Գենադի Սուլկիս
Գենադի Էլյամ-Արոնի Սուլկիս (ռուս.՝ Геннадий Элям-Аронович Сулькис, եբրայերեն՝ גנאדי סולקיס, հունվարի 7, 1956, Բիրոբիջան, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - օգոստոսի 25, 1992, Վաղուհաս, Մարտակերտի շրջան, Ադրբեջան), հայ ազատամարտիկ հրեական ծագմամբ[1]։
Գենադի Սուլկիս | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 7, 1956 |
Ծննդավայր | Բիրոբիջան, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
Մահացել է | օգոստոսի 25, 1992 (36 տարեկան) |
Մահվան վայր | Վաղուհաս, Մարտակերտի շրջան, Ադրբեջան |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ռուսաստան |
Կրոն | հուդայականություն |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է 1956 թվականի հունվարի 7-ին Բիրոբիջանում՝ հրեական ընտանիքում։
Արցախյան պատերազմ
խմբագրել1988 թվականի դեկտեմբերին Սպիտակի երկրաշարժի ժամանակ փրկարար ջոկատի կազմում ժամանել է Հայաստան՝ աղետի գոտի, ծանոթանում է արցախցիների հետ, որոնց հետ մեկնում է Արցախ և միանում պատերազմին, անդամագրվելով կամավորական ջոկատներից մեկում։ Հետագայում մարտնչել է Կենտրոնական պաշտպանողական շրջանի 6-րդ վաշտի կազմում։
Մասնակցել է Պողոսագոմերի, Վաղուհասի, Հարությունագոմերի, Գետավանի, Հաթերքի, Զագլիկի, Ակնաբերդի, Չափարի և այլ բնակավայրերի ազատագրման մարտական գործողություններին։
Զոհվել է 1992 թվականի օգոստոսի 25-ին Մարտակերտի շրջանի Վաղուհաս գյուղի մարտերում։
Հուղարկավորվել է Ստեփանակերտի հուշահամալիրում։
Գենադիի ընտանիքը տեղյակ չէր, որ նրանց որդին մեկնել է պատերազմ և համարվում էր անհայտ կորած մինչև 2016 թվականը, երբ իր եղբայր Միխայիլ Սուլկիսը հայտնաբերում է եղբոր մասին տվյալները ազատամարտիկներին նվիրված գրքում[1]։
Ընտանիք
խմբագրելԱմուսնացած էր, ուներ 5 երեխա։
Տես նաև
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Անկախության օրը (ռուս.)