Բորիս Լավրենտևիչ Իսաչենկո (ռուս.՝ Исаченко, Борис Лаврентьевич, հունիսի 2 (14), 1871, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[1][2] - նոյեմբերի 17, 1948(1948-11-17)[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1][2]), խորհրդային մանրէաբան և բուսաբան, ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս (1946, թղթակից անդամ՝ 1929 թվականից), Ուկրաինայի ԳԱ ակադեմիկոս (1945, թղթակից անդամ՝ 1929 թվականից), կենսաբանական գիտությունների դոկտոր (1934), ՌԽՖՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ։

Բորիս Իսաչենկո
Ծնվել էհունիսի 2 (14), 1871
Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[1][2]
Մահացել էնոյեմբերի 17, 1948(1948-11-17)[1] (77 տարեկան)
Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1][2]
ԳերեզմանՎվեդենսկոե գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունբուսաբան, կենսաբան, մանրէաբան և hydrobiologist
Հաստատություն(ներ)ՌԴ ԳԱ Ս․ Վինոգրադսկու անվան միկրոկենսաբանության ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտմանրէաբանություն[2], բուսաբանություն[2] և Ջրակենսաբանություն[2]
ԱնդամակցությունՈւկրաինայի գիտությունների ազգային ակադեմիա և ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատերՍանկտ Պետերբուրգի համալսարանի ֆիզիկամաթեմատիկական ֆակուլտետ
Գիտական աստիճանկենսաբանական գիտությունների դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն
Պարգևներ
Լենինի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ անձնվեր աշխատանքի համար» մեդալ
և ՌԽՖՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ
Հեղինակի անվան հապավումը (բուսաբանություն)Issatsch.

Աշխատանքները վերաբերում են ծովերի (հիմնականում բևեռային) մանրէաբանությանը, ինչպես նաև սերմնաբանության, բուսաբանության, ընդհանուր գյուղատնտեսոական և տեխնիկական մանրէաբանության հարցերին։

Կենսագրություն խմբագրել

Բորիս Իսաչենկոն ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի ֆիզիկամաթեմատիկական ֆակուլտետի բնագիտության բաժինը (1895)։ 1900-1929 թվականներին եղել է դոցենտ, պրոֆեսոր, 1918 թվականին համալսարանում իր կողմից կազմավորած միկրոկենսաբանության ամբիոնի վարիչ։ 1929-1937 թվականներին՝ Լենինգրադի Փորձարարական բժշկության համախորհրդային ինստիտուտի բաժնի վարիչ։

1902-1917 թվականներին եղել է Սանկտ Պետերբուրգի բուսաբանական այգու սերմերի հետազոտությունների բաժնի վարիչը, իսկ 1917-1930 թվականներին՝ տնօրենը։ Գիտական սերմնաբանության և սերմերի վերահսկմանը նվիրված աշխարհում առաջին ամսագրի նախաձեռնողն ու խմբագիրն էր․ բազմիցս ներկայացրել է ԽՍՀՄ-ն սերմերի հետազոտմանը նվիրված միջազգային վեհաժողովներին։

1904 թվականին մասնակցել է Ստեբուտովի կանանց գյուղատնտեսական դասընթացներին, գլխավորել է բուսաբանության ամբիոնը, դասախոսություններ կարդացել բույսերի ֆիզիոլոգիայի և դասակարգման, կազմախոսության և միկրոկենսաբանության վերաբերյալ։ Տվյալ ուսումնական հաստատությունում աշխատել է ավելի քան 30 տարի։ 1920-1922 թվականներին եղել է Ի․ Ստեբուտի անվան գյուղատնտեսական ինստիտուտի ռեկտորը (հետագայում՝ Գյուղատնտեսական ակադեմիա)։

1937 թվականից աշխատել է ԽՍՀՄ ԳԱ միկրոկենսաբանության ինստիտուտում (1939 թվականից՝ տնօրեն)։

Երկար ժամանակ եղել է «Միկրոկենսաբանություն» ամսագրի գլխավոր խմբագիրը։

Թաղված է Մոսկվայի Վվեդենսկի գերեզմանոցում։

Պարգևներ խմբագրել

Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով, Կարմիր դրոշի աշխատանքային շքանշանով և մեդալներով։

Գրականություն խմբագրել

  • Борис Лаврентьевич Исаченко: К 50-летию научной деятельности // Вестник Академии наук СССР, 1945, № 10—11.
  • Крис А. Е. Б. Л. Исаченко — основоположник морской микробиологии // Природа, 1949, № 11 (имеется библиография трудов Исаченко).
  • Исаченко Б. Л. Воспоминания о преподавании микробиологии в Петербургском—Ленинградском университете (1900—1929) // Исаченко Б. Л. Избранные труды: В 2-х томах. — М.; Л., 1951. — Т. 2. — С. 296-304.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Исаченко Борис Лаврентьевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 393