Գուրգեն Փահլևանյան

	Գուրգեն Փահլևանյան
Դրոշ	Երևանի քաղխորհրդի գործադիր կոմիտեի նախագահ
1 հունիսի, 1957 թվական - 21 մարտի, 1960 թվական
Նախորդող	Գուրգեն Չոլախյան
Հաջորդող	Սուրեն Վարդանյան
Կուսակցություն՝	Կոմունիստական կուսակցություն
Կրթություն՝	Երևանի պետական համալսարան
Ազգություն	հայ
Ծննդյան օր	փետրվարի 23, 1908
Ծննդավայր	Կարս, Կարսի մարզ, Կովկասյան երկրամաս, Ռուսական կայսրություն
Վախճանի օր	1986
Վախճանի վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Պարգևներ	և

Գուրգեն Արտաշեսի Փահլևանյան (փետրվարի 23, 1908(1908-02-23), Կարս, Կարսի մարզ, Կովկասյան երկրամաս, Ռուսական կայսրություն - 1986, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային հայ պետական և կուսակցական գործիչ։ Եղել է Երևանի քաղաքային խորհրդի գործադիր կոմիտեի նախագահ 1957 թվականի հունիսի 1-ից մինչև 1960 թվականի մարտի 21-ը^[1]։

Կենսագրություն

Գուրգեն Փահլևանյանը ծնվել է 1908 թվականի փետրվարի 23-ին Կարս քաղաքում^[2]։ Սովորել է տեղի դպրոցում։ Այն բանից հետո, երբ 1920 թվականին քաղաքը գրավվել է թուրքերի կողմից, Գուրգեն Փահլևանյանն իր ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Թիֆլիս։ Այնտեղ նա 1925 թվականին ավարտել է 82-րդ աշխատանքային դպրոցը և մեկ տարի անց ընդունվել Երևանի պետական համալսարանի հիդրոտեխնիկայի բաժին։ 1929 թվականին պրակտիկա է անցել կառուցվող ԴնեպրոՀԷԿ-ում (ДнепроГЭС)^[3]։

1931 թվականի փետրվարին ավարտել է համալսարանը և տեղափոխվել Մեղրի, որտեղ դարձել է ջրային տնտեսության Մեղրիի շրջանային բաժնի պետ։ Հետագայում նա աշխատել է որպես տեխնիկ Այղր լճի ջրամբարձ կայանում։ 1940 թվականին դարձել է ԽՍՀՄ կոմունիստական կուսակցության անդամ և նշանակվել Հայկական ԽՍՀ ջրային տնտեսության ժողովրդական կոմիսար Գ. Աղախանյանի տեղակալ^[2]^[3]։

1941 թվականին՝ Հայրենական մեծ պատերազմի սկսվելուց հետո, զորակոչվել է բանակ՝ ընդգրվելով սակրավոր գումարտակի կազմում։ 1942 թվականին տեղափոխվել է 45-րդ բանակի ինժեներական զորքեր, մասնակցել Թուրքիայի հետ սահմանի վրա պաշտպանական կառույցների շինարարությանը։ 1943 թվականից եղել է Ռազմադաշտային շինարարության Անդրկովկասյան ռազմաճակատային 57-րդ առանձին վարչության գլխավոր ինժեներ։ Պատերազմի ավարտին ունեցել է կապիտանի կոչում^[3]։

Զորացրվելուց հետո Գուրգեն Փահլևանյանը 1946 թվականին նշանակվել է «Ջրնախագիծ» նախագծային կազմակերպության ղեկավար Երևանում։ 1947 թվականից մինչև 1950 թվականն զբաղեցրել է Հայկական ԽՍՀ կոմունալ տնտեսության նախարարի պաշտոնը^[2]^[3]։

1950 թվականի հունվարին ընտրվել է Հայաստանի կոմունիստական կուսակցության Մոլոտովի շրջկոմի առաջին քարտուղար։ Նույն թվականին դարձել է Երևանի քաղխորհրդի գործկոմի նախագահի առաջին տեղակալ։ Հայաստանի կոմկուսի կենտկոմի առաջին քարտուղար Գրիգոր Հարությունյանի հանձնարարությամբ կազմակերպել է Ծիծեռնակաբերդի բարձունքում անտառտնկման աշխատանքները։ 1952 թվականին՝ Հայկական ԽՍՀ-ում վարչական շրջանների ձևավորումից հետո, նշանակվել է Երևանի շրջանային խորհրդի գործկոմի նախագահ։ Այդ պաշտոնն զբաղեցրել է մինչև շրջանների լուծարումը 1953 թվականի ապրիլին, ինչից հետո ոչ երկար ժամանակ աշխատել է որպես գյուղատնտեսության նախարարության նախագծային ինստիտուտի տնօրեն^[2]^[3]։

1953 թվականին ընտրվել է Հայաստանի կոմկուսի Երևանի քաղկոմի երկրորդ քարտուղար, իսկ 1954 թվականին դարձել առաջին քարտուղար^[2]^[3]։ 1956 թվականին եղել է ԽՄԿԿ XX համագումարի պատվիրակ։

1957 թվականին Գուրգեն Փահլևանյանն ընտրվել է Երևանի քաղխորհրդի պատգամավոր։ Հայաստանի կոմկուսի կենտկոմի առաջին քարտուղար Սուրեն Թովմասյանի առաջարկով Գուրգեն Փահլևանյանն ընտրվել է Երևանի քաղխորհրդի գործկոմի նախագահ, թեև սկզբում հրաժարվել է այդ պաշտոնից^[3]։ Այդ պաշտոնը նա զբաղեցրել է 1957 թվականի հունիսի 1-ից մինչև 1960 թվականի մարտի 21-ը^[1]։ Փահլևանյանն ակտիվորեն զբաղվել է բնակարանների հատկացման գործում կաշառակերության դեմ պայքարին։ Նրա անձնական պատախանատվությամբ Երևանում տեղադրվել է Սասունցի Դավթի արձանը, չնայած պայքար էր մղվում ավելորդությունների դեմ^[3]։

1960 թվականին պաշտոնից հեռանալուց հետո Գուրգեն Փալևանյանը դարձել է Հայկական ԽՍՀ մինիստրների խորհրդի գիտության և տեխնիկայի կոմիտեի նախագահի տեղակալ։ 1961 թվականին նշանակվել է Հայկական ԽՍՀ Մինիստրների խորհրդին առընթեր կենտրոնական վիճակագրական վարչության պետ և զբաղեցրել այդ պաշտոնը մինչև թոշակի անցնելը։ 1971 թվականին ընտրվել է Հայաստանի կոմկուսի վերահսկիչ հանձնաժողովի նախագահ^[2]^[3]։

1981 թվականին Գուրգեն Փահլևանյանն անցել է թոշակի։ Մահացել է 1986 թվականին Երևանում թոքերի բորբոքումից հետո^[2]^[3]։

Ընտանիք

1929 թվականին Գուրգեն Փահլևանյանն ամուսնացել է Արաքս Սարգսյանի հետ, ում գիտեր Թբիլիսիի դպրոցից։ Նրանք ունեցել են երեք որդի՝ Ռոմիկ, Կարեն և Բաբկեն^[3]։

Պարգևներ

Հայրենական պատերազմի երկրորդ աստիճանի շքանշան (6 ապրիլի, 1985),
Աշխատանքային կարմիր դրոշի երկու շքանշան (1966, …)^[2],
Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան (1979)^[2],
«Պատվո նշան» շքանշան (23 նոյեմբերի, 1940) - Հայաստանի Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության 20-ամյա հոբելյանի կապակցությամբ, արդյունաբերության և գյուղատնտեսության զարգացման գործում ունեցած ձեռքբերումների համար^[2],
«Կովկասի պաշտպանության համար» մեդալ (2 հունիսի, 1945),
Հայկական ԽՍՀ վաստակավոր շինարար^[2]։

Ծանոթագրություն

↑ ^1,0 ^1,1 Бывшие мэры Еревана // Երևանի քաղաքապետարանի պաշտոնական կայք
↑ ^2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 Пахлеванян Гурген Арташесович // Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898—1991
↑ ^3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 Сурен Саркисян Гурген Пахлеванян на стройках Второй республики // Голос Армении от 26 июня 2015

Նախորդող
Գուրգեն Չոլախյան

Երևանի քաղաքային խորհրդի նախագահ
Գուրգեն Փահլևանյան
01.06.1957 – 21.03.1960

Հաջորդող
Սուրեն Վարդանյան

[yerevan-1] 1,0 ^1,1 Бывшие мэры Еревана // Երևանի քաղաքապետարանի պաշտոնական կայք

[knowbysight-2] 2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 Пахлеванян Гурген Арташесович // Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898—1991

[golosarmenii-3] 3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 Сурен Саркисян Гурген Пахлеванян на стройках Второй республики // Голос Армении от 26 июня 2015

[1]

[2]

[3]