Դեդոփլիսծղարո
Դեդոփլիսծղարոն (վրաց.՝ დედოფლისწყარო), քաղաք Վրաստանի հարավարևելյան մասում, Կախեթի մարզ երկրամասում, Դեդոփլիս Ծղարոյի շրջանի վարչական կենտրոնն է։ Բնակչությունը՝ ▼5602 մարդ (2023)[3]։
| Քաղաք | |||
|---|---|---|---|
| Դեդոփլիսծղարո | |||
| վրաց.՝ დედოფლის წყარო | |||
| |||
.jpg) | |||
| Երկիր |  Վրաստան | ||
| Մխարե | Կախեթի մարզ | ||
| Շրջան | Դեդոփլիս Ծղարոյի շրջան | ||
| Տվյալ կարգավիճակում | 1963 թվականից | ||
| ԲԾՄ | 800±1 մետր | ||
| Պաշտոնական լեզու | վրացերեն | ||
| Բնակչություն | 5940[1] մարդ (2014) | ||
| Ազգային կազմ | վրացիներ 91,0 %, հայեր 4,1 % | ||
| Կրոնական կազմ | Վրաց ուղղափառ եկեղեցի, Հայ Առաքելական Եկեղեցի | ||
| Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
| Հեռախոսային կոդ | (356) | ||
| Փոստային դասիչ | 1600[2] | ||
| |||
Անվանում խմբագրել
Խորհրդային ժամանակաշրջանում հայտնի է եղել Ծիթելի Ծղարո անվամբ, որը թարգմանաբար նշանակում է «սառնաղբյուր»․ ծիթելի՝ «սառը», ծղարո՝ «աղբյուր»[4]։
Աշխարհագրություն խմբագրել
Քաղաքը գտնվում է 115 կմ դեպի հարավ-արևելք հեռավորության վրա Թբիլիսիից։ Վրացական երկաթուղու ամենաարևելյան կայանը գտնվում է Դեդոփլիսծղարոյում։
Քաղաքի մոտակայքում գտնվում է միջնադարյան Խորնաբուջի ամրոցը։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014». საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური. ნოემბერი 2014. Վերցված է 7 ნოემბერი, 2016-ին.
- ↑ საქართველოს ფოსტა — 1805.
- ↑ https://www.geostat.ge/en/modules/categories/41/population
- ↑ Հ. Ղ. Գրգեարյան, Ն. Մ. Հարությունյան (1987). Աշխարհագրական անունների բառարան. Երևան: «Լույս».
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դեդոփլիսծղարո» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 125)։ 
|