 թվականի սեպտեմբերին Բորիս Պիոտրովսկու և Իգոր Դյակոնովի ղեկավարության ներքո մասնակցել է Կարմիր բլուրի պեղումներին։ Ենթարկվում է հալածանքների[3]։ Շուտով ձերբակալվում է, իսկ նույն թվականի մայիսի 13-ին՝ գնդակահարվում։ Հետմահու արդարացվել է։
Հիշատակ խմբագրել
2023 թվականին, Երևան քաղաքի ավագանու որոշմամբ, Երևանի Ներքին Շենգավիթի 8-րդ փողոցն անվանակոչվել է Եվգենի Բայբուրդյանի անունով[4]։
Աշխատություններ խմբագրել
- Псевдонеолитические поселения Армении // ПИМК. 1933. № 1/2. С. 39-42
- Глиняные подставки из Армении // ПИДО. 1934. № 7/8. С. 170-172
- Новые находки каменного века в Армении // СА. 1937. № 3. С. 206-208
- По поводу древней керамики из Шреш-Блура // Там же. С. 209-213
- Культовый очаг из раскопок Шингавитского поселения в 1936-1937 гг. // ВДИ. 1938. № 4. С. 255-259
- Последовательность древнейших культур Армении на основании археологического материала 2011 г.// Ереван, Музей Истории Армении, редактор доктор исторических наук Р.С. Бадалян
Գրականություն խմբագրել
- Люди и судьбы. Биобиблиографический словарь востоковедов - жертв политического террора в советский период (1917-1991). Изд. подготовили Я. В. Васильков, М. Ю. Сорокина. СПб.։ Петербургское Востоковедение, 2003. 496 с. (Социальная история отечественной науки о Востоке)
- Юрасов Д. Г. "О них вспоминаю всегда и везде..." // СБ. 1988. № 5. С. 66
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Ով ով է. հայեր (հայ.) / Հ. Այվազյան — Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2005. — հատոր 1. — էջ 210.
- ↑ «Հալածված արևելագետների ցանկ». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 4-ին.
- ↑ Երևանում մի շարք փողոցներ են անվանակոչվել
 | Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Եվգենի Բայբուրդյան» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 264)։ 
|