Գևորգ Տիգրանով
Գևորգ Տիգրանով (Գրիգորի Տիգրանյանց) (մարտի 25 (ապրիլի 7), 1908[1], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 5, 1991 կամ 1991[2], Սանկտ Պետերբուրգ, թաղված է տեղի հայկական գերեզմանատանը[3]), հայ խորհրդային երաժշտագետ և մանկավարժ։ ՀԽՍՀ (1945) և ՌՍՖՍՀ (1979) արվեստի վաստակավոր գործիչ։ Արվեստագիտական տնօրեն (1947)։
| Գևորգ Տիգրանով | |
|---|---|
| Ծնվել է | մարտի 25 (ապրիլի 7), 1908[1] |
| Ծննդավայր | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | փետրվարի 5, 1991 (82 տարեկան) կամ 1991[2] |
| Մահվան վայր | Սանկտ Պետերբուրգ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա (1934) |
| Կոչում | պրոֆեսոր և պրոֆեսոր |
| Գիտական աստիճան | արվեստագիտության դոկտոր (1947) |
| Մասնագիտություն | երաժշտագետ և համալսարանի դասախոս |
| Աշխատավայր | Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա |
| Պարգևներ և մրցանակներ | ՀԽՍՀ պետական մրցանակ |
| Երեխաներ | Իրինա Գևորգի Տիգրանյան |
Կենսագրություն
խմբագրել1934 թվականին ավարտել է Լենինգրադի կոնսերվատորիայի պատմատեսական ֆակուլտետը, 1937 թվականին՝ ասպիրանտուրան։ Սովորել է Բորիս Ասաֆևի, Սեմյոն Գինզբուրգի, Ռոման Գրուբերի մոտ։ 1935-1941 թվականներին և 1946 թվականից երաժշտության պատմություն է դասավանդում Լենինգրադի կոնսերվատորիայում (1947 թվականից՝ պրոֆեսոր), 1940 թվականից՝ նաև Երևանի կոնսերվատորիայում։ Արտասահմանյան, ռուսական, խորհրդային և հայ երաժշտությանը նվիրված աշխատությունների հեղինակ է, որոնց թվում է «Հայ երաժշտական թատրոնը» ուսումնասիրությունը (1956-1975, ռուսերեն, ՀԽՍՀ պետական մրցանակ, 1979)[4]։
Կազմել և խմբագրել է բազմաթիվ ժողովածուներ նվիրված Բորիս Ասաֆևի, Արամ Խաչատրյանի, Կոստանտին Սարաջևի և այլոց կյանքին ու գործունեությանը[5]։
Պարգևներ
խմբագրել- Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան (28.12.1987)
- «Պատվո նշան» շքանշան (24.11.1945)
- ՌԽՖՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (23.08.1979)
- ՀԽՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (1945)
- ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1979)
Ժողովածուներ
խմբագրելԿազմել և խմբագրել է մի շարք ժողովածուներ (ռուսական)․
- Բ․ Վ․ Ասաֆևի «Ակնարկներ Հայաստանի մասին» (1958),
- Կ․ Ս․ Սարաջև, «Հոդվածներ, հուշեր» (1962),
- «Լենինգրադի կոնսերվատորիան հուշերում» (1962),
- «Սովետական սիմֆոնիան 50 տարում» (1967)։
Երաժշտական երկեր
խմբագրել- Ա. Խաչատրյան «Գայանե» բալետը։ Երևան, 1947;
- Էդուարդ Հովհաննիսյանի բալետները։ Երևան, 1981։
- Տ. Չուխաջյանը և նրա «Արշակ II» օպերան։ Երևան, 1945։
- Ա. Ա. Սպենդիարով։ Նամակների և հիշողությունների հիան վրա։ Երևան, 1953։
- Հայկական երաժշտական թատրոն։ Հ. 1-3,Երևան, 1956-1975։
- Ա. Ա. Սպենդիարով։ Մոսկվա,, 1959, 2-րդ հրատարակություն։ Մոսկվա, 1971։
- Արամ Խաչատրյանի բալետները։ Մոսկվա, 1960, 2-րդ հրատարակություն։ 1974։
- Կ. Ս. Սարաջև։ Կյանքը և ստեղծագործությունները։ Երևան, 1962։
- Հայաստանի օպերա և բալետ։ Մոսկվա, 1966։
- Հարո Ստեփանյան։ Ակնարկ կյանքի և ստեղծագործության։ Մոսկվա, 1967։
- Հայկական երաժշտական թատրոնի հարյուրամյակը։ Երևան, 1968։
- Արվեստին նվիրյալը։ Ակնարկ Ս. Վ. Ակիմովայի կյանքի և գործունեության մասին։ Երևան, 1978։
- Արամ Խաչատրյան։ Լ., 1978:
- Արվեստագետներ, ներկայացումներ, երաժշտություն։ Երևան, 1983։
- Երաժշտություն մարդասիրության և առաջընթացի համար պայքարում։ Լ., 1984:
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Library of Congress Authorities — Library of Congress.
- ↑ «Գևորգ Տիգրանովի մասին zarkfoundation.com կայքում».
- ↑ «ТИГРАНОВ • Большая российская энциклопедия - электронная версия». bigenc.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 25-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 25-ին.
- ↑ «No. 2 (2022): Musical Armenia | Musical Armenia». yerazhshtakanhayastan.am (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ փետրվարի 1-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 703)։ 
|