Եկատերինա Շահումյան
Եկատերինա Սարգսի Շահումյան (օրիորդական ազգանունը՝ Գրիգորյան, 1879[1], Ջալալօղլի, Թիֆլիսի գավառ, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] - 1942[1], Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), Անդրկովկասում խորհրդային իշխանության հաստատման աջակից, ԽՄԿԿ անդամ (1917)։ Բոլշևիկ հեղափոխական Ստեփան Շահումյանի կինն ու համախոհը։
| Եկատերինա Շահումյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1879[1] |
| Ծննդավայր | Ջալալօղլի, Թիֆլիսի գավառ, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] |
| Մահացել է | 1942[1] |
| Մահվան վայր | Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | հեղափոխական |
| Ամուսին | Ստեփան Շահումյան[1] |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
| Երեխաներ | Լևոն Շահումյան, Սերգեյ Շահումյան և Սուրեն Շահումյան |
Վաղ հասակից ընդգրկվելով Ջալալօղլիում Ստեփան Շահումյանի կազմակերպած մարքսիստական խմբակում, ենթարկվել հետապնդումների, կապ պահպանել բանտերում գտնվող Շահումյանի և նրա գաղափարակիցների հետ։ 1912-1914 թվականին ամուսնու և երեխաների հետ եղել է Աստրախանի քաղ․ աքսորում։ 1917 թվականի սեպտեմբերից կատարել է ՌՍԴԲԿ Բաքվի կոմիտեի հանձնարարությունները։ Խորհրդային կարգեր հաստատվելուց հետո կուսակցական աշխատանքներ է տարել Բաքվում և Մոսկվայում։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 430)։ 
|