Գեորգի Տարատորկին

Գեորգի Տարատորկին; ռուս.՝ Георгий Георгиевич Тараторкин
Ծնվել է	հունվարի 11, 1945
Ծննդավայր	Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	փետրվարի 4, 2017 (72 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Մասնագիտություն	դերասան
Ամուսին(ներ)	Եկատերինա Մարկովա
Երեխա(ներ)	Աննա Տարատորկինա
Պարգևներ և մրցանակներ	Պատվո շքանշան «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան ՌԽՖՍՀ Վասիլև եղբայրների անվան պետական մրցանակ ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ և ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ

Գեորգի Գեորգիևիչ Տարատորկին (ռուս.՝ Гео́ргий Гео́ргиевич Тарато́ркин, հունվարի 11, 1945, Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ - փետրվարի 4, 2017, Մոսկվա, ՌԴ), թատրոնի և կինոյի խորհրդային, ռուս դերասան։ ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1984)։ Ռուսաստանի թատերական գործիչների միության քարտուղար, «Ոսկե դիմակ» ասոցիացիայի նախագահ։

ԿենսագրությունԽմբագրել

Գեորգի Տարատորկինը ծնվել է 1945 թվականի հունվարի 11-ին Լենինգրադում։ 1966 թվականին ավարտել է Լենինգրադի Ա․ Բրյանցևի անվան պատանի հանդիսատեսի թատրոնին կից ստուդիան (Զինովի Կորոգոդսկու արվեստանոց) և մինչև 1974 թվականը խաղացել Պատանի հանդիսատեսի թատրոնում՝ Կորոգոդսկու բեմադրած ներկայացումներում խաղալով հիմնականում գլխավոր դերեր^[5]։ 1968 թվականից սկսել է նկարահանվել կինոյում (առաջին ֆիլմը՝ «Սոֆյա Պերովսկայա»)։

1969 թվականին էկրան է բարձրանում Ֆեոդոր Դոստոևսկու «Ոճիր և պատիժ» վեպի հիման վրա նկարահանած նույնանուն ֆիլմը, որտեղ Տարատորկինը մարմնավորում էր Ռոդիոն Ռասկոլնիկովի դերը։ 1974 թվականին դերասանը հրավեր է ստանում Մոսսովետի անվան թատրոնից^[5]։ Առաջին դերը կինոյում արդեն մարմնավորած Ռասկոլնիկովի դերն էր Յուրի Զավադսկու հայտնի «Պետերբուրգյան երազներ» ներկայացման մեջ, որը բեմադրվեց 1969 թվականին (թատրոնի բեմում այդ դերը հիանալի կատարում էր Գենադի Բորտնիկովը^[6])։

Հետագայում դերասանը խաղաց բազմաթիվ դերեր՝ ներառյալ Ստրելցովի դերը «Նրանք մարտնչում էին Հայրենիքի համար», Իվանի դերը՝ «Կարամազով եղբայրներ», Կարենինի դերը՝ «Կենդանի դիակ» ներկայացումներում^[5]։

1970-1980-ական թվականներին, երբ էստրադայում, ռադիոյում և գրական երեկոներին ժողովրդականություն էր վայելում պոեզիան, Տարատորկինը շատ էր հանդես գալիս Ալեքսանդր Բլոկի և «Արծաթե դարի» այլ պոետների բանաստեղծությունների ասմունքով։ Քննադատները բազմիցս նշում էին դերասանի վարպետությունը, նրա հազվագյուտ կարողությունը տեղ հասցնել ոչ միայն բովանդակությունը, այլև բանաստեղծության գեղեցկությունը։

1996 թվականից Տարատորկինը դերասանական վարպետություն էր դասավանդում Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտում (ՎԳԻԿ)։ Նույն թվականին ընտրվեց Ռուսաստանի թատերական գործիչների միության առաջին քարտուղար։

Վերջին տասնամյակում Մոսսովետի անվան թատրոնի բեմում մի շարք գլխավոր դերեր է խաղացել ռեժիսոր Յուրի Երյոմինի ներկայացումներում՝ «Մի՛ արթնացրեք մադամին», «Արծաթե դար»։

2013 թվականին դերասանը նկարահանվեց «RWS» կինոստուդիայի կողմից նկարահանված ռեժիսոր Ռաուֆ Կուբաևի 8 սերիանոց «Ինչից է սկսվում Հայրենիքը» սերիալում՝ հետախույզ Դմիտրիևի դերում^[7]։

Գեորգի Տարատորկինը մահացել է 2017 թվականի փետրվարի 4-ին՝ 73 տարեկան հասակում, երկարատև հիվանդությունից հետո^[8]։

Դերասանի հետ հրաժեշտը տեղի կունենա 2017 թվականի փետրվարի 6-ին Մոսսովետի անվան թատրոնում։

ԸնտանիքԽմբագրել

Կինը դերասանուհի և գրող Եկատերինա Մարկովան է։

Որդին՝ Ֆիլիպ Տարատորկինը, ուղղափառ քահանա է, աստվածաբան, պատմական գիտությունների թեկնածու, «Новая Россия. История постсоветской России» գիտաուսումնական կենտրոնի և Ռուսաստանի պետական հումանիտար համալսարանի Ռուսաստանի պատմության ամբիոնի դոցենտ։

Դուստրը՝ Աննա Տարատորկինան, դերասանուհի է։

Մրցանակներ և պարգևներԽմբագրել

«Պատվո նշան» շքանշան (1971)
Վասիլև եղբայրների անվան ՌԽՖՍՀ պետական մրցանակ (դեկտեմբերի 28, 1971) «Ոճիր և պատիժ» գեղարվեստական ֆիլմի ստեղծման համար^[9]
ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ (դեկտեմբերի 31, 1976)
ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (ապրիլի 28, 1984)
Պատվո շքանշան (օգոստոսի 15, 1998) թատերական արվեստում երկարատև արգասաբեր գործունեության համար^[10]
«Հայրենիքի առջև մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշան (հոկտեմբերի 1, 2005) թատերական արվեստի զարգացման մեջ ունեցած ներդրման և ստեղծագործական երկարատև գործունեության համար^[11]
ՌԴ կառավարության մրցանակ մշակույթի բնագավառում (դեկտեմբերի 17, 2014) «Ոսկե դիմակ» թատերական փառատոնի համար^[12]

Դերերը թատրոնումԽմբագրել

Լենինգրադի պետական պատանի հանդիսատեսի թատրոնԽմբագրել

Ներկայացում	Դեր
Քեզ է նվիրվում	Վիտալի Ռոմադին
Մի կում ազատություն	Նիկոլայ I
Մահապատժից հետո խնդրում եմ	Պյոտր Շմիդտ
Տերը	Ալեքսեյ Պեշկով
Բորիս Գոդունով	Բորիս
Համլետ	Համլետ
Մեր մարդիկ են․ հաշվի կառնենք	Պոդխալյուզին

Մոսսովետի անվան թատրոնԽմբագրել

Ներկայացում	Դեր
Նրանք մարտնչում էին Հայրենիքի համար	Ստրելցով
Պետերբուրգյան երազներ	Ռասկոլնիկով
Ժամանման օր - մեկնման օր	Պետրով
Տունն ավազի վրա	Էլդար
Տարբերակ	Ալեքսանդր Բլոկ
Կարամազով եղբայրներ	Իվան
Կենդանի դիակ	Կարենին
Վերստուգում	Կոնստանտին
Դատավորների դատ	Օսկար Ռոլֆե
Մեղավորները	Սոկոլիկ
Նախաճաշ անծանոթի հետ	Ստարո
Մաքսիմը հազարամյակի վերջում	Օրեխով
Թագավորության դարպասների մոտ	Իվար Կարենո
Գինը	Վիկտոր Ֆրանց
Մի՛ արթնացրեք մադամին	Ժյուլիեն Պալյուշ
Հռոմեական կատակերգություն	Դիոն

«Սֆերա» թատրոնԽմբագրել

Տարեթիվ	Ներկայացում
2013-2014 թատերաշրջան	Ոչ տեղացի երեկո

ՖիլմագրությունԽմբագրել

ՖիլմերԽմբագրել

Տարեթիվ	Ֆիլմ	Դեր
1967	Սոֆյա Պերովսկայա	Իգնատի Գրինևիցկի
1967	Անմոռանալին	Իվան Չաբան
1968	Ոճիր և պատիժ	Ռոդիոն Ռասկոլնիկով
1972	Նիշակիր ատոմ	Եվգենի Կազանսկի
1972	Թարգմանություն անգլերենից	Վիտալի Դուդին
1973	Սրտային գործեր	Եվգենի Պավլովիչ
1974	Զուտ անգլիական սպանություն	Ռոբերտ Ուորբեք
1975	Հաղթողը	Գեորգի Մոկաշյով
1976	Իմ գործը	Սեմենյակա
1977	Մերժում - զրո	Անտոն Բլիշ
1977-1979	Բաց գիրք	Դմիտրի Լվով
1979	Փոքր ողբերգություններ	Ալեքսանդր Չարսկի
1980	«Ահաբեկում» գործողության անհաջողությունը	Միխայիլ Սլադկոպևցև
1980	Կարլ Մարքս․ երիտասարդ տարիներ	Գերման Էվերբեկ
1980	Անհայտ մադու պատմությունը	Գեորգի Օրլով
1982	Հարուստ, աղքատ	Ռուդոլֆ Ջորդախ
1982	Ամենաերկար ծեղիկը	Յուրիս Վիլկս
1983	Լուսնային ծիածան	Տիմուր Կիզիմով
1984	Մեզ պետք չէ կանխագուշակել
1985	Ահազանգ արևածագին
1986	Վերջին ռեպորտաժ	Պետեր Լոբենշտեյն
1988	Ների՛ր մեզ, այգի՛	Մաքսիմ Մատուշկին
1990	Հայրը և տիկինը	Անդրեյ
1990	Հոմո նովուս	Ալեքսանդր Պետրովիչ
1991	Դժողքի ծնունդ	Ժորժ
1991	Մահանալը սարսափելի չէ	երաժիշտ
1992	Դյուբա-դյուբա	փաստաբան
1999	Մեռնելը հեշտ է	Ֆելիքս Լուժին
2000	24 ժամ	գեներալ
2003	Կայսեր սերը	Ալեքսանդր II
2003	Փրկություն կեչիների տակ	Վալաև
2004	Քնքուշ հրեշը	գնդապետ Եգորիչևը
2004	Շախմատ խաղացողը	Զոտով
2004	Նրանք պարում էին մեկ ձմեռ	Անդրեյի հայր
2005	Քաղաքացի պետ	Օրեխով
2005-2006	Մի՛ ծնվիր գեղեցիկ	Պավել Ժդանով
2007	Վստահության ծառայություն	Կռիլով
2007	Հետախույզ Պուտիլինը	Պյոտր Դովգայլո
2009	Մի կաթիլ լույս	Պավել Սելեզնյով
2010	Կրքի գերին	Մաքսիմ Գորկի
2014	Ինչից է սկսվում Հայրենիքը	Դմիտրի Դմիտրիև
2015	Արգելք	հայր Անդրեյ
2015	Խորհրդավոր կիրք	Ռեպին

ՀեռուստաներկայացումներԽմբագրել

Տարեթիվ	Ներկայացում	Դեր
1974	Բալլադ տղայի մասին
1978	Ժամանման օր - մեկնման օր	Պետրով
1983	Սիրանո դե Բերժերակ	Սիրանո դե Բերժերակ
1987	Կենդանի դիակ	Վիկտոր Կարենին
2008	Արծաթե դար	Վիկտոր Միխայլովիչ

ՀնչունավորումԽմբագրել

Մուլտֆիլմ	Կերպար
Չուրիդիլո
Մադուկ-ջարդուկը	վարպետ Դրոսելմեյեր

ԾանոթագրություններԽմբագրել

↑ ^1,0 ^1,1 Discogs — 2000.
↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ http://www.kremlin.ru/acts/bank/12815
↑ http://www.kremlin.ru/acts/bank/22899
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 «Георгий Тараторкин»։ Труппа։ Театр им. Моссовета (официальный сайт)։ Վերցված է 2016-07-07
↑ «Геннадий Бортников»։ История։ Театр им. Моссовета (официальный сайт)։ Վերցված է 2016-07-07
↑ Георгий Тараторкин стал разведчиком. «Московский комсомолец», спецвыпуск 26 сентября 2013 № 211(5), с.3
↑ Умер знаменитый артист Георгий Тараторкин
↑ Постановление Совмина РСФСР от 28 декабря 1971 года № 693 «О присуждении Государственных премий РСФСР в области литературы, искусства и архитектуры 1971 года»
↑ Указ Президента Российской Федерации от 15 августа 1998 года № 974 «О награждении государственными наградами Российской Федерации работников Московского государственного академического театра имени Моссовета»
↑ Указ Президента Российской Федерации от 1 октября 2005 года № 1153 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
↑ «Постановление Правительства Российской Федерации от 17 декабря 2014 года № 2565 «О присуждении премий Правительства Российской Федерации 2014 года в области культуры»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-10-09-ին։ Վերցված է 2017-02-04

Արտաքին հղումներԽմբագրել

[_912ffbe2e17e75a1-1] 1,0 ^1,1 Discogs — 2000.

[_a08e16d1eb9f8d6d-2] Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_1a1d4a9610f1ac47-3] ttp://www.kremlin.ru/acts/bank/12815

[_ed87139d0376a3a3-4] ttp://www.kremlin.ru/acts/bank/22899

[mossov-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 «Георгий Тараторкин»։ Труппа։ Театр им. Моссовета (официальный сайт)։ Վերցված է 2016-07-07

[6] «Геннадий Бортников»։ История։ Театр им. Моссовета (официальный сайт)։ Վերցված է 2016-07-07

[7] Георгий Тараторкин стал разведчиком. «Московский комсомолец», спецвыпуск 26 сентября 2013 № 211(5), с.3

[8] Умер знаменитый артист Георгий Тараторкин

[9] Постановление Совмина РСФСР от 28 декабря 1971 года № 693 «О присуждении Государственных премий РСФСР в области литературы, искусства и архитектуры 1971 года»

[10] Указ Президента Российской Федерации от 15 августа 1998 года № 974 «О награждении государственными наградами Российской Федерации работников Московского государственного академического театра имени Моссовета»

[11] Указ Президента Российской Федерации от 1 октября 2005 года № 1153 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»

[12] «Постановление Правительства Российской Федерации от 17 декабря 2014 года № 2565 «О присуждении премий Правительства Российской Федерации 2014 года в области культуры»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-10-09-ին։ Վերցված է 2017-02-04

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Գեորգի Տարատորկին ռուս.՝ Георгий Георгиевич Тараторкин

Ծնվել է	հունվարի 11, 1945(1945-01-11)^[1]^[2]
Ծննդավայր	Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	փետրվարի 4, 2017(2017-02-04)^[1] (72 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Մասնագիտություն	դերասան
Ամուսին(ներ)	Եկատերինա Մարկովա
Երեխա(ներ)	Աննա Տարատորկինա
Պարգևներ և մրցանակներ	Պատվո շքանշան^[3] «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշան^[4] «Պատվո նշան» շքանշան ՌԽՖՍՀ Վասիլև եղբայրների անվան պետական մրցանակ ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ և ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ