Գլադիս Մարին
Գլադիս դել Կարմեն Մարին Միլի (իսպ.՝ Gladys del Carmen Marín Millie, հուլիսի 16, 1941[1][2], Curepto, Տալկա, Մաուլե, Չիլի - մարտի 6, 2005[1][2], Սանտյագո, Չիլի), չիլիցի քաղաքական գործիչ, Չիլիի Կոմունիստական կուսակցության գլխավոր քարտուղար 1994-2002 թվականներին, և Կոմունիստական կուսակցության նախագահ 2002-2005 թվականներին, բանաստեղծուհի։
| Գլադիս Մարին իսպ.՝ Gladys del Carmen Marín Millie | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հուլիսի 16, 1941[1][2] |
| Ծննդավայր | Curepto, Տալկա, Մաուլե, Չիլի |
| Մահացել է | մարտի 6, 2005[1][2] (63 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Սանտյագո, Չիլի |
| Քաղաքացիություն |  Չիլի |
| Կրթություն | Escuela Normal Superior José Abelardo Núñez? |
| Մասնագիտություն | ուսուցչուհի և քաղաքական գործիչ |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Չիլիի Պատգամավորների պալատի անդամ |
| Կուսակցություն | Չիլիի կոմունիստական կուսակցություն |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  և  |
 Gladys Marín Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է գյուղացու և ուսուցչի ընտանիքում, սովորել է Տալագանտե քաղաքում, 11 տարեկանում մեկնել է Սանտյագո։ Մասնագիտությամբ եղել է ուսուցչուհի։
1950-ական թվականի երկրորդ կեսին մանկավարժական դպրոցում սովորելու ընթացքում մասնակցել է տեղի ուսանողական կազմակերպության միջոցառումներին, իսկ հետո դարձել կազմակերպության ղեկավարը։ 1958 թվականին միացել է Չիլիի կոմունիստական կուսակցության երիտասարդության թևին (իսպ.՝ Juventudes Comunistas de Chile), 1963 թվականին ընտրվել է կուսակցւթյան գլխավոր քարտուղար։ 1965, 1969 և 1973 թվականներին ընտրվել է Ազգային Կոնգրեսի անդամ։
1973 թվականի սեպտեմբերի 11-ի ռազմական հեղաշրջումից հետո Մարին ութ ամիս թաքնվել է ապաստանել է Չիլիի մայրաքաղաքում գտնվող Նիդեռլանդների դեսպանատանը, որից հետո մեկնել Է արտերկիր։
1976 թվականին, երբ նա գտնվել է Կոստա Ռիկայում, ամուսինը՝ Չեխոսլովակիայի Կոմկուսի Կենտկոմի քաղաքական հանձնաժողովի անդամ և համալսարանի դասախոս Խորխե Մունյոսը գերի է ընկել բռնապետության հատուկ ծառայությունների գործակալների կողմից և անհետ կորել։
1978 թվականին նա վերադարձել է հայրենիք և ակտիվորեն մասնակցել Կոմունիստական կուսակցության գործունեությանը[3]։ 1984 թվականին ընտրվել է Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կուսակցության գլխավոր քարտուղարի տեղակալ, իսկ 1994 թվականին դարձել է կուսակցության ղեկավարը։
Չիլիում առաջին է եղել, որը դատական հայց է ներկայացրեց Ավգուստո Պինոչետի դեմ՝ նրան մեղադրելով ամուսնուն առևանգելու մեջ։ 1999 թվականին նա մասնակցել է նախագահական ընտրություններին՝ որպես Չիլիի Կոմունիստական կուսակցության թեկնածու և հավաքել ձայների 3,19%-ը։ 2002 թվականին Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կուսակցության համագումարում ընտրվել է կուսակցության նախագահ։ 2003 թվականի սեպտեմբերին նրա մոտ ախտորոշվել է ուղեղի ուռուցք։ Շվեդիայում հեռացրել են չարորակ ուռուցքը, որից հետո Ֆիդել Կաստրոյի հրավերով նա բուժումը շարունակել է Կուբայում։
Գլադիս Մարինի մահվան կապակցությամբ Չիլիի նախագահ Ռիկարդո Լաոսը (Չիլիի սոցիալիստական կուսակցություն) երկրում երկօրյա համազգային սուգ է հայտարարել[4][5] ։
Սանտյագոյի փողոցներից մեկը վերանվանվել է Գլդիս Մարինի պատվին։
2005 թվականին Մարին մահացել է Սանտյագոյում գտնվող իր տանը։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Encyclopædia Britannica
- ↑ «Mujeres Bacanas | Gladys Marín (1941-2005)». Mujeres Bacanas (իսպաներեն). 2019 թ․ սեպտեմբերի 10. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 21-ին.
- ↑ Reel, Monte (2005 թ․ մարտի 9). «Chile Honors Women, One In Particular». Washington Post. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 15-ին.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- 'Gladys Marín special from 'La Tercera (in Spanish)
- Declaration of period of mourning
- Presidential statement on the death of Gladys Marín(չաշխատող հղում) (in Spanish)
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գլադիս Մարին» հոդվածին։ |